بازی های محلی؛ جایگزین خوبی برای بازی های کامپیوتری در روزگار اید

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش ایلام بیدار، تحقیقات باستان شناسی نشان می دهد که توجه به ورزش و بازی های فراوان در غرب ایران به ویژه در میان ساکنان ایلام باستان رایج بوده است.

مردم ایلام به تناسب سبک زندگی و معیشت از گذشته های دور تاکنون، در اوقات فراغت و مراسم شاد خود از روش های مختلف سرگرمی، ورزش و بازی استفاده می کردند.

بازی های محلی والدین ما در گذشته با همسالان خود بسیار سرگرم کننده، سرگرم کننده و پر حرکت بود.

با توجه به گستردگی اقلیمی، قومی و قبیله ای ایران، انواع بازی ها برای اهداف خاصی طراحی شده و در بین مردم رایج بوده است.

بیش از 150 نوع بازی سنتی در ایران وجود دارد که با گذشت زمان و تغییر سبک زندگی، نسل امروز با بسیاری از آنها بیگانه است. این بازی ها به دو گروه فضای باز و سرپوشیده تقسیم می شوند و به افراد این امکان را می دهند که در هر مکان و موقعیتی از زمان خود نهایت استفاده را ببرند.

بازی های سنتی سنتی استان ایلام که از دیرباز در این منطقه رواج داشته و در فضای سرپوشیده انجام می شود نیز برای ایام تاج گذاری توصیه می شود و جایگزین مناسبی برای بازی های رایانه ای است.

قچان یا قمچان یکی از بازی های سنتی استان ایلام است

حسین احمدی کارشناس مسائل اجتماعی در گفتگو با خبرنگار ایلام بیدار گفت: بازی قاچان یا قمچان که در کنار هم بین دختر و پسر انجام می شود بسیار پیچیده است.

وی افزود: این بازی معمولاً از 12 سنگریزه (به اندازه یک حبه قند) تشکیل شده و شرکت کنندگان (حداکثر 4 نفر) پشت سر هم به آنها ضربه می زنند و سپس با یک حرکت سریع به هوا پرتاب می کنند و سپس باید آنها را نگه دارد. با پشت دست و عددی که در پشت دست قرار می گیرد نباید از 4 کمتر باشد.

احمدی ادامه داد: اگر کمتر از 4 باشد نوبت به نفر بعدی می رسد و اگر 4 یا بیشتر باشد باید با حرکتی دیگر آنها را به هوا پرتاب کند و دوباره بزند و سپس با حرکتی دیگر پرتاب کند. 3 از آنها در دست دیگر، و یک عدد را نگه دارید.

این کارشناس مسائل اجتماعی گفت: در همه این حرکات نباید هیچ یک از سنگریزه ها به زمین بیفتد. وقتی این اتفاق افتاد، به جز یک سنگ ریزه، بقیه را به هوا پرتاب کنید و همزمان با همان دست یک سنگریزه از زمین بردارید و بلافاصله سنگریزه پرتاب شده در هوا را بدون رسیدن به زمین بگیرید.

وی گفت: این عمل تا زمانی تکرار می شود که مجموع سنگ ها به 4 عدد برسد و مانند عملیات قبلی سه عدد از آنها را با دست دیگر پرتاب می کند و همچنین تا زمانی که تمام سنگ ها را از زمین خارج کرده و عملیات تقسیم شدن به سه گروه را انجام می دهد. . اگر موفق شود، به همه طرف های بازی (هر چه که باشد) می گوید: «کر» یعنی (مرغ می پزد و روی تخم مرغ می خوابد) و بازی را از نو شروع می کند.

احمدی ادامه داد: در هر مرحله در صورت باخت نوبت به نفر بعدی می رسد و در صورت موفقیت با هر مرحله چند سنگ مانند تخم مرغ زیر ران بازیکنان دیگر می گذارد و اگر موفق شد تا آخر و فقط سه سنگ باقی مانده است، باید آن سه سنگ را در پشت دست نگه دارد و به داخل دست برگرداند (به هوا پرتاب کند). گاهی اعمال دیگری برای آخرین سنگ انجام می شود و در نهایت فرد پس از اتمام سنگ ها برنده می شود.

این کارشناس اجتماعی توضیح داد: اما اگر در جریان بازی شکست خورد و بقیه موفق شدند، ابتدا باید «کارادژ» شوند و سپس هر کدام از سنگ ها و سپس «کارادژا» را در طرف مقابل برگردانند.

بسیاری از بازی های محلی و سنتی دیگر در استان ایلام رواج دارد که از آن جمله می توان به: حشار حشاره (موشک)، آکواتی (الک دولک)، هفت سنگ، جوزان، تیله، دلگه دخیل (گرگ در هوا، دخترانه)، قولان (لنگران) اشاره کرد. )) و …

انتهای پیام/