فهرستی از روانشناسان، برنامه های انتخاباتی یا حل مشکل منتشر کنید؟ برخی از دانشگاه ها روانشناسان زرد را پرورش می دهند

فهرستی از روانشناسان، برنامه های انتخاباتی یا حل مشکل منتشر کنید؟  برخی از دانشگاه ها روانشناسان زرد را پرورش می دهند

روز جدید : اعلام اسامی افراد غیرروانشناس فعال در حوزه روانشناسی توسط سازمان نظام روانشناسی با واکنش جامعه و فعالان حوزه روانشناسی مواجه شد. جامعه 24 در این گزارش به بررسی این رفتار سازمان نظام روانی می پردازد.

ارتباط بین برگزاری انتخابات برای ساماندهی نظام روانشناسی و انتشار فهرست روانشناسان/روانشناسان: برخی از روانشناسان به دلیل ارتباطشان نخواستند نامشان فاش شود.

سازمان نظام روانشناسی کشور چند روز پیش فهرستی متشکل از 144 نفر را منتشر کرد که به گفته این سازمان بدون مدرک روانشناسی در این زمینه در فضای مجازی مشغول به فعالیت هستند.

یکشنبه نهم خرداد ماه اعلام شد که دومین فهرست روانشناسان منتشر شده است.

به گزارش جامعه 24، این رفتار البته واکنش های مثبت و منفی هم داشت. البته بسیاری از روانشناسان نیز با این رفتار سازمان موافق بودند و آن را راهی برای نجات جامعه از آموزه های غلط روانشناسان و مانعی بر سر راه تداوم روانشناسی زرد می دانستند، آموزه هایی که به گفته روانشناسان می تواند جامعه و افراد را تهدید کند.

از سوی دیگر عده ای با این روش سازماندهی مخالفت کردند و موارد دیگری را مطرح کردند، از جمله اینکه روانشناسان خارجی که در فضای مجازی تدریس می کنند نیازی به تایید این سازمان ندارند و برخی نیز مشکلات مالی و اقتصادی را دلیل این امر می دانند. سازمان. برخی معتقد بودند که این رفتار تنها به دلیل برگزاری انتخابات آینده در این سازمان بوده است.

در میان منتقدان البته کسانی هم هستند که معتقدند افرادی که در این دو لیست قرار دارند تاثیر مثبتی بر رشد فردی دارند و به بهبود و ارتقای زندگی افراد کمک می کنند و نباید فعالیت های غیر بالینی در این زمینه را محدود کرد. روانشناسان تاکید بر ارائه نادرست این سازمان از نظام روانی کشور در سال های اخیر و البته رفتار غیراخلاقی سازمان در بند آخر موضوع دیگری بود که مورد توجه منتقدان قرار گرفت.

برخی از روانشناسان اصول روانشناسی را نمی دانند

پندار فاضل پژوهشگر حوزه سلامت روان به جامعه 24 گفت: سازمان نظام روانشناسی اعلام کرده است افرادی می توانند به عنوان روانشناس مجوز بگیرند که در دو سطح روانشناسی یا مشاوره تحصیل کرده و رویکرد درمانی را انتخاب کرده و 500 ساعت نیز تمرین کرده باشند. در نهایت از این سازمان مجوز بگیرید.

وی تاکید می کند که یکی از موضوعاتی است که برای افرادی که در دو مقطع مشاوره یا روانشناسی تحصیل کرده اند از جمله پشت نوبت گرفتن مجوز از سازمان نظام روانشناسی است. در واقع اخذ مجوز از سازمان نظام روانشناسی برای فارغ التحصیلان رشته روانشناسی بسیار سخت است، اما به گفته این سازمان تنها 7000 مشاور در کشور ما مجوز فعالیت دارند که با توجه به جمعیت کشور تعداد کمی است.

این پژوهشگر حوزه سلامت روان، مشکل بعدی در این زمینه برای سازمان نظام روانشناسی را مربوط به 50 ساعت تجربه در نظر گرفته شده توسط این سازمان دانست و اظهار داشت: به جز دانشجویان دانشگاه های دولتی، دانشجویان سایر دانشگاه ها هرگز با آن مواجه نمی شوند. مشتریان واقعی در طول آموزش شما آنها فقط تئوری می خوانند و اغلب برای تایید به یک روانشناس دارای مجوز مراجعه می کنند و از او می خواهند تا 500 ساعت اجبار را با او تایید کند، هر چند یک ساعت است که آنجا نبوده است. نتیجه وجود اساتید و روانشناسانی است که ابتدایی ترین مفاهیم روانشناسی مانند همدلی و همدلی را نمی دانند.

