به تصمیم وزارت ورزش احترام می گذارم و اطاعت می کنم / با کسب سکوی نایب قهرمانی وزنه برداری را تحویل می دهم

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ خبر بازنشستگی علی مرادی رئیس فدراسیون وزنه برداری اعلام شد و از فدراسیون خداحافظی کرد. در همین راستا پس از خداحافظی مرادی از ریاست فدراسیون، رئیس بازنشسته با صدور بیانیه ای به سال ها حضور در این رشته، موفقیت های سال ها در وزنه برداری و اطاعت از خود اشاره کرد. او از دستور وزارت ورزش و جوانان و رعایت قانون منع به کارگیری بازنشستگان و خداحافظی اجباری آنها می نویسد.

در اظهارات رئیس سابق فدراسیون وزنه برداری می خوانیم:

خوب از اتفاقی که افتاد

به نام خداوند متعال که از اعمال و اعمال و افکار بندگان خود آگاه است. در این دیدگاه، قطعاً در هر صورت می توان به دنبال خیر بود و می توان نتیجه گرفت که شاید معنای عملی اصطلاح «خیر در واقعه ما» همین باشد.

اکنون به دستور وزارت ورزش و جوانان از توفیق خدمت به جامعه ورزش و خانواده محترم در رشته وزنه برداری محروم شده ام و با تمدید مدت قانونی خدمت در فدراسیون وزنه برداری موافقت نکرده ام. . (با وجود چنین فرصتی برای 2 سال آینده) با رعایت و احترام به تصمیم باید اشاره ای کوتاه به مواردی داشته باشم.

پس از پایان دوره قهرمانی وزنه برداری در اواسط دهه 60 قرن گذشته، به دلیل وظیفه ام در مقطع حساسی سکان هدایت فدراسیون وزنه برداری را به دست گرفتم. در 33 سال گذشته، چه از نظر مسئولیت های داخلی و چه در مجامع آسیایی و جهانی، منظور من به عنوان اولین اصل، خدمت صادقانه به علاقه مندان در این حوزه بوده است، زیرا خود سال ها با وزن معمول مشکلات و دغدغه ها.

شروع فعالیت مدیریتی وی در دهه 60 که بودجه و وام بسیار محدود بود با مشکلاتی همراه بود و در چنین شرایطی تهیه و اجرای برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت آسان نبود، اما به فضل الهی و حمایت و همکاری افراد پرتلاش خانواده وزنه برداری با تلاش شبانه روزی و حرکت همه جانبه خود سرانجام به کار تیمی پربرکتی منتهی شد که در المپیک، مسابقات جهانی و باشگاهی و همچنین مسابقات رده های سنی نمودی عینی داشت.

در این سفر طولانی سی ساله او با فراز و نشیب های زیادی همراه بود که امروز قصد بیان آن ها را ندارم اما امروز بسیار خوشحالم که در پایان دوره کاری ام رویاهای مهمی مانند فعال کردن وزنه برداری در بخش بانوان به چشم می خورد. هستند نسل جدیدی در حال ظهور است که در صورت توجه و هدایت صحیح می تواند حداقل یک دهه افتخارات جوانان شریف ایرانی را در عرصه بین المللی تضمین کند.

امروز مسئولیت حساس ریاست فدراسیون وزنه برداری را در حالی به جانشین خود می سپارم که تیم ملی بزرگسالان مردان ایران به تازگی نایب قهرمان جهان شد و بانوان ایرانی نیز به ششمین رنکینگ جهانی رسیدند. نوجوانان ایرانی برای سومین دوره مسابقات جهانی نیز شرط بندی کرده اند و در رده نوجوانان پسر و نوجوان عناوین ارزنده ای بین المللی به دست آورده اند. همه اینها به این معناست که اگر به سرمایه های موجود و ظرفیت های بی چون و چرای ایجاد شده توجه کنیم، می توان انتظار داشت که رشته وزنه برداری همچنان به جوایزآفرینی ادامه دهد و سال ها دل ورزش دوستان کشورمان را شاد کند.

اکنون وقت آن است که این امانت ارزشمند و البته خطرناک را به دیگری بسپاریم. اطمینان از اینکه برای حفظ و حراست از ارزشها و کرامت او خون دلها خوردم و در کودکی به او خیانت کردم.

در چنین شرایطی قصد ندارم از بدبختی ها، کوتاهی ها، سهل انگاری ها و بعضاً عدم حمایت کافی و کافی در مقاطع مختلف گله کنم و ترجیح می دهم به جای صحبت از کمبودها و مشکلات، برای جامعه وزنه برداری ایران آرزوی موفقیت کنم. قول می دهم و قول می دهم که این ورزش جذاب و مدال آور در بستری ناب و علمی همچنان خبر از شادی ها و موفقیت های جوانان ایرانی باشد.

از نظر حضور در مجامع بین المللی، با رایزنی ها و هماهنگی های اندیشیده شده، این امکان برای من و سایر نمایندگان ایران فراهم شد که در فدراسیون جهانی وزنه برداری مقام های کلیدی را کسب کنیم تا شاهد حضور پررنگ کشورمان در فدراسیون جهانی وزنه برداری باشیم. انتخابات آینده ما در پست های کلیدی و تصمیم گیرندگان بین المللی خواهیم بود، اما به تعویق افتادن انتخابات از یک سو و کناره گیری من از ریاست فدراسیون وزنه برداری ایران، قطعا شرایط را به گونه ای دیگر تغییر خواهد داد. . با این حال، انتظار دارم تفکر و اندیشه ایرانیان که در مجامع و جایگاه های معتبر آسیایی و بین المللی نقش تعیین کننده ای دارند، همچنان با قوت و درایت دنبال شود تا در این زمینه نیز از حمایت های تاثیرگذاری برخوردار باشیم.

در پایان التماس خود ضمن چشم پوشی از مقدر اعلام می کنم که مانند گذشته دست از تلاش برای سربلندی وزنه برداری برنخواهم داشت زیرا خود را از فرزندان این خانواده می دانم و تا زنده ام بیش از پیش به تعالی آن بستگی دارد.

انتهای پیام/