روز جدید حسن رحیم پور ازگدی گفت: همه می گویند مقام معظم رهبری فرموده اند که نظر آقای احمدی نژاد به نظر من نزدیکتر است؛ اول ، این بیانیه او پس از انتخابات بود ، نه قبل از انتخابات. ثانیاً بعد از شورش و درگیری در نماز جمعه 30 خرداد این را گفت; گفتند در بحث فرهنگ، سیاست خارجی و عدالت اجتماعی، یعنی در این سه حوزه، بین رئیس جمهور و رئیس شورای تناسب، یعنی بین آقای احمدی نژاد و آقای هاشمی اختلاف است. بعد گفتند نظر رئیس جمهور به نظر من نزدیکتر است.
من فکر می کنم آن زمان درست بود ، اکنون نیز صادق است. به هر حال، این موقعیت دو نکته مثبت دارد:
یکی اینکه انسان مهم نیست; یعنی می گویند با این که دوستی ما با آقای هاشمی رفسنجانی خیلی قدیمی و قوی است – ایشان کجا و آقای احمدی نژاد کجا، آقای احمدی نژاد قبل از انقلاب هیچکس نبود و تا زمانی که شهردار شد، هیچکس نمی دانست؛ یعنی آقای هاشمی رفسنجانی کجاست. اما در نهایت ، آقای هاشمی یکی از ارکان انقلاب بود – اما مسائل شخصی در اینجا فدای معیارها می شود. رهبری فرمودند که این ادبیات ، این مشاغل ، مشاغل انقلاب و امام هستند ، که آقای احمدی نژاد از سال 84 این حرفه را انجام می دهد. این دیدگاهها به ما نزدیکتر است. آنها نگفتند چون او با من است ، من او را بیشتر قبول دارم. آنها گفتند چون شعارهای او همان شعارهای انقلاب است؛ نه اینکه او یا کسی که این شعارها را سر می دهد کار دیگری انجام داده است.
دانشمندان می گویند که “تعلیق مشروط” معیار اصلی را نشان می دهد. یعنی تا زمانی که با این شعارها وفادار هستید ، به جبهه راست نزدیکتر هستید. نه اینکه مدیریت با هیچ کس مخالف باشد و با هر کسی موافق باشد. به هر حال ، چه در جنبه منفی که نظر آقای هاشمی اکنون از ما دور است ، چه در جنبه مثبت ، که اکنون سخنان آقای احمدی نژاد به من نزدیکتر است ، این جمله رهبری متعادل و مکتبی بود.
می گویند ملاک این شعارها و این مواضع است. در واقع می گویند سابقه 50 ساله دوستی ما با آقای هاشمی مطرح نیست، اما حالا که دور هستند، حرف های آقای احمدی نژاد به انقلاب نزدیک شده است.
دیگر اینکه اگر 10 سال یا 20 سال گذشت، این فرد دیگر این شعارها را نمی دهد، آیا باز هم می توانیم بگوییم نظرش نزدیکتر است؟ خیر به هر حال ، این دلیل آن است که مسئله رهبری شخصی نیست ، بلکه معیار است. به نظر من تعبیر رهبری بسیار درست و هوشمندانه بود.
ما در اصول فقه بحث داریم که می گوید مردم را نمی شود قبول کرد; یعنی نمی توانی بگوییم که انسان همان طور که بود ادامه می دهد; همه باید در همه حال خود را وزن کنند. این تعبیری که امام فرمودند ملاک حال انسان است، به همین معناست. در مورد آقای منتظری امام به من گفتند که من با کسی اخوت دائمی نکرده ام.