به گفته فاضل، روانشناس قبل از ورود به اتاق درمان ابتدا باید تحت درمان قرار گرفته و مشکلات خود را حل کند، زیرا مشکلات درونی او می تواند روند بهبودی مراجعان را تحت تاثیر قرار دهد. این یکی از مسائل مهمی است که سازمان نظام روانشناسی باید آن را حل کند. در تمام دنیا فردی که روانشناس می شود باید یک مرحله از درمان را بگذراند و بر اساس ساعات مشخصی که پر می کند تخلیه شود اما سازمان اعصاب و روان ما در پروتکل های خود این موضوع را پیش بینی نکرده است که می تواند به مراجعین آسیب برساند. به آرامی

سازمان روانشناسی اجازه انتشار اسامی افراد را نداشت

وی همچنین در خصوص اینکه آیا سازمان موظف است اسامی افراد را بنا به صلاحدید خود منتشر کند و آنها را روانشناس معرفی کند، به جامعه 24 نفره گفت: اگر نام من در این لیست قرار می گرفت حتما به دیوان عالی کشور شکایت می کردم. من را احضار نکرد، مدارکم بررسی نشد، دفاعیات من شنیده نشد و حکمی صادر نشد، کدام شخص یا سازمان حق دارد نام من را در فهرستی از این عناوین منتشر کند؟ یک سازمان با چه مجوزی بازی می کند. شهرت مردم این افراد کاملا در دسترس بودند و سازمان می توانست با آنها ملاقات کند و احتمالاً از آنها شکایت کند.

این پژوهشگر سلامت روان با اشاره به ایمیل انتقادی که از سازمان نظام روانشناسی دریافت کرده و هنوز پاسخی دریافت نکرده است، گفت: در این ایمیل اشاره کردم که رفتارهای گزارش نشده می تواند منجر به آسیب های اجتماعی شود. قبول دارم که سازمان از برخی افراد سودجو جلوگیری می کند، اما من به روش و زمان بندی سازمان انتقاد دارم، زیرا مشخص است که این کار قبل از انتخابات سازمان نظام روانشناسی انجام شده است تا یک نفر بتواند رای دهد.

فاضل معتقد است: رئیس سازمان نظام روانشناسی در صفحه شخصی خود می نویسد که سازمان مدافع حقوق روانشناس است در حالی که به نظر من این سازمان مسئول سلامت روان جامعه است بنابراین اگر روانشناس تخلف کرد او باید به دادگاه و علیه یک فرد مبتلا به بیماری روانی برود مردم برای ایستادن بازی می کنند. این جمله رئیس سازمان درست قبل از انتخابات رسوایی به پا کرد.

وی با اشاره به تجربه شخصی خود و دیگران در مورد برخی از سوء استفاده های روانشناسان گفت: این سازمان به مشاوران و کمک های حرفه ای نیاز دارد. اگر عده‌ای به جای حمله به زیردستان به پروژه‌های تحقیقاتی توجه می‌کردند و به جای جنگ قدرت به طرح‌های بهداشت روانی پیشنهادی می‌نگریستند، در این بحران فشارهای اجتماعی و اقتصادی و مهم‌تر از آن بحران سلامت روان بود. راه حل های بالغ تر برای تأثیرگذاری

این پژوهشگر سلامت روان با انتقاد از اینکه سازمان نظام روانشناسی برای ارتقای هوش هیجانی افراد اقدام مثبتی انجام نداده و فاقد نگاه نظام مند است، می گوید: در دنیا سیاستمداران از مربیان و اساتید استفاده می کنند اما سازمان نظام روانشناسی در فهرست روانشناسان قرار دارد. اسامی 4 نفر از فعالان عرصه مربیگری. در کوچینگ، موضوع بحث، هدف گذاری، توسعه فردی، رشد سازمانی و مواردی از این دست است که می تواند به رشد شخصی کمک کند.

