روز جدید : حتما شنیده اید که در روزهای اخیر بیلبوردهای تبلیغاتی فلان بازیکن فوتبال (علی کریمی) را به دلیل توهین به شعائر حسینی پایین آوردند. یا ممکن است شنیده باشید که یک بازیگر به دلیل اظهارنظرهای نادرست و غیر واقعی در مورد کشور محروم می شود.
واقعیت چیست؟ نفرین کامنت های کم عمق، کم عمق و ناآگاه جان اهالی هنر و ورزش کشور را گرفته است. مشکل چیه؟ این اظهارات نادرست فضای روانی جامعه را مخدوش می کند. درد تاریخ اینجاست. این سلبریتی ها حتی تمایلی به عمل به قول خود ندارند. هر روز رنگ عوض می کنند.
سلفی گرفتن با زلزله زدگان کرمانشاه، همراهی با شورشیان آبان 98، حمایت از قاتلان و کشته شدگان با هشتگ اعدام نکنید، دروغگویی و تهمت زدن به نیروی انتظامی با هشتگ «اسلحه را زمین بگذارید» و. .. بیشتر در خوشبینانه ترین حالت ممکن میل شدیدی به دیده شدن داشتند و ناخودآگاه در میدان دشمن بازی می کردند.
خب بالاخره این سلبریتی ها باید در این حباب گفتار زمانه ما حرف بزنند یا نگویند؟ موضع گیری یا عدم موضع گیری؟ باید آزادی بیان وجود داشته باشد. البته هر شهروندی در اظهار نظر آزاد است، اما این روزها با پدیده سلبریتی مواجه هستیم. پدیده ای که در آن افراد مشهور، خارج از حوزه فعالیت، در مورد تمامی مسائل سیاسی، مذهبی، فرهنگی، اجتماعی و… اظهار نظر می کنند. وقتی این چهره های شناخته شده هنر و ورزش اصرار دارند در مورد موضوعی تخصصی یا غیرتخصصی صحبت کنند، باید قیمت آن را بپذیرند. اگر اشتباه کردند و طرفداران خود را گمراه کردند، اگر دروغ و تهمت زدند، اگر اثر بدی گذاشتند و فرهنگ عمومی را تخریب کردند، باید مسئولیت پذیر باشند و مسئولیت پذیر باشند.
حالا از این زاویه دوباره به این دو رویداد اخیر نگاه کنید. یک ورزشکار در مورد یک موضوع مذهبی اظهار نظر اشتباهی می کند و اکنون باید هزینه آن را با پایین کشیدن بیلبوردهای خود در شهر بپردازد. یک بازیگر (ترانه علیدوستی) در یک جشنواره خارجی به دروغ علیه کشورش صحبت کرد و حالا باید منتظر ممنوعیت باشد. اینها تحولات مثبتی است که می تواند جلوی اظهار نظرهای نادرست و نادرست افراد مشهور را بگیرد. اما داشتن شهرت مجوزی برای اظهار نظر ناروا در زمینه های تخصصی نیست.
ساده تر صحبت می کنم و می نویسم. منطقی است که از سلبریتی ها انتظار داشته باشیم که در زمینه فعالیت خود اظهار نظر کنند. مجریان و ورزشکاران معروفی که در مورد قیمت پوشک بچه صحبت می کنند و در مورد نامزد اصلح ریاست جمهوری اظهار نظر می کنند باید برای آن صحبت ها هزینه شود. شاید این تنها راه رفتن از دنیای «سلبریتی ها» به دنیای «نخبگان» باشد.