اریک تونها سرمربی جدید منچستریونایتد تصمیم دارد فرانکی دیونگ را از بارسلونا جذب کند. آیا یونایتد فقط به یک هافبک جدید نیاز دارد یا دی یانگ بسیار بیشتر از جایگزینی برای پل پوگبا است؟
با جدایی رالف رنگنیک سرمربی موقت و آمدن سرمربی دائمی اریک تانا، این سوال مطرح است که آنها چه کسانی را خریداری خواهند کرد؟ باشگاه باید کیفیت را در برخی زمینه های کلیدی ارتقا دهد. اما برخی از بازیکنان باشگاه را ترک می کنند. بزرگترین نقطه ضعف در خط هافبک جایی است که پوگبا، نمانیا ماتیچ و خوان ماتا خواهند رفت.
فقط او مصمم است تا فرانکی دیونگ، تیم ملی هلند از بارسلونا، اولین خرید برای مدیریت خود به عنوان سرمربی منچستریونایتد باشد. زمانی که تانها و دیونگ در آژاکس بودند، آنها رابطه بسیار خوبی داشتند. دیونگ چه چیزی را به اولدترافورد می آورد و چرا تاناخ اینقدر مشتاق است که او را استخدام کند؟
سه راه اصلی برای بهبود منچستریونایتد در فصل آینده وجود دارد و این خبر خوبی برای برونو فرناندز نیست.
1. او یونایتد را رهبری می کند
فرانکی دیونگ ممکن است در بازی مدرن به عنوان “8 شماره” توصیف شود زیرا او می خواهد به عنوان یکی از هافبک های پیشرفته تر بازی کند. اگر تانیا سیستم 1-3-2-4 را برای برونو فرناندز انتخاب کند تا به عنوان شماره 10 بازی کند، دیونگ می تواند به عنوان عضوی از محور دو نفره در مرکز خط میانی بازی کند، اگرچه فرار می کند و کنترل ویل را به جلو نگه می دارد. .
زمان هایی در آژاکس وجود داشت که دیونگ حتی به عنوان یک مدافع میانی استفاده می شد، اگرچه این نقشی نیست که در صورت انتقال او به منچستر، انتظار داشته باشیم که این نقش بازسازی شود. یکی از نقاط قوت دیونگ توانایی او در حمل توپ در مرکز زمین است. او یک فوتبالیست تکنیکی استثنایی است و کنترل و تعادل توپ او در سطح بالایی قرار دارد. به این ترتیب او با توپ در مرکز حرکت می کند و این توانایی را دارد که هافبک های حریف را درگیر کند و آنها را پاس بدهد. این توانایی برای تیم های حریف بسیار مخرب است، زیرا زمانی که دیونگ توپ را در اختیار دارد باید بیش از یک مدافع را برای او بفرستند که به نوبه خود فضا را برای هم تیمی هایش باز می کند.
مهمتر از همه، وقتی دیونگ توپ را حرکت می دهد، سرش را بالا نگه می دارد و به دنبال موقعیت هایی برای پاس دادن می گردد. این توانایی برای دویدن در حین تسلط یا یافتن فرصت برای پاس‌های پیشرو یا تهاجمی در حالی که تیم او در بازی است، بسیار مهم است. زمانی که حریف به دنبال فشار بالا و درگیری است، دیونگ عقب می نشیند و توپ را از مدافعان میانی یا مدافعان کناری خود می گیرد. سپس او می تواند از این مناطق به جلو حرکت کند یا راه هایی برای انتقال توپ به سطح بعدی پیدا کند.
۲- به تنهایی غذا بخورید
بیشتر مشکلی که فصل گذشته یونایتد را تحت تاثیر قرار داد این بود که آنها در اصول تاکتیکی که استفاده می کردند، ثبات نداشتند.
