در ساداتو امیرمهدی یوله را داریم. این بدان معناست که ما با موجودی ذاتاً خنده دار روبرو هستیم که می تواند به تنهایی از پس طنز برنامه (با فرض انتقادی نبودن) برآید. اما خاص ترین چیز در مورد او مهارت او در داوری و منتقد است. ویدئوهای ویروسی این برنامه هم همین را نشان می دهد اما ویروسی بودن در مقابل انتقادها نشانه تایید خوبی نیست. با این حال شبنم مقدمی در طول برنامه بر روی سبک های بازیگری تمرکز دارد و در مورد موسیقی فرسنگ با سایر داوران فاصله زیادی دارد. قبلاً دیده بودیم که یکی از داوران کمی با فضای مسابقات در مسابقات ایران ناآشنا است. البته شبنم مقدمی حضور گرمی دارد اما عدم آشنایی داور با مسابقه شاید کمک به شرکت کننده را تا حدودی کاهش دهد. این اتفاق با حضور شبنم مقدمی کمتر می شود.
برای محسن کیایی باید گفت اولین اجرایش نیاز به کارگردانی حرفه ای تری دارد. بر کسی پوشیده نیست که محسن کیایی چهره بانکامی را دارد، اما خلق کمدی در برخی موقعیت ها به خلاقیت بیشتری نیاز دارد. شاید برای چنین مواقعی علیخانی نمونه بهتری باشد. او به عنوان مجری دوره جدید هیچ گاه حضور پررنگی نداشت و گاه با جملات کوتاه و شاید خنده دار فضای برنامه را از یکنواختی خارج می کرد اما کیایی هنوز جای کار دارد و به نظر می رسد از جهاتی هنوز به بلوغ لازم نرسیده است.
قبلاً در مورد کمبود زن گفتیم. ما می دانیم که واقعیت چیزی نیست که در سکو و رادیو رصد شود. فضای مجازی شاید روایتگر بهتری از زندگی در عصر ما باشد. شما می توانید آهنگ ها و استعدادها را خودتان ببینید. زنان نیز دستی در آتش دارند. دیگر چیزی نمی توانیم بگوییم. ساداتو گاهی با ایده های شگفت انگیز خود مخاطب را به وجد می آورد. ویدیوهای ویروسی خودشان صحبت می کنند. حضور عده ای مثل علی پروین و شوخی جالب جول با او یا حتی کشف راز «تنها عاشق». معین نیز هدف قرار گرفته است. کاش بیشتر بود
فریدون فروگی تنها عاشق نبود!
شخصی در این برنامه مدعی است که او فریدون فروگی خواننده ترانه معروف «تنها عاشق» نیست. ماجرای عجیب و شگفت انگیز خواننده ای که 16 سال پیش ترانه ای خواند و همه جا پخش شد اما نام هنرمند اصلی این آهنگ مخفی ماند! سربازی که از عشقش می خواند و هیچکس او را باور نمی کرد.