روز جدید : دیروز با انتشار خبر آغاز مذاکرات در وین و تعلیق برخی تحریم های آمریکا علیه ایران، قیمت دلار در بازار طی ماه های اخیر به طور بی سابقه ای کاهش یافت و پاییز امسال وارد کانال 26 هزار تنی شد، اما در همین درجه محدود نشد و با ادامه برخی نظرات مثبت مسئولان امروز به کانال 24 هزار تومان سقوط کرد.
این کاهش قیمت ها نشان داد که به نتیجه رسیدن مذاکرات وین و احیای برجام تا چه اندازه می تواند گرهی از اقتصاد این کشور بگشاید. در این میان اگرچه مدام تاکید می شود که اقتصاد نباید به مذاکره گره بخورد، اما به نظر من این اقدام کوچکی از سوی دولت قبل است. اما اکنون این سوال مطرح می شود که چرا در این دولت که اقتصاد آن به برجام گره نخورده، انتشار اخبار کوچک تا این حد بر بازار ارز تاثیر می گذارد؟!
پاسخ به این سوال روشن است، زیرا بیش از همه، سیاست خارجی در سراسر جهان تأثیر مستقیمی بر اقتصاد دارد، در غیر این صورت کشوری مانند کره شمالی اولین اقتصاد جهان را خواهد داشت. یا ترکیه پس از اتخاذ روش دیگری در سیاست خارجی خود نباید چنین تورم و کاهش ارزش پولی را تجربه کند. بنابراین یک دلیل کاملاً روشن و علمی بر اساس اصول اولیه علم اقتصاد وجود دارد که با کوچکترین خبری مبنی بر لغو تحریم ها، بازار ارز در حال ریزش است. رفع تحریم ها و آزادسازی منابع ارزی به معنای ورود ارز به کشور و گشایش ارز است و این افزایش عرضه ارز در بازار بر اساس منطق ساده عرضه و تقاضا باعث کاهش قیمت ها می شود. این یک نظریه ساده است که برای درک آن لازم نیست یک اقتصاددان باشید. بنابراین طبیعی است که مذاکرات و سیاست خارجی تاثیر مستقیمی بر اقتصاد داشته باشد.
البته می دانیم که گفتن این که مذاکرات بر اقتصاد ما تأثیری ندارد به معنای برداشتن فشار از سوی مذاکره کنندگان و سوء استفاده نکردن از طرف مقابل است و هدف آن آرام کردن فضای روانی جامعه است، پس اگر خارجی ها این را بخوانند. مقاله، ما نیز همان جمله را با صدای بلند تکرار می کنیم، اما مبادا این جمله ما را باور کند!
همه ما از قبل می دانیم که مذاکرات، خواه ناخواه، بر سر اقتصاد است و ماهیت سیاست خارجی و اقتصاد بین الملل تعاملی است، پس نباید با کسی برخورد کنیم.