هر روز اتفاقات زیادی می افتد که مردم با انگشت در دهان می مانند که این درست است، فوتبال ما فقط در کلام حرفه ای است، اما این اتفاقات و این جریانات مربوط به دوره پارینه سنگی است و ما قبل از زندگی انسان هستیم.
یک روز مقابل علی دایی، یک روز مقابل گل محمدی برای نپیوستن پسر مورد علاقه آقا رضا به تیم اول، یک روز مقابل مرحوم هادی نوروزی، امروز نیز سروش رفیعی…
سروش در راه درست است یا نه، برای ما مهم نیست، رسالت ما این است که سعی کنیم تاریکی را حتی با یک شمع روشن کنیم.
اما آیا واقعاً کسی نیست که به این تاریخ طولانی با استادیوم سکوداری پایان دهد؟