تیم ملی امروز در یکی از حساس ترین دیدارهای تاریخ فوتبال ایران به مصاف آمریکا می رود. نبردی که در هر موقعیتی از حساسیت خاصی برخوردار است اما شانس دو تیم را برای صعود به مرحله بعدی جام جهانی حساسیت افزایش می دهد. تقابل با آمریکا یادآور بازی تاریخی جام جهانی 1998 است که ایران با شکست حریف خود به اولین پیروزی تاریخ جام جهانی دست یافت و حالا با موفقیت بازی امشب می تواند اولین صعود خود را تجربه کند. در تاریخچه این مسابقات خداداد عزیزی که یکی از بازیکنان حاضر در این نبرد تاریخی بود، درباره دیدار امشب تیم ملی و شرایط ایران در جام جهانی صحبت کرد که در ادامه می خوانید:
جام جهانی برای تیم ملی ایران خوب شروع نشد و در بازی مقابل انگلیس نتیجه ضعیفی گرفتیم. چه اتفاقی افتاد که باعث این نتیجه عجیب شد؟
بازی با انگلیس یک اتفاق بود اما یک سری اشتباهات هم داشتیم که انگلیس را به این نتیجه رساند. حتی اگر 10 بار مقابل انگلیس بازی کنیم، هرگز 6 گل نخواهیم زد. اتفاقاتی که در این سطح به ندرت رخ می دهد، مانند بازی 1996 که 6 گل به کره جنوبی زدیم یا 7 گل وقتی کاستاریکا به اسپانیا باخت. فکر می کنم ما یک سری اشتباهات مرتکب شدیم، مثلاً با سیستم بسیار دفاعی وارد زمین شدیم و با سیستم 5-4-1 بازی کردیم. کاری که کی روش به آن اعتقاد داشت و در جام های جهانی قبلی مقابل اسپانیا، پرتغال و آرژانتین انجام داد و نتیجه گرفت. فکر می کنم اولین اشتباه ما این بود که با این سیستم وارد شدیم که شاید در دوره های قبل جواب می داد اما این سریال نشد. اشتباه بعدی این بود که با سه دفاع شروع کردیم. سال هاست در مسابقات قهرمانی ما اکثر تیم ها به استثنای استقلال با این سیستم بازی نمی کنند و اکثرا چهار دفاع دارند، در تیم ملی هم همین طور است. روزبه چشمی در این پست تدافعی چندان تخصصی نیست و پست اصلی او هافبک دفاعی است. اشتباه سوم ما این بود که از عناصر هجومی خود استفاده نکردیم و دو بازیکن هجومی مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش را در زمین رها کردیم که آنها هم روز خوبی نداشتند. در نیمه اول طارمی اصلا فرصت گلزنی نداشت. فکر می کنم همه این عوامل دست به دست هم داده و انگلیسی ها خیلی زود به گل رسیدند. همین باعث شد آن باخت بد را به انگلیس بپذیریم. اینکه زود به گل رسیدیم هم تاثیر داشت. فکر می کنم کی روش فهمیده بود که ما نمی توانستیم با سه دفاع بازی کنیم و به سیستم خودمان برگشتیم، اما طبیعتا همین که اینقدر جلو رفتیم کار را برایمان سخت کرد و باعث شد انگلیسی ها با خیال راحت به سه گل بروند و یک گل بزنند.
