در بخشی از این مقاله آمده است: مسمومیت های سریالی مدارس دخترانه که به خوابگاه های دخترانه سرایت کرد، نگرانی ها و واکنش های بسیاری از جمله مسئولان تقلید را برانگیخت. در این زمینه علاوه بر تریبون ائمه جماعت، تعدادی از مراجع نیز تذکرات لازم را در این خصوص داشتند. اما چیزی که باید در پاسخ به این مشکل به آن فکر کنیم، واکنش دولت و مسئولان دولتی در مواجهه با این مشکل است.
102 روز از مسمومیت دختران در مدرسه می گذرد اما هنوز عاملان آن شناسایی و دستگیر نشده اند. پس از مسمومیت دختر دانش‌آموزان در سه مدرسه قم، در رسانه‌ها خبرساز شد، اما اولین واکنش مسئولان به این ماجرا تکذیب و پوشش بود. اما هیچ کس فکر نمی کرد که این موضوع به یک بحران تبدیل شود. اما با افزایش واکنش ها با مردی مصاحبه کرد که گفت: «او راننده تانکری است که نشتی داشته و اتفاقاً در کنار مدارس ایستاده و به طور اتفاقی دانش آموزان را مسموم کرده است.» البته جالب اینجاست که راننده این نفتکش بیش از 100 روز است که در ایران تردد می کند و هوای مدارس دخترانه را مسموم می کند اما سالم است.
در همین حال، زنان افغانستانی با انتشار بیانیه‌ای ضمن ابراز همبستگی با دانش‌آموزان دختر در ایران گفتند: حمله به مدارس و مراکز آموزشی دخترانه از تاکتیک‌های تروریسم است. متأسفانه این روزها در ایران شبیه آنچه زنان و دختران در افغانستان در سال های اخیر تجربه کرده اند شده است و چون صدای آنها به جایی نرسیده است، کاملاً به بردگی کشیده شده اند.» حالا که مسئولان مصمم به شناسایی عاملان مسمومیت هستند. سازمان ملل متحد برای دختران در مدارس ایران خواستار “تحقیقات شفاف” در مورد مسمومیت سریالی دختران دانش آموز شد. راوینا شمداسانی، سخنگوی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، دیروز (جمعه) به خبرنگاران در ژنو گفت: «ما نسبت به ادعاهایی مبنی بر هدف قرار گرفتن این دختران عمدی و تحت شرایط نامعلوم بسیار نگران هستیم. «سازمان ملل متحد خواستار تحقیقات شفاف درباره این پرونده است و نتایج این تحقیقات باید علنی شود و عاملان آن باید به دست عدالت سپرده شوند. مارگارت هریس، سخنگوی سازمان بهداشت جهانی نیز از تماس این سازمان با مسئولان وزارت بهداشت ایران و کارشناسان پزشکی درباره این حوادث خبر داد و گفت: این موضوع را از طرق دیگری پیگیری می کنیم تا ما شواهد بیشتری داریم.” و برای دستیابی به درک بهتری از این رویدادها.”