منابع محلی همچنین با تایید درگیری شدید بین فلسطینی ها و شهرک نشینان اسرائیلی در محله شیخ جراح قدس اشغالی گفتند: این درگیری پس از آن آغاز شد که شهرک نشینان یهودی در اقدامی تحریک آمیز به ساکنان فلسطینی محله شیخ جراح حمله کردند و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند. به او صدمه زدند.»
منابع محلی گزارش دادند که تا این لحظه یک شهرک نشین به دلیل اصابت سنگ مجروح شده است.
مدتی است که نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی فشارهای خود را علیه ساکنان منطقه شیخ جراح در قدس اشغالی افزایش داده اند. این فشار البته با واکنش گسترده گروه های مقاومت فلسطینی مواجه شد. سال گذشته نیز صهیونیست ها به منطقه شیخ جراح حمله کردند و خانه های فلسطینیان ساکن در این منطقه را تخریب کردند. مهمترین دلیل چنین رفتار وحشیانه ای، تکمیل فرآیند یهودی سازی اورشلیم است. روندی که در سال 1948 با تخریب خانه ها و مهاجرت اجباری فلسطینی ها توسط آژانس های مهاجرت یهودی آغاز شد.
جغرافیای باستانی، آرام و دلپذیر شیخ جراح و مجاورت با بیت المقدس و عمق تاریخی آن نیز از دلایلی است که این منطقه را به محل طمع اسرائیلی ها تبدیل کرده است. شیخ جراح اکنون استخوانی در گلوی صهیونیست هاست. از سوی دیگر امروز به نماد مقاومت و مخالفت با پروژه مهاجرت اجباری ساکنان اصلی فلسطین تبدیل شده است و به همین دلیل دلیل همه فشارهای تل آویو و همچنین مقاومت و واکنش فلسطینیان است. ، با این ویژگی ها قابل ارزیابی است. اگر رژیم صهیونیستی در شیخ جراح موفق شود، بدون شک یهودی سازی و اخراج فلسطینی ها و تخریب خانه های آنها در بقیه بیت المقدس آسان تر از همیشه خواهد بود.
محله فلسطینی شیخ جراح در قدس شرقی اشغالی زمانی باغی دلپذیر در کمتر از یک کیلومتری شمال دیوارهای باستانی شهر قدیمی اورشلیم بود. نام محله شیخ جراح به نام پزشک شخصی صلاح الدین ایوبی است که پس از فتح این شهر توسط مسلمانان در آنجا ساکن شد.
در سال 1956، 28 خانواده فلسطینی در این محله ساکن شدند. این خانواده ها بخشی از جمعیت 750000 نفری بودند که در جریان جنگ 1948 توسط صهیونیست ها به اجبار از شهرهای عربی خارج شدند که فلسطینی ها آن را نکبت یا مشکل می نامند. این شهرها بعدها رژیم صهیونیستی را تشکیل دادند.
اورشلیم شرقی توسط اردن اداره می شد و کرانه باختری تحت حاکمیت آن کشور بود. اردن در سال 1956 با تایید UNRWA برای این 28 خانواده خانه ساخت.
در دهه 1960 این خانواده ها با دولت اردن قراردادی منعقد کردند که به موجب آن مالک زمین و خانه شدند و سند رسمی این املاک پس از سه سال به آنها داده شد. در عوض، آنها وضعیت خود را به عنوان افراد آواره نادیده می گیرند.
با این حال، توافق فوق چندان دوام نیاورد، زیرا رژیم اسرائیل در سال 1967 کرانه باختری و شرق بیت المقدس را به طور غیرقانونی اشغال کرد و اردن کنترل این مناطق را از دست داد.
امروز 38 خانواده فلسطینی در محله شیخ جراح زندگی می کنند که 4 نفر از آنها با اخراج قریب الوقوع روبرو هستند و انتظار می رود سه خانواده دیگر از این محله اخراج شوند. خانواده های باقی مانده نیز مراحل مختلف پرونده قضایی خود را سپری می کنند و با گروه های قدرتمند شهرک نشین صهیونیست به دادگاه های رژیم اسرائیل کشیده می شوند.