رعنا رحیم پور شب گذشته در صفحه اینستاگرامش بیانیه ای منتشر کرد و ضمن ابراز تاسف از اتفاقی که برایش افتاد، در پایان نوشت: «ایران درونم را کشتم. خداحافظ برای همیشه”.
نیهال موسوی – هفته گذشته انتشار دو فایل صوتی توسط رعنا رحیم پور، گزارشگر و مجری بی بی سی فارسی، جنجال بزرگی را در بین شبکه های فارسی زبان خارج از ایران به پا کرد.
خود رعنا رحیم پور اعتراف کرد که این صحبت او با مادرش بوده و نمی داند چطور شده است. او در اولین فایل صوتی به مادرش می گوید: خبر ناراحت کننده ای که شنیدم این است که رهبران انترناسیونال دستور داده اند که فقط با رهبران احزاب در ایران مصاحبه شود.
وقتی با سوال مادرش مواجه شد که گفت: «پارتی نداریم! کدام حزب؟» او پاسخ داد: «نه، دیگر احزاب، لر، عرب و غیره وجود ندارد. حالا شما باید بفهمید نظر من چیست.» این جای نگرانی است. کشورهای منطقه ایران دموکراتیک نمی خواهند. اگر ایران دموکراتیک شود و جنبش زنان شروع شود و به حقوق خود برسند، در درجه اول. عربستان سعودی است که وحشت می کند، آنها به دنبال آینده ایران نیستند، آنها شروع به کوبیدن علنی بر طبل تجزیه طلبی می کنند. آنها خواهان یک ایران تکه تکه و ضعیف هستند و بر این طبل می کوبند.”
انتشار این فایل صوتی او را بر آن داشت تا نسبت به آن واکنش نشان دهد و در استوری اینستاگرامی نوشت: «در ساعات اخیر بخشی از گفتگوی خصوصی من با مادرم منتشر شد. تنها احتمالی که به ذهنم می رسد این است که صدای چت تصویری از طریق شنود تلفن همراه پدر و مادرم در تهران یا خانه و تلفن همراه من در لندن ضبط شده است. طبیعی است که در گفتگوی خصوصی با والدینم چیزهایی بگویم که هرگز در جمع نمی گویم. سخنانی که عوامل جمهوری اسلامی به صورت گزینشی و برای ایجاد اختلاف و پیشبرد منافع خود منتشر می کنند. من به همه خبرنگاران فارسی که در خارج از ایران گزارش می دهند، علی رغم فشارهای متعدد دولت، احترام می گذارم. ارسال و بازنشر این فایل صوتی برخلاف میل من و نقض حریم خصوصی من و پدر و مادرم است.»
البته با وجود این خبرنگاران و مجریان شبکه ایران اینترنشنال به شدت به وی حمله کردند و این سخنان را در راستای اهداف جمهوری اسلامی خواندند و از وی خواستند عذرخواهی کند.
رحیم پور در دومین فایل صوتی که دو روز بعد منتشر شد، گفت: خشونتی که در یکی دو روز اخیر از برخی از این جوانان دیدم واقعا ترسناک است. یک شب حتی وحشت کردم. اگر به همین منوال ادامه پیدا کند، منجر به جنگ داخلی خواهد شد.”
این سخنان در فضای مجازی نیز با واکنش خشونت آمیزی مواجه شد و از بی بی سی فارسی خواست تا او را اخراج کند. خود رحیم پور شب گذشته در صفحه اینستاگرامش بیانیه ای منتشر کرد و در پایان آن نوشت: «ما در امانیم و شما در امان… من ایران را در درونم کشتم. برای همیشه خداحافظ.» ساعاتی بعد اکانت اینستاگرام رعنا رحیم پور نیز از دسترس خارج شد.
نکته جالب توجه در پشت همه این اتفاقات که به دروازه رعنا نیز معروف است، این است که امروزه هر فردی که به عنوان یک چهره عامه، یعنی یک «چهره آشنا» تربیت شود، تمام رفتار و گفتار او به این شکل است. زیر ذره بین مخاطب
هر حرف، کلمه یا جمله ای از او به شدت افشا، تحلیل و نقد می شود و البته بازخورد هم خواهد داشت، اما هر چه یک فرد مشهور بگوید، این حرف ها نظر یا تحلیل حرفه ای من نیست، بلکه بخشی از یک گفتگوی کاملا خصوصی با من است. مادر مردم چنین اشتباهی را نمی پذیرند.
نکته بعدی توجه به این نکته است که در دنیای امروز، پیشرفت فناوری و انفجار ارتباطات، هر چند دستاوردهای زیادی که وجود داشته باشد، در برخی قسمت ها می تواند ترسناک باشد.
دیگر هیچ حرف و عملی را نمی توان مخفی نگه داشت (مخصوصاً برای افراد شناخته شده) و هر ارتباط یا حرفی که در یک موقعیت بسیار ساده یا خصوصی انجام شود، هر لحظه می تواند به مدرک تبدیل شود.
از طرفی بینندگان هیچ رحم و شفقتی ندارند چون فکر می کنند در شهرت و بدنامی مردم شریک هستند، بنابراین متوجه اشتباه سهوی یا عمدی او نمی شوند و عکس العمل نشان می دهند.
دنیای امروز به گونه ای است که هر عمل و هر گفتاری را باید سنجید، دیگر هیچ مرزی از نظر مکان و جغرافیا وجود ندارد و همه ما در کنار هم در دروازه ای بی نهایت بزرگ و شفاف زندگی می کنیم.
روزگار غریبی است نازنین…