تهتی از 3 المپیاد که 1 مدال طلا و 2 نقره بود، مدال کسب کرد و از این رو جزو برترین ورزشکاران کشور است.
در مورد تهتی و چرایی محبوبیت آن نظرات متفاوتی وجود دارد. برخی معتقدند که تهتی اغراق شده و همین مشکل تهتی را در ذهن مردم تبدیل به چهره ای مافوق انسانی کرده است، اما طرفداران تهتی معتقدند که هیچکس نمی تواند اعمال و رفتار او را انجام دهد و در آینده نیز هیچکس نمی تواند آن را تکرار کند. و این که تهتی به علایق شخصی خود توجهی نداشت و آنقدر به فکر مردم بود که تمام دارایی خود را برای کمک به آنها خرج کرد باعث شد تهتی به تهتی تبدیل شود.
اما ابهام دیگری در مورد غلامرضا تهتی؛ اگر در این دوره زندگی می کرد، مثلاً در همان سال 1402، آیا به این درجه از محبوبیت می رسید؟ و این در شرایطی که به لطف فضای مجازی، ورزشکاران مطرح به شخصیتی نسبتاً عادی برای مردم تبدیل شده اند.
شاید تهتی هم مانند بسیاری از قهرمانان فعلی ورزش کشور در فضای مجازی صفحه ای داشته و گاهی دلنوشته ای را در استوری اینستاگرام خود قرار داده است.
شاید او ترجیح می داد از فضای مجازی دوری کند، اما برای مردی که همیشه سعی کرده در کنار مردم و برای مردم باشد، فضای مجازی می تواند کاتالیزور در این زمینه باشد.
در شرایطی که هیچ یک از قهرمانان ورزش گذشته و حال کشور نمی توانند تمام عمر خود را صرف کمک به مردم کنند، قطعا تهتی می تواند چهره ای دست نیافتنی باشد. حالا که ورزشکاران مدام از کمبود جوایز گلایه می کنند، تهتی می توانست نمونه باشد.
او با پیراهن تیم ملی مسابقه داد و فقط برای اینکه لحظه ای دل مردم کشورش را شاد کند به میدان رفت. وسعت دیدگاه تهتی در مورد مسائل فراتر از یک فرد عادی بود. نگاهی که در آن ریا و خودشیفتگی وجود نداشت و نمونه آن زندگی این قهرمان بزرگ است.
اکنون که برخی از چهره های مطرح ورزش کشور تلاش می کنند حداقل به تهتی شبیه شوند، تشخیص ساره از ناصر دشوار است، اما مطمئناً هیچ کدام نمی توانند ذره ای از شخصیت تهتی را تکرار کنند.
تهتی شخصیتی چندوجهی داشت. او به گونه ای زندگی می کرد که هیچ کس در اخلاق و اخلاق او تردیدی نداشت و قطعاً اگر در آن عصر بود چنین انتظاری از عرش می آمد.
مرگ تهتی، چه با خودکشی و چه غیر از آن، به هیچ وجه از ارزش های انسانی او کم نمی کند. زیرا مهم ترین اصلی که تهتی به آن وفادار ماند، انسان بودن به معنای واقعی کلمه بود.
تهتی می‌توانست با کمی خودخواهی سال‌ها زندگی خود را از هر جهت تامین کند و حتی به بالاترین مقام‌های ورزشی و حتی سیاسی برسد، اما کاری که کرد این بود که به همه آن سمت‌ها پشت کرد. به ندرت هیچ یک از ورزشکاران بر تخت نشسته شجاعت و توانایی انجام چنین کاری را ندارند.
در هر فصل به یکی از ورزشکاران عنوان تهتی اعطا می شود. کاش کمی دست و دلمان برای این چیزها می لرزید. زیرا اگر مدال های کسب شده توسط تهتی دست یافتنی شود، مطمئناً سبک زندگی او برای همیشه دست نیافتنی می ماند و حتی مشهورترین ورزشکاران نیز نمی توانند به پای تهتی برسند.