بیش از ۳۴۵ اقتصاددان و فعال اقتصادی و رسانه ای در نامه ای مشترک خواستار آزادی دکتر داود سوری شدند.
سنت نوشتن نامه‌های اقتصادی از دهه 1980 آغاز شد، زمانی که برخی از منتقدان اقتصادی دولت خاتمی در نامه‌ای خطاب به رئیس قوه مجریه به ایران نسبت به عضویت در سازمان تجارت جهانی هشدار دادند. اکثر امضاکنندگان از دانشگاه شهید بهشتی هستند و هسته اصلی این نامه را شخصیت های سیاسی مانند احمد توکلی تشکیل می دهند.
این سنت در نامه اقتصاددانان به نفع اقتصاد آزاد ادامه یافت و پس از تشکیل مجلس هفتم نامه سرگشاده ای منتشر کردند که از قضا برخی از چهره های آن هسته اصلی امضای نامه انتقادی به مجلس هفتم بودند. دولت خاتمی
در دولت محمود احمدی نژاد نامه نگاری از سوی اقتصاددانان به دولت و مردم تقریباً رواج پیدا کرد و از آن زمان این بیانیه جمعی بیش از گذشته مورد توجه مطبوعات و حتی افکار عمومی قرار گرفت.
اما در تمام این دوران نامه ها با رویکردها و اهداف متفاوت حداقل در یک چیز مشترک بودند. امضاکنندگان ماهیت خاصی داشتند.
نامه های کمی با امضای چهره هایی از طیف های مختلف اقتصادی وجود داشت. به همین دلیل، رسانه ها یک تقسیم کلامی از اقتصاد نهادگرا و آزاد داشتند که در آن نامه نویسان را تحت این عنوان کلی قرار می دادند.
دلیل این تقسیم بندی این بود که چهره های مختلف اقتصادی ایران تمایلی به قرار دادن نام خود در کنار برخی چهره ها و تعیین مرزبندی غیررسمی نداشتند. در دو دهه اخیر نمی توان بیانیه ای را یافت که در آن چهره های برجسته اقتصادی از هر دو طیف بخواهند نام خود را کنار هم بگذارند.
اما امروز، 24 آبان، نقطه عطفی در سنت نویسندگی اقتصادی رخ داد. اقتصاددانان از طیف های مختلف فکری در ایران که حتی در تمام این سال ها در تضاد آشکار فکری با یکدیگر بوده اند، با امضای بیانیه ای مشترک موافقت کردند. بیانیه ای به دلیل دستگیری یک اقتصاددان.
شخصیت های مختلف اقتصادی و دانشگاهی کشور طی نامه ای خواستار آزادی دکتر داوود سوری شدند. اقتصاددانی که در 18 آبان در منزلش دستگیر و بنا به گزارش ها به اوین منتقل شد.
در این نامه با امضای بیش از 340 نفر با ابراز تأسف از دستگیری این اقتصاددان به خدمات سوریه در حوزه های مختلف از جمله فقر و نابرابری اشاره شده است. امضاکنندگان خواستار آزادی او شدند و توضیح دادند که شخصیت هایی مانند دکتر سوری به زندان تعلق ندارند.
نام اقتصاددانان سرشناس ایرانی در جهان در میان امضاکنندگان به چشم می خورد.
پسران هاشم، اقتصاددان مشهور ایرانی که از سوی برخی رسانه های معتبر به عنوان کاندیدای جایزه نوبل اقتصاد معرفی شد، یکی از این افراد است.
در کنار پسران بردران صالحی اصفهانی، امیر کرمانی، استاد دانشگاه برکلی و محمد اکبرپور، استاد دانشگاه استنفورد نیز حضور داشتند.
برخی دیگر از امضاکنندگان، اقتصاد را در دانشکده اقتصاد لندن، دانشگاه کارنگی ملون و غیره تدریس می‌کنند.
اما علاوه بر مشارکت چهره های مطرح اقتصادی ایران در جهان، بسیاری از چهره های اقتصادی کشور نیز از امضاکنندگان این نامه هستند.