برای بازی ولز، ما تغییرات زیادی داشتیم که تأثیرگذار بود، اما نکته دیگری که برجسته بود این بود که کی روش تلاش زیادی کرد تا تیم را از نظر ذهنی بازگرداند. مثلا بعد از بازی با انگلیس ائتلاف کرد یا به قول خودش گفت جام جهانی برای ما با بازی با ولز شروع می شود. به نظر شما این الگوی رفتاری چقدر در پیروزی ما موثر بود؟
در دنیای کوچینگ بحث روانشناختی مهم است و مربیان وظیفه دارند این کار را انجام دهند. حتی ما در باشگاه های بزرگ روانشناس دکتر داریم که حتی از نظر روانی با بازیکنان تک به تک کار می کنند. این مورد خیلی عجیب نیست. الان در فوتبال ما کمتر دیده می شود اما طبیعتا کار ذهنی کی روش در برد مقابل ولز موثر بود. جدا از این موضوع، فکر می کنم باخت به انگلیس یک اتفاق بود و بازیکنان متوجه این موضوع شدند و تجمع کردند. یک مشکل نفوذ مربی است و مشکل دیگر خود بازیکنان. شاید اگر بچه ها نمی خواستند یا نمی توانستند دور هم جمع شوند، هر چقدر هم که کیروش کار روانی انجام می داد، تاثیر چندانی نداشت، اما در این شرایط، بحث روانی کیروش و کادر فنی اش باید داشته اند موثر بوده است. بسیاری از بازیکنان ما در سطح اول فوتبال اروپا بازی می کنند و بازیکنانی مانند طارمی، آزمون، کولی زاده و جهانبخش به سرعت در حال تثبیت هستند. کی روش نیز به دلیل تجربه ای که در این زمینه دارد مرد قوی ای است و توانست بچه ها را جمع کند تا تیم آماده بازی با ولز شود. با این حال به نظرم از کار ذهنی تغییر سیستم و استفاده از فعل پرسیدن از بچه ها موثرتر بود. آنها از ابتدای مسابقه بازی تهاجمی را آغاز کردند و وارد فاز دفاعی نشدند.
در دیدار مقابل انگلیس اتفاق غیرمنتظره ای روی دروازه ایران افتاد و حسینی به دلیل مصدومیت بیرانوند فرصت بازی پیدا کرد. بعد از بازی انتقاداتی از حسینی مطرح شد و حتی گفته شد می توان از عابدزاده در بازی با ولز استفاده کرد اما کی روش دوباره به حسینی اعتماد کرد و او هم جواب اعتماد خود را داد و حسینی هم بعد از بازی با ولز در شرایط خوبی قرار دارد. به نظر شما کدام یک از این دو دروازه بان باید در ترکیب اصلی باشند؟
اگر بگوییم حسنی مقصر گل هایی بود که از انگلیس دریافت کردیم، دست کم گرفت. شاید اگر غریبه بود آن گل ها را می خورد. هر 6 گلی که زدند خوب مثلا گل اول یک ضربه سر غیرقابل مهار بود و شاید بهترین دروازه بان های دنیا هم نتوانند آن را بگیرند یا شوت ساکا روی گل دوم که از فاصله کمی زد و متوقف کردن سخت بود گل سوم از فاصله نزدیک زده شد و گل چهارم به دید او نرسید. یکی از گل ها 3-2 بود و در مجموع فکر نمی کنم حسینی برای گل ها مقصر باشد و اینکه بگوییم اگر دروازه بان دیگری بود آنها را نمی زد، نادیده گرفته می شود. مثلا دروازه بان ژاپن مقابل کاستاریکا مقصر بود اما حسینی نه. وقتی نوبت به انتخاب دروازه بان می رسد، مربیان معمولا به تمرینات آنها نگاه می کنند. درست است که علیرضا بیرانوند اولین ویکت بان ما در جام جهانی بود و حسینی به عنوان یار تعویضی وارد زمین شد، اما روی توپ اول بازی مقابل ولز خوب کار کرد و در مجموع عملکرد خوبی داشت. به نظر من مشکل بیرانوند ترس از بینی و نقاب است و نمی دانم می توان به او اعتماد کرد و کادر فنی و مربی دروازه بانان کیروش حتما فکری به حال آن خواهند کرد. به نظر من هر که قوی تر است باید از در وارد شود.
تیم ملی آمریکا را در دو بازی اول چطور دیدی؟
به نظر من آنها تیم بزرگی هستند. مقابل ولز نیمه اول فوق العاده ای داشتند و در نیمه دوم بعد از گل کوتاهی کردند و به همین دلیل شکست خوردند. آنها در مقابل انگلیس بسیار بهتر از بازی اول بودند و آنها را تحت فشار و پرس بسیار خوب در جلو قرار دادند. تیم سریع و فیزیکی است. خب دوست دارم تیم ملی در این بازی پیروز شود و جلو بیاید اما از بازی با آمریکا می ترسم. فکر می کنم آنها یک تیم مرموز دارند و بازیکنان هجومی خطرناکی در ترکیب آنها وجود دارد. ما گرت بیل را مقابل ولز کنترل کردیم، اما کنترل پولیشیچ سخت تر است، زیرا او خوش اندام و جوان تر است و شاید شوت خود را روی توپ نداشته باشد، اما تکنیک و سرعت او روی توپ بهتر است. به نظر من این یک بازی خطرناک است و من از این بازی بدون تعارف می ترسم، به نظر من سیستمی که کیروش تنظیم می کند و ترکیبی که انتخاب می کند بسیار مهم است. اگر ترسو بازی کنیم برایمان سخت می شود.
شما خودتان در جام جهانی 1998 مقابل آمریکا بازی کردید و تیم ملی در آن بازی پیروز شد. به نظر شما آمریکا در سال 1998 قوی تر است یا 2022؟
برعکس همه می گویند تیم 2018 ضعیف تر بود اما امسال تیم خیلی خوبی داشتند. آنها قبل از گل حمید استیلی ما را تحت فشار زیادی قرار دادند. به تیر دروازه زدند و عابدزاده دو توپ خوب گرفت. حتی در نیمه دوم که 2-1 پیش بودیم، عابدزاده از دو موقعیت شش قدم استفاده کرد. این مسابقه خیلی سخت بود. آن روز اتفاقی افتاد که بازی را بردیم وگرنه حق باخت نداشتند. شاید اگر به موقعیت های بازی نگاه کنیم، آنها موقعیت های بیشتری نسبت به ما داشتند، اما ضربه سر استیلی موقعیت خطرناکی نداشت، اما او ضربه ای غیرقابل مهار زد که مانند گل اول انگلیس بود و دروازه بان آمریکایی نتوانست به گل برسد. توپ هر چقدر هم که تلاش کرد این بازی خیلی سخت بود و این بازی هم خیلی سخت است چون آنها تیم خیلی خوبی دارند با این تفاوت که تیم 98 سرعتی نداشت اما امسال تیم سریعی دارد و من از این بازی می ترسم.
این روزها بحث حمایت از تیم ملی زیاد است و نظرات متفاوتی وجود دارد. نظر شما در این مورد چیست؟
هر کسی نظری دارد و من همیشه به نظرات دیگران احترام گذاشته ام. مردم آزادند نظرشان را بدهند، حالا بعضی ها می گویند نباید حمایت کرد که من به آن احترام می گذارم و نمی گویم اشتباه است. من به عنوان فردی که جام جهانی را در زمین تجربه کردم، معتقدم بازیکنان حاضر در زمین زحمت می کشند و پیراهن تیم ملی ایران متعلق به آنهاست و برای آنها احترام قائل هستم زیرا می دانم در زمین چه می کنند تا تیم ملی نتیجه بگیرد. آرزو دارم تیم ملی از گروه خود صعود کند و حتی به مراحل بعدی برود. افتخار دارم اما نظر مردم محترم است و هرکسی نظری دارد. من این را به عنوان یک فوتبالیست می گویم که چیز زیادی از سیاست و اقتصاد نمی فهمم، اما فوتبال کار من است. من خودم در این زمین بازی کرده ام و می دانم بازیکنان چقدر سخت کار می کنند. اگر به جام جهانی نگاه کنید همه مثل هم هستند و تیم ملی را دوست دارند و بازیکنان برای تیم ملی کشورشان زحمت می کشند.