اما سابقه ساخت و سازهای گسترده در این منطقه به دهه 1940 برمی گردد. با توسعه شهر تهران به سمت شمال و شکل گیری محله های اطراف خیابان ولیعصر، پای خیابان های شطرنجی مدرن در اینجا نیز باز شد و به تدریج به دلیل وجود عناصر مهم تفریحی در اطراف میدان ونک و دسترسی خوب به این میدان ونک بیشتر از قبل محبوب شد. شهربازی، باغ وحش تهران، پارک ملت و سینما و… همه چیزهایی بود که این میدان را معروف کرد.
اما داستان Jehankodak چیست؟ نامی که همیشه با ونک همراه بوده است. احتمالا شما هم مثل هر شهروند تهرانی بارها از ونک به چهارا جهانکدک سفر کرده اید. چه شد که جهانکدک نام این خیابان شد؟
این بار از قسمت شرقی میدان ونک و خیابان جهان معزت به داستانی می رویم و سایت مدرسه جهان معزت را نشان می دهیم تا خاطرات روزهای دور پر رنگ تر شود.
یک شخص! تقریباً در هر کجای تهران که هستید. در هر تقاطع و تقاطع مهم شهر، صدای تاکسی هایی را می شنوید که به کسی می گویند! برای شروع پیاده روی در اطراف میدان ونک، پرش را بزنید. میدانی با قدمت بیش از نیم قرن که در خاطرات همه ساکنان شهر از پیر و جوان اثری به جا گذاشته است چرا که هر ضلع آن تاریخ خاص خود را دارد.
دنیای کودک فقط یک نام نیست! بلکه یک دبستان پنجاه ساله در شمال شرقی میدان بود که بخشی از دنیای بچه های اطرافش بود. دیروز دنیایی شاد و امروز نمای آجری مدرسه ای متروک به نام ‘دبیرستان دخترانه رجایی’! از کنار دیوار بلندش که می گذری می فهمی اینجا خیلی وقته صدای خنده های بچه ها شنیده نشده… شاید دیوارها مقصر باشند… شاید بچه هایی که زود بزرگ شده اند… یا تقصیر روزگاری است. که اخیرا گذشت…!
مدرسه جهان مزدا را پشت سر بگذارید و در خیابان جهان مزدا (حقانی کنونی) ادامه دهید تا به گاندی برسید. خیابان گاندی یکی از معروف ترین خیابان های شهر است که از هر طرف دردی را دوا می کند. اگر گاندی در شمال دنیای کودک تبدیل به یک سری دفتر و شرکت شده است، گاندی در قسمت جنوبی خیابان دنیای پارچه های رنگارنگ است… دنیایی برای سرگردانی…
به وسط گاندی برگرد و پشت سرت را نگاه کن! یک سه گانه اصیل و رده بالا! اگر دقت کنید، در چشم انداز پایان گاندی، برج های مسکونی را می بینید که کم کم در تراکم و ارتفاع ساختمان های اطرافشان غرق می شوند و همچنان تاریخ تهران مدرن را با قدرت تاریخ خود فریاد می زنند. زمان.
یک روز، اگر نباشی، به محض رفتن میمیری و ذات الریه میگیری.» این داستان تخریب ساختمانهای دوران طلایی معماری تهران است. با رفتنشان لکه سیاهی بر هویت تهران امروزی گذاشتند و دل ما را تسخیر کردند. حالا که از منطقه کاووسیه و خیابان جهان مزدا گذر کرده اید. قبل از رسیدن آخرین جرثقیل ها، کوچه های او را بررسی کنید تا بقیه اشعار او را بخوانید…
به چهارراه دنیای کودکان که برسید، یک برج غول پیکر بیست و پنج طبقه نظر شما را جلب می کند. این برج جلوی دید شما را از هر طرف سرسبزی تپه های عباس آباد می گیرد. اما شما از کنار آنها می گذرید و راهی برای تماشای سبزه سرسبز شرق پیدا می کنید! دوستداران دهه پنجاه و بچه های دهه شصت و هفتاد، خوب به خاطر دارند که روزگاری قبل از احداث پارک آب و آتش و الحاقیه آن، پارک دنیای کودک (طالقانی کنونی) محل اقامت دمپایی های گشاد، تفنگ بود. بشکه، شلوار چین دار، کاپشن خلبانی، روسری و لوازم جانبی… چه پیله دوست!
مطمئناً فاصله بین ونک تا چهارراه کودکان جهان جهان برای بسیاری از ساکنان شهر شلوغی، شرکت ها، حضور بیماران نگران در اطراف مطب ها و مکانی مناسب برای دانش آموزان و دانش آموزان مدرسه است. اما اگر با رد پای زنانه به کوچه ها بروید، داستان های متفاوتی در انتظار شماست… داستان هایی از جردن تا ولیصر. بشقاب بشقاب!
چه خاطراتی از آن پایان دارید؟ محل کار شما بود؟ یا دانشگاه و مدرسه؟