فاضل خاطرنشان می کند: متأسفانه روانشناسان معتقدند که مربیان رقیب آنها هستند و همواره با فعالان کوچینگ مخالف بوده اند. به عنوان مثال دکتر شیری سهیل رضایی که شخصا ایشان را می شناسم در زمینه رشد و شکوفایی فردی فعالیت می کنند اما متأسفانه روانشناسان معتقدند این حوزه باید در انحصار آنها باشد.

او توضیح می دهد: «متأسفانه روانشناسان ما نمی دانند چگونه باید تبلیغ کنند و برند خود را بسازند. در بسیاری از موارد خود را فرافکنی می کنیم و نقاط ضعف خود را به دیگران نسبت می دهیم و اینها ضعف هایی است که در خود مشاوران وجود دارد. در بسیاری از موارد، روانشناسان ما آموزش ندیده اند و به زبانی صحبت می کنند که برای عموم قابل درک باشد.

به گفته فاضل، متخصص باید به تخصصی ترین زبان و عامیانه ترین زبان صحبت کند تا بتواند با هر گروهی ارتباط برقرار کند و زبان مشترکی داشته باشد. سازمان نظام روانشناسی مجبور بود با این مشکلات دست و پنجه نرم کند و حتی دوره های بازاریابی را به اعضای خود ارائه دهد تا نحوه معرفی خود را بیاموزند که به نفع آنهاست و جامعه می تواند به آنها کمک کند.

این پژوهشگر سلامت روان همچنین مقایسه قوانین سازمان نظام پزشکی و سازمان نظام روانشناسی را نادرست خواند و گفت: پزشکان برای تمدید مجوز باید چندین ساعت فرصت حضور در همایش ها و سمینارها داشته باشند و در مناطق محروم فعالیت می کنند. سال‌هاست، اما روان‌شناسان وظایف مشابهی دارند و سازمان نظام روان‌شناسی چنین قوانینی را تصویب کرده است. آیا مدارس دولتی تاکنون توانسته اند از کمک روانشناسان استفاده کنند؟

به جای اینکه به برنامه هایم توجه کنم با یک پیشنهاد غیر اخلاقی مواجه شدم

وی افزود: در این مدت با بسیاری از مدیران و معلمان مدارس دولتی صحبت کردم، می گویند هر بار که می خواهیم از روانشناسی کمک بگیریم قیمت ها آنقدر بالاست که نمی توانیم و بودجه نداریم. آیا سازمان نظامی چنین برنامه ای داشت؟ در واقع روانشناسی دنیای بزرگی است و حوزه های کاری آن بسیار زیاد است.

فاصل معتقد است برای ادامه کار نیازی به انتشار اسامی روانشناسان نیست اما این لیست به این دلیل منتشر شده است که مثلا برخی از روانشناسان معترض هستند که چرا فردی مانند دکتر شیری مراجعین ما را می برد. مراجعین خارجی را نمی پذیرد، اما زبان مردم را می فهمد، حتی یکی از اساتید درمان شناختی- رفتاری از کمک آنها برای برنامه های آموزشی خود استفاده می کند. دکتر شیری و سهیل رضایی اصلا تدریس نمی کنند فقط سخنران هستند. من حداقل این دو نفر را می شناسم و می توانم در مورد آنها صحبت کنم.

این پژوهشگر سلامت روان با اشاره به طرحی که در سال 95 با عنوان «حفاظت از خانواده» به مجلس ارائه کرد، گفت: در این راستا یک سری دوره های آموزشی برای معلمان مدارس تعریف کرده ام. موضوع واکسیناسیون روانی و کارت واکسیناسیون آن را هم با سازوکارهای خاصی پیش بینی کردم. وقتی طرح را برای افرادی که باید آن را مطالعه می کردند، مثلاً استادی به نام روانشناسی آوردم، او یک پیشنهاد غیراخلاقی به من داد، تجربه ای که بارها تکرار شد. سازمان نظام روانشناسی به جای انتشار فهرستی از افراد تحت عنوان روانشناس باید با این دردها مقابله کند. در واقع من این نوع رفتارها را در سیستم روانی بیشتر نمایشی می دانم.

دیدگاهتان را بنویسید