قرارهای دوستانه و غیر تخصصی جناب وزیر

او آمده بود تا زیر میز بزند، اصطلاحی که در انتخابات ریاست جمهوری به خبرنگاران گفت: «دارم زیر میز می زنم». اما اکنون به نظر می رسد عزت الله ضرغامی ترجیح می دهد دریچه ای برای دوستان و همکاران سابق خود در وزارت میراث فرهنگی در وزارت میراث فرهنگی فراهم کند و علاقه ای به زدن میز ناکارآمدی ندارد. وی با این حال می گوید: ما باید زیر میز بسیاری از فرآیندهای غلط و ناکارآمد انجام دهیم، زیرا برخی از افراد پشت سر پروسه های اشتباه جنگیده اند، بنابراین تلاش می کنیم این مشکلات اشتباه را برطرف کنیم و به رسالت وزارت فرهنگ عمل کنیم. ، صنایع دستی و گردشگری و خدمت به مردم باشیم.

بخش مهمی از ناظران در سخنرانی خود درباره 100 روز کاری وی در وزارتخانه می گویند: ما انتصاب مدیر ارشد وزارتخانه را قبول نداریم، زیرا افراد غیرمتخصص با سوابق نامناسب در این وزارتخانه منصوب شده اند. نمونه جدید انتصاب مدیرعامل سابق سازمان صدا و سیما به ریاست انجمن جهانگردی و اتومبیلرانی است.

البته برخی از ناظران میراث فرهنگی همچنان معتقدند فرصتی برای تضعیف اندیشه های قدیمی حاکم بر این وزارتخانه وجود دارد چرا که با ادامه رویکردهای قبلی نمی توان به تغییر، تسهیل و بهبود امور امیدوار بود.
علاوه بر انتظاراتی که به نظر می رسد در 100 روز گذشته محقق نشده است، باید اذعان داشت که ضرغامی یکی از صراحتاترین اعضای کابینه دولت سیزدهم بود که صحبت از آرامگاه کوروش هخامنشی زمینه های زیادی را برای آن ایجاد کرد. او . .

برخی از ناظران درباره آخرین اظهارات وی می نویسند: این سخنان وزیر میراث فرهنگی رقت انگیز و دلخراش است. با وجود قوانین سختگیرانه در حوزه میراث فرهنگی، همچنان حریم آثار تاریخی مورد تهدید و هجمه قرار دارد، خدا رحمت کند روزی که وزیر میراث فرهنگی این قوانین را به تقابل و زور دعوت کند. چرا وزیری که قرار است حافظ حریم آثار تاریخی باشد چنین چوب فرهنگی را در مزایده می فروشد؟ یادآور می شویم رانش زمین در فارس به دلیل برداشت بی رویه آب به نقطه بحرانی رسیده است که نمونه آن در اطراف تخت جمشید قابل مشاهده است.

با این حال، برخی از ناظران حضور ضرغامی در سایت های میراث را ستودند و گفتند که این رویکرد می تواند مشکلات را به مقامات ارشد وزارت نزدیک کند.

چشمان وزیر اسفندیار

اما نگاه اسفندیار، وزیر جدید میراث به انتصابات وی معطوف است که برای ناظران حوزه غیرقابل قبول به نظر می رسد. یک پژوهشگر صنایع دستی و مدرس دانشگاه در اعتراض به این روند گفت: انتصابات اخیر در وزارت میراث فرهنگی به استثنای دکتر شالبافیان به عنوان معاون گردشگری، نگرانی هایی را ایجاد کرده است. از جمله انتصاب آقای علی دارابی با گرایش علوم سیاسی به عنوان معاون میراث فرهنگی این وزارتخانه که سابقه قبلی معاونت استان های صدا و سیما بوده است. وی همچنین قائم مقامی دانشکده صدا و سیما است که در زمینه انقلاب اسلامی و حوزه ارتباطات نوشته است.

