پیش از وی علیرضا کاظمی قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر چند روزی سرپرست وزارت آموزش و پرورش بود. ابراهیم رئیسی سابق نوری; حسین باغ گلی و مسعود فیاضی به عنوان نامزدهای وزارت آموزش و پرورش به مجلس معرفی شدند اما نتوانستند از مجلس رای اعتماد بگیرند. یوسف نوری در جریان رای اعتماد رزومه ای به مجلس ارائه کرد که در آن مواردی مانند «کسب مقام دوم در مسابقات آمادگی جسمانی ساکنان قطر» و «شرکت موفق در راهپیمایی اربعین امسال» در قسمت توانایی ها ذکر شده بود. در آن زمان ذکر نامزد وزارت آموزش و پرورش برای حضور در راهپیمایی اربعین به عنوان توانایی های وی بازتاب های زیادی در فضای مجازی داشت. ستاره صبح در گفت و گو با فرج کامیانی، دبیرکل مجمع فرهنگیان اسلامی ایران به تجربه چهار ماهه وزارت یوسف نوری پرداخته است که در ادامه می خوانید:
یوسف نوری سومین وزیر پیشنهادی رئیس جمهور برای وزارت معارف بود که توانست از مجلس رای اعتماد بگیرد. با توجه به زندگی نامه نوری، آیا این انتخاب از ابتدا محکوم به فنا بود؟
عملکرد یوسف نوری اشتباه بود. این انتخاب از همان ابتدا اشتباه بود. وی در بین وزرای آموزش و پرورش از زمان تأسیس این نهاد تا به امروز وزیر ضعیفی است. چون هیچ برنامه ای را نمی توانست اجرا کند.
یکی از کارهای خوبی که کشور انجام داده، تصویب رتبه معلمی است که بیش از یک دهه است که تصویب شده و بودجه مشخص بوده اما هنوز اجرایی نشده و وضعیت آن مشخص نیست. یوسف نوری در این زمینه آنقدر بد عمل کرد که جامعه فرهنگی کشور عصبانی شد.
وزیر آموزش و پرورش اسفندماه به جای رسیدگی به مطالبات معلمان و انجام وظایف محوله، سمت خود را ترک کرد و به زیارت کربلا رفت. متاسفانه حقوق و مطالبات معلمان حتی تا 8 اسفند نیز پرداخت نشد و البته پرداخت اقساطی از روزهای بعد آغاز شد.
این نمونه ای از عملکرد اوست و کارهای دیگرش در وزارت آموزش و پرورش هم همینطور بود. در مجموع وزیر مستعفی هیچ یک از ویژگی های لازم برای تصدی این پست مهم را نداشت.
به دلیل نارضایتی گسترده از عملکرد وی، علما انتظار برکناری وی را داشتند و همچنین امیدوار بودیم که یوسف نوری هر چه زودتر برود و استیضاح نشود.
با توجه به مشکلات وزارت آموزش و پرورش، به نظر شما ویژگی های لازم وزیر منتخب چیست؟
برای حکومت بر وزارت بزرگ و طویل آموزش و پرورش باید فردی را انتخاب کرد که اولاً از بدنه آموزش و پرورش و از بین مدیران با سابقه این نهاد و از زیرمجموعه ها باشد تا مربیان او را بپذیرند.
در گام بعدی وزیر آموزش و پرورش باید با علم مدیریت آشنایی کامل داشته باشد. این بدان معناست که داوطلبی باید برای این سمت اقدام کند که با مسائل، مشکلات و چالش های تمامی بخش های مدیریت آموزش و پرورش آشنا باشد و بر روش های برون رفت از مشکلات مسلط باشد.
وزارت آموزش و پرورش وظایف ریز و درشت زیادی دارد. در این وزارتخانه کار زیاد است و وزیر باید مردی توانا، پرانرژی و شجاع باشد. فردی که خود را به عنوان وزیر آموزش و پرورش معرفی می کند باید مورد استقبال دولت قرار گیرد و حرف های او در دولت شنیده شود.
در توضیح عدم استعفای وزیر، می توان گفت افرادی که از سوی دولت برای تصدی پست وزارت آموزش و پرورش و فرهنگ معرفی شدند، از این نهاد نیستند؟
یوسف نوری مردی فرهیخته بود، اما در زمینه کاری ناکارآمد و ناتوان شناخته می شد. در موقعیت های مختلف ناتوانی او در انجام وظایف محوله ثابت شد. آقای نوری حدود 8 سال در خارج از آموزش و پرورش کار کرد و زمانی که وزیر شد هیچ اشرافی در زمینه آموزش و پرورش نداشت. بنابراین تعجب می کنیم که چرا آقای رئیسی چنین فردی را با این سابقه به وزارت آموزش و پرورش معرفی کرد؟
ما افراد شایسته زیادی در آموزش و پرورش داریم که می توانند سکاندار خوبی برای این وزارتخانه باشند. متأسفانه نگاه جناحی چشم بر مصالح می بندد. ما نمی گوییم اصلاح طلب انتخاب کنید، اما حداقل رئیس جمهور یک مدیر توانمند و شایسته معرفی کند.
این نگاه به جذب افراد ضعیف و به انقیاد کشیدن آنها خطرناک و مضر است. چنین فردی در وزارت آموزش و پرورش و فرهنگ به مطالبات معلمان عمل نخواهد کرد. در حالی که وزیر آموزش و پرورش باید سخنگوی معلمان و دانش آموزان باشد.
نمی دانم افرادی مثل آقای یوسف نوری چگونه انتخاب می شوند؟! اما آنچه در جامعه نمود پیدا می کند، انتخاب افراد نادرست و تصمیمات نادرست آن افراد است.
رئیس جمهور سه نفر را به عنوان وزیر آموزش و پرورش پیشنهاد کرد که یکی ضعیفتر از دیگری بود.
این افراد مشاورانی را انتخاب می کنند که در مسائل و مشکلات آموزش و پرورش نخبه نیستند و ویژگی بارز این افراد همسو بودن با نخبگان است. به همین دلیل آموزش و پرورش ما سابقه شکست و عدم موفقیت را دارد. دیدگاه ها در سطح مدیریت با دیدگاه معلمان و دانش آموزان یکسان نیست.
مشکلات جامعه اساتید و دانشجویان در کشور چیست و با توجه به این مشکلات، رئیس جمهور چه انتخابی باید داشته باشد؟
مشکلات آموزش و پرورش ساختاری و بودجه ای است. ساختار آموزش و پرورش ناقص است و قدرت ها را گمراه می کند. بهترین گزینه برای وزارت آموزش و پرورش افرادی هستند که به این ساختار احترام بگذارند و اراده ای برای حل مشکلات ساختاری داشته باشند. از طرفی باید بتوانند از دولت و مجلس وجوه دریافت کنند. در غیر این صورت مشکلات این وزارتخانه حل نمی شود.