در آستانه یکصد و بیست و هفتمین سالگرد ترور ناصرالدین شاه، نام شاه شهید بر روی سنگ های کف حرم عبدالعظیم، مانند سایر افراد مدفون در آنجا حک شد و نام او بر مزار خالی او حک شد.
ناصرالدین شاه قاجار در حرم حضرت عبدالعظیم در شهر ری کشته شد و در آنجا به خاک سپرده شد. قبلا سنگ قبر مجللی وجود داشت تا اینکه این سنگ قبر معروف سرنوشت عجیبی پیدا کرد و از موزه خارج شد و حالا پس از سالها مهدی شادکام پژوهشگر تاریخ اعلام کرد: در آستانه صد و بیست و هفتمین سالگرد ترور ناصرالدین شاه، خوشحالم که بگویم با تلاش چندین ساله، تصمیم گرفتیم حداقل نام شاه شهید را مانند سایر افراد مدفون بر روی سنگ های کف حرم بنویسیم و نامش را بر قبر خالی اش حک کنیم. بعد از برداشتن سنگ قبر، اثری از قبر ناصری نبود».
به گزارش فرارو، شادکام ساعتی پیش در توئیتی تکمیلی نوشت: صبح امروز متوجه پاک شدن نوشته روی سنگ قبر ناصرالدین شد. 
به گزارش فرارو، مقبره ناصرالدین شاه قاجار در حرم عبدالعظیم تهران قرار دارد، اما سنگ قبر او در جریان تخریب مقبره رضاشاه پهلوی در اوایل انقلاب جابه جا شد. سنگ قبر ناصرالدین شاه که پرتره اوست در گوشه ای از کاخ گلستان معروف به «هولوت کریمخانی» نگهداری می شود. (خلوت کریمخانی: این نام از دو نظر تعیین شده است: اولاً در زمان کریمخان شالوده بنا گذاشته شده است و ثانیاً به این دلیل که آقا محمدخان قاجار دستور داده است استخوان های کریمخان را از املاک فارس کلاه فرنگی منتقل کنند. به محل انتقال، جایی که هر روز از آنجا می گذشت و استخوان های کریم خان را یکی پس از دیگری لگد می زدند، این مکان بعدها به آرامگاه ناصرالدین شاه تبدیل شد، در زمان رضا شاه پهلوی، پله ها در سمت راست جلوخان که استخوان های متلاشی شده کریم خان زیر آن قرار دارد، شکافته شد و آنچه باقی مانده بود به قم و مقبره آماده منتقل شد.
مهدی حجت، موسس سازمان میراث فرهنگی، درباره تاریخچه این سنگ قبر گفت: سنگی که روی قبر ناصرالدین شاه بود دو متر طول، 80 سانتی متر عرض و حدود 60 سانتی متر ارتفاع داشت، یک سنگ مرمر سبز بسیار ظریف. بر روی آن خطوط مختلفی حک شده بود و تصویر ناصرالدین شاه آن را بسیار خاص کرده بود. زمانی که می خواستند آرامگاه رضاشاه را خراب کنند به آرامگاه ناصرالدین شاه رسیدند تا آن را خراب کنند. سه نفر از باستان شناسان ما که هنوز حضور دارند به آنجا رفتند تا ببینند چه خبر است. اموال مردم را از بین ببریم. این باستان شناسان دیده بودند که این سنگ یک اثر نفیس و تاریخی است، یکی می گفت الان اذان است و اوایل ظهر است، اول نماز بخوانیم و بعد این کار را سامان دهیم. قبول کردند و حاج آقا رفتند نماز بخوانند و جمعیت به دنبالشان آمد و سنگ را زیر سنگ خالی کردیم و سنگ را در پشت واگن گذاشتیم و به کاخ گلستان بردیم.
از سنگ قبر ناصرالدین شاه خبری نبود تا اینکه در دهه 70 که کاخ گلستان به روی عموم باز شد، این سنگ پس از 17 سال (طبق اسناد کاخ) به نمایش گذاشته شد.
ابعاد سنگ قبر ناصرالدین شاه 249×131 سانتی متر است و شکل و چهره ناصرالدین شاه با شمشیر در دست، ظاهراً به اندازه واقعی حک شده است. لبه این سنگ قبر نیز با ظرافت تراشیده شده و با اشعاری در مدح شاه قاجار تزئین شده است. زیر پای چپ شاه قاجار «اثر استاد عباسقلی حجار» نقش بسته است، اما در منابع تاریخی نام علی اکبر حجار به عنوان هنرمند سنگ‌تراشی ذکر شده است.
محمدعلی فروغی – ذکاء الملک – در روز شنبه 27 شوال 1321 هجری قمری از این سنگ یاد می کند و می نویسد: «چهره ناصرالدین شاه را برای سنگ قبر مذکور ناصرالدین شاه ساختند». معمار آن «میرزا علی اکبر» نام دارد. می گویند او در این صنعت باتجربه است. از آنچه شنیدم او حافظ سنگ است. نمی دانم کیست، چهره شاه برگرفته از آثار کمال الملک است و اطراف او کلاس های ناصرالدین شاه را می سازند. می گویند تا الان سی هزار تومان خرج شده است».
گفته می شود که مجسمه ساز چیره دست برای ساختن سنگ قبر حدود چهار سال وقت صرف کرده و آن را از یک قطعه سنگ مرمر سبز ساخته است.