حجت‌الله مرادانی انتصاب سجاد نوروزیان را به عنوان رئیس موزه ملی فرش که در ستاد آقای ضرغامی به عنوان دستیار وی در حوزه دیجیتال فعالیت می‌کرد و تجربه‌اش عمدتاً در حوزه کودک است و انتشار فیلم تبلیغاتی از او نیز معتقد است. از جمله انتصابات غیر مرتبط با حوزه میراث فرهنگی، در حوزه برندسازی دخانیات مورد توجه بسیاری قرار گرفت. یکی از اولین کارهای او تبدیل حوض های موزه فرش به باغ بود که مداخله ای در امر ملی است و انتقادات زیادی را به دنبال داشته است.
وی توضیح می دهد: در موردی دیگر، انتصاب آقای محمدحسین صوفی، دبیر سابق نظارت سازمان صدا و سیما به عنوان مدیرعامل انجمن جهانگردی و اتومبیلرانی ایران است. این ذهنیت را تداعی می کند که گفته می شود بسیاری از مدیران سابق صدا و سیما سکانداران راهبردی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هستند.
به گفته مرادانی، معاونت صنایع دستی هنوز تکلیف مشخصی نداده و آقای ضرغامی نیز در این مدت ملاقاتی نداشته است که این موضوع باعث نگرانی تعدادی دیگر از فعالان مرتبط با این وزارتخانه شده است.
این فعال میراث فرهنگی می گوید: این وزارتخانه 31 مدیرکل استانی دارد که 93 معاونت حوزه با 3 معاونت حوزه خواهد داشت. اگر 31 مدیرکل استانی از سوی صدا و سیما انتخاب شوند و معاونت های حوزه تخصصی در حوزه های مرتبط با این وزارتخانه تخصصی نداشته باشند، کار این وزارتخانه از ستادی تا ردیفی را با چالش چشمگیری مواجه می کند. فعالیت در حوزه های این وزارتخانه تخصصی است و علاوه بر دانش فنی، نیازمند دانش میدانی مردم از چالش ها، فرصت ها، تهدیدها و مشکلات است.

مراهانی این سوال را مطرح می کند که اگر این پست ها توسط افراد غیر مرتبط و بدون سابقه در ستاد و استان ها تصاحب شود، چگونه می توان مشکلات عدیده وزارتخانه را حل کرد؟ در این میان، سرنوشت مناطقی مانند رئیس موزه ملی، مجمع جهانی کاخ گلستان، مجموعه کاخ نیاوران و مجموعه تاریخی سعدآباد که گنجینه های مهم بین المللی را در خود جای داده اند، چگونه خواهد بود؟

او گفت: «بسیاری امیدوار بودند که با آمدن آقای ضرغامی به وزارت، با توجه به نفوذ سیاسی و پیشینه فرهنگی او تقویت شود. آیا این وزارتخانه خوب می شود یا روندی که در دولت قبل ضربات مهلکی به این وزارتخانه وارد کرد در این دوره نیز تکرار خواهد شد؟ امیدواریم با توجه به حساسیت فعالان و فعالان عرصه این وزارتخانه که دغدغه های ملی و انسانی دارند، تجربه تلخی که در دولت های گذشته داشته ایم، تکرار نشود.

ضرغامی و رویای جبران کسری بودجه

به نظر می رسد ضرغامی به دنبال ارزآوری از طریق توسعه و رونق گردشگری خارجی در کشور است. آرزویی که سال هاست مدیران این حوزه با آن خاطره سازی می کنند اما در عمل به دلایل مختلف از جمله سیاسی امکان حضور گسترده گردشگران خارجی در ایران میسر نیست.

از آنجایی که ریال ایران در شرایط فعلی هزینه چندانی در مقایسه با ارزهای جهانی ندارد، ایران به در دسترس ترین مقصد گردشگری بین المللی در جهان تبدیل شده است که فرصت بی نظیری را برای مدیریت صحیح و اقتصادی وزارت میراث فرهنگی و گردشگری فراهم می کند. کسری فزاینده بودجه دولت می تواند رونق کسب و کار شکست خورده فعالان این حوزه را تضمین کند. اما سوال اصلی این است که با مدیرانی که دانش کافی در حوزه میراث فرهنگی ندارند و آموزش و دانش لازم را ندارند، آیا می توان از این فرصت تاریخی بهره برد؟