تراکتورسازی به عنوان یکی از رکوردداران سال های اخیر لیگ بیست و یکم را با دو تغییر زودهنگام آغاز کرد. چند هفته مانده به شروع مسابقات، فراز کمالوند بدون بازی استعفا داد تا فیروز کریمی دوباره سرمربی شود. این مربی باتجربه در فصل جدید تنها در چهار بازی نیمکت نشین تراکتورسازی بود و پس از متحمل شدن سه شکست در این چهار بازی، همکاری با قرمزها را متوقف کرد. انتخاب باشگاه تراکتورسازی این بار مربی خارجی بود. زونیمیر سولدو سرمربی کروات از هفته پنجم به عنوان جانشین کریمی کار خود را در تراکتورسازی آغاز کرد. او فوتبال ایران را نمی شناخت و در شرایطی هدایت تیم فوتبال آذربایجان را برعهده گرفت که یکی از بدترین فصول یک دهه اخیر را تجربه می کردند.
دور از معمول شروع به کار کنید
سولدو زمان زیادی برای بیان افکار خود در مورد تیم نداشت. اما در تمرینات عادی، هر مربی به زمان زیادی نیاز دارد تا ابتدا با محیط باشگاه و هم تیمی های خود آشنا شود و توانایی های هر یک از بازیکنان خود را تحلیل و تشخیص دهد. قبول تراکتورسازی برای هدایت رقابت های لیگ برتر این فرصت را به سرمربی کروات داد تا ایده های خود را به موازات مسابقات در تیم اعمال کند و تنظیمات لازم را انجام دهد. سولدو در نیم فصل تیمی را رهبری کرد که رویدادهای عجیب و شدید را از تابستان تا زمستان ثبت کرد. هر کدام از این اتفاقات باعث می شد که تیم روند عادی نداشته باشد.
بازیکنان تراکتورسازی در چند سال اخیر تجربه کار زیر نظر مربیان مختلف را برای مدت مشخصی داشته اند. در همان لیگ بیست و یکم فصل را با کریمی به پایان رساندند، دوران آماده سازی را با کمالوند آغاز کردند، با استعفای فراز، با کریمی که برگشته بود، مسیر را ادامه دادند و چهار هفته بعد از شروع بازی ها با جدایی فیروز. تحت رهبری سولدو بازی کرد!
اولتیماتوم تایید نشده
حاشیه های عجیب باشگاه در تابستان مانع از روند آماده سازی پیش از بازی و ورود بازیکنان به مسابقات بدون تمرین پیش فصل شد. پنجره بسته شد زیرا بسیاری از ستاره ها حذف شدند و هیچ جایگزینی جذب نشد. نیم فصل دوم تحت الشعاع بازگشایی پنجره و هزینه های سرسام آور باز شدن آن قرار نگرفت و توانست تنها چند جای خالی را پر کند. بیا و برو به این محله که خبرهای عجیب از اخبار عادی پیشی گرفته، تراکتور به رده سیزدهم جدول سقوط کرد و حالا در آستانه بازی با استقلال فشار زیادی روی کادر فنی این است. تیم؛ شایعاتی در مورد اولتیماتوم باشگاه شنیده می شود که البته هیچ منبع موثقی آن را تایید نکرده است اما آیا واقعا تصمیم تراکتورسازی برای تغییر سرمربی است؟
تغییر سرمربی یک گزینه نیست
مدیریت ناقص، نمایش بی حاصل تحویل عسل، باز و بسته شدن پنجره و …. تیم محبوب منطقه آذربایجان را در شرایط بسیار حساسی قرار داد. شرایط مشابه فصل آخر قبل از خصوصی سازی؛ جایی که گل محمدی در میانه راه جای خود را به ساغلام داد و فصل در حالی به پایان رسید که تراکتور سال ها بعد احساس خطر سقوط کرد. آنها سه فصل نسبتاً خوب را پشت سر گذاشتند، اما در لیگ بیست و یکم به همان جایگاه بازگشتند که با چند نتیجه بد می توانست بدتر از این هم شود. تراکتورسازی بدون تعارف گزینه پاییزی محسوب می شود و هفت بازی طعم پیروزی را نچشیده است.
سولدو به لحظه ای نزدیک می شود که دوران حرفه ای خود را در تراکتورسازی آغاز کرد و در این تیم به پایان رساند. دیدار با استقلال در هفته هجدهم و سپس دیدار با پیکان در تهران او را به سپاهان می برد. تیمی که با تساوی مقابل او در اصفهان راهی دور برگشت می شود، امیدوار است سرمربی کروات سرخ ها برگردد. با توجه به دو دیدار سرنوشت ساز باقی مانده برای سپاهان، باید دید تراکتوری ها می توانند در شرایط عادی با دو نتیجه خوب، نیمکت تکان خورده را به سرمربی خود برگردانند وگرنه تغییر دیگری ایجاد خواهد شد. تغییر که البته لزوما راه حل نیست و این را می توان از تجربه قبلی به خوبی فهمید.
مثل اینکه از یک اسپری پزشکی انتظار معجزه داشته باشید…
تعمیر آسیب به تراکتور با این دامنه وسیع کار آسانی نیست. تراکتورسازی باید این واقعیت را بپذیرد که داوطلبانه تیم خود را به یک تیم تبدیل کرده است. تیمی که همین دو سال پیش قهرمان شد. آنها باید صبور باشند و حقایق را بپذیرند و سعی کنند روندی را که منجر به کار در اینجا شده اصلاح کنند. درست است که نتیجه در زمین مشخص می شود، اما تراکتورسازی در حال حاضر تیمی نیست که آماده رقابت در زمین باشد. این وضعیت زمانی به وجود می آید که ساختار از برنامه های فوری و ویژه طراحی شده به برنامه های مدون و چندساله منتقل شود. هیچ اسپری پزشکی تا به حال نتوانسته کاری جز تسکین درد برای بازیکن مصدوم انجام دهد، بنابراین نتیجه هر تصمیم آنی چیزی جز تاثیرات لحظه ای و ناپایدار نخواهد بود و درمان نیازمند یک پروسه مدون و همراه با حوصله و اطمینان است. بدون شک تیمی که دو سال با چهارچوب تاکتیکی و انضباطی یک مربی متوسط با رهبری قوی باشگاه چیش بدود، موفق‌تر و آینده‌نگرتر از تیمی است که همه جا سرازیر می‌شود و هنگام محاسبه و رزرو فقط انگشت خود را به سمت مربی نشانه می‌رود. . گرفت.