روز جدید : خبر دردناک مسمومیت ده ها شهروند بندرعباسی و جان باختن دلخراش دست کم 16 نفر از آنها که اکثراً جوان بودند، بر اثر مصرف مشروبات الکلی تقلبی عجیب نیست. گوش ما ایرانی ها پر از حوادث ناشی از سوء مصرف الکل است که منجر به مرگ یا بیماری گروهی از مصرف کنندگان شده است.
به عنوان مثال، در اوایل اردیبهشت 1378، سخنگوی وزارت بهداشت اعلام کرد که طی دو ماه، 5011 نفر با الکل تقلبی (برای مبارزه با تاج) مسموم شده و 525 نفر جان خود را از دست داده اند. در برخی اخبار به ارتفاع 800 فوتی نیز اشاره شد. در سال 1377، 620 نفر در یک روز در اهواز مسموم شدند که 56 نفر از آنها جان باختند. در سال 1377 حدود 10 هزار و 500 نفر مبتلا به مسمومیت الکلی در کشور داشتیم که در مراکز درمانی ثبت نام کردند. در سال 1997، 21 نفر در یک روز در شهر کوچک بانه مسموم شدند. در سال 96 حدود 120 نفر در یک روز در سیرجان مسموم شدند که حداقل 5 نفر فوت کردند. در سال 92 بیش از 600 نفر در یک روز در رفسنج مسموم شدند و بیش از 40 نفر جان باختند. اینها تنها برخی از نرم افزارهای اشتراک هدف هستند که می توانید استفاده کنید. این اتفاقات در سطح شهر چیزی شبیه یک فاجعه محسوب می شود.
بسیاری از قربانیان اعتیاد به