وقتی آنها از اولگنار سولشایر به رالف رانگنیک در اواسط فصل تغییر مکان دادند، ما فکر کردیم که آنها به سبک لایپزیگ بازی می کنند که به پاس های عمودی و پرس تهاجمی نیاز دارد. اما این اتفاق نیفتاد زیرا سرمربی آلمانی متوجه شد که بازیکنانی برای این سبک وجود ندارد و در نتیجه یونایتد بین سبک های مختلف گرفتار شد و هویت تاکتیکی مشخصی نداشت. به نظر می رسید آنها می خواستند در عقب بازی کنند و یک سوم راه را بازی کنند، اما عدم پاس واقعی در میانه زمین، به خصوص زمانی که فرد مصدوم بود، کار را بسیار سخت کرد. از آنجایی که آنها به دنبال بازی از پشت هستند، ما تمایل داریم که هافبک های مرکزی را نادیده بگیریم یا در صورت لزوم حداقل به آنها توپ بدهیم. این به ویژه زمانی که فرد مجروح شد صادق بود.
در این مناطق، ما انتظار داریم Deiung مدعی مالکیت توپ شود. وقتی توپ را در این نواحی دریافت می کند با تهدید به لمس و عبور از خط میانی حریف این کار را انجام می دهد. اگر بازیکنان حریف خیلی نزدیک شوند، Dung می تواند آنها را بچرخاند و به فضا برود. اما در صورت عقب نشینی حریف، دیونگ توپ را می گیرد و پاس می دهد تا خط فشار را بشکند و تیمش را به خط میانی برساند. یونایتد با اضافه کردن یک حامل توپ به وسط زمین و همچنین بازیکنی که به جلو بردن توپ کمک می کند، در موقعیت بهتری برای بازی کردن سبک بازی ای است که تاناک فقط از تیمش می خواهد.
3- می تواند در یک سوم آخر بازی را کنترل کند
فرانکی دیونگ نیز بازیکنی است که می تواند کنترل بازی را در حالی که تا یک سوم پایانی پیش می رود در دست بگیرد. توانایی او در دویدن با کنترل و همچنین بازی با سر، چیزی است که هافبک یونایتد در حال حاضر از آن برخوردار نیست. تصمیم او برای اینکه چه زمانی توپ را بگیرد و با مالک بدود و چه زمانی پاس های کوتاه را برای تغییر زاویه و حرکت حریف انجام دهد بسیار خوب است.
دیونگ از بسیاری جهات شبیه تیاگو، هافبک لیورپول و اسپانیا است، زیرا اولین غریزه او برای مالکیت توپ همیشه یافتن راه هایی برای هدایت بازی به جلو و عقب است. وقتی یونایتد در فاز هجومی قوی‌تری قرار می‌گیرد، می‌بینیم که دیونگ در تلاش است تا به جلو حرکت کند و جایی در پشت خط میانی حریف یا در کانال‌ها پیدا کند. توانایی او در کنترل توپ، بازیکنان حریف را مجبور می کند تا با او درگیر شوند و اگر بخواهد زاویه و نقطه حمله را تغییر دهد، می تواند با فشار بازی کند یا پاس های بیشتری ارسال کند. هنگامی که دیونگ وارد محوطه جریمه می شود، توانایی خود را برای یافتن کرنرهای خلاقانه روی پاس ها حفظ می کند، اما با نگه داشتن توپ و ایجاد زوایای شوت، خطر بزرگی را نیز به همراه دارد.
آیا این تیاگو یونایتد خواهد بود یا یکی دیگر از دونی فاندبایک؟
اگر یونایتد پول زیادی برای بازیکنی بپردازد که قبلا گفته بود از ماندن در بارسا خوشحال است، آنها امیدوارند که او بیشتر از تیاگو باشد تا دانی. به طور کلی، دیونگ بسیاری از انتظارات را در یونایتد برآورده می کند و می تواند حتی بیشتر از این برای تیم انجام دهد. و همچنین می تواند بهترین عملکرد را از جمع آوری کمک های مالی دریافت کند که این خود یک دستاورد خواهد بود.