اگرچه دکتر داود سوری را یکی از اقتصاددانان طیف رسانه ای می دانند که طرفدار جریان اقتصاد آزاد است، اما بسیاری از اقتصاددانان متعارف تا نهادگرایان خواستار آزادی وی شده اند.
برجسته ترین این چهره ها دکتر فرشاد مومنی، از اعضای هیئت علمی دانشکده اقتصاد علامه طباطبایی است. در کنار دکتر فرشاد مومنی نام محسن رنانی، عباس شاکری و علی عرب مزار یزدی نیز به چشم می خورد. چهره های شاخص نهادگرایی در اقتصاد ایران که خواستار آزادی همکاران خود از زندان شدند.
موسی گانی نژاد، محمد طبیبیان، محمدمهدی بهکیش، مسعود نیلی و حسن درگاهی که به عنوان اقتصاددانان طرفدار اقتصاد آزاد شناخته می شوند، از دیگر چهره هایی هستند که این نامه را امضا کردند.
امضای این دو طیف بر روی یک نامه یکی از نادرترین اتفاقات در اقتصاد ایران است. درخواست مشترک این دو گروه برای تحقق ادعای شهروندی، از دیدگاه برخی رسانه‌ها، نمایش وحدت اخلاقی در ایران است.
اقتصاددانان ایرانی نشان داده اند که علیرغم همه اختلافات فکری و اختلاف نظرهای کنونی در اقتصاد، در عرصه اجتماعی همفکر هستند و برخی حقوق اولیه شهروندی را رعایت می کنند و برای تحقق آن حاضرند این تفاوت های فکری را نادیده بگیرند.
در کنار اقتصاددانان، برخی از چهره های اقتصادی نیز با امضای این نامه موافقت کرده اند. محمد ستاری فر و مسعود روغنی زنجانی دو چهره ای هستند که سابقه هدایت سازمان برنامه و بودجه را دارند.
این دو با وجود دو رویکرد متفاوت به سیاست، امضاکنندگان آزادی نامه دکتر سوری هستند.
علاوه بر این چهره های مطرح، بسیاری از اقتصاددانان جوان و خوش استایل اقتصاد ایران از دانشگاه های مختلف مانند تهران، شریف، فردوسی، مشهد و… متن این نامه را امضا کرده اند.
حتی نام جامعه شناسان ایرانی که با اقتصاددانان درگیری تاریخی دارند در این نامه آمده است. حمیدرضا جلایی پور یکی از چهره هایی است که این نامه را امضا کرده و مطالبه آزادی دکتر سوری را برجسته کرده است.
حضور فعالان اقتصادی، دانشجویان و خبرنگاران رسانه های مختلف از دیگر جلوه های این وحدت اخلاقی است. به نظر می رسد مشارکت گروه ها و گروه های مختلف دو ویژگی دارد.
نشانه اول به جامعه است که تاکید می کند ایران امروز نیازمند همدلی و دوستی است و نشانه دوم سیاستمدارانی است که در این دوره حساس باید بیش از گذشته بر جنبه هایی متمرکز شوند که منجر به همگرایی می شود نه واگرایی. دستگیری شخصیت‌های مطالبه‌گر و نگران، چه اقتصاددان و چه غیراقتصاد، معترض، دانشجو یا مردم عادی، نمی‌تواند مانع از نزدیکی شود.
متن نامه 349 تنی آزادی دکتر داوود سوری
خبر دستگیری اقتصاددان محترم دکتر داوود سوری جامعه اقتصادی کشور را به شدت متاثر کرده است.
دکتر سوری در طول عمر پربرکت علمی خود خدمات ارزنده بسیاری انجام داده است. به ویژه مطالعات متعدد و جدی او در زمینه فقر و نابرابری، سیاستمداران و سیاستمدارانی که مدعی فقر زدایی و تحقق عدالت اجتماعی هستند، مرهون یافته های تجربی مطالعات آماری او هستند.حلقه های تصمیم گیری برای رفاه ایرانیان هستند. در گوشه زندان در حالی که نگران ادامه بازداشت این دانشمند متعهد هستیم، خواستار آزادی وی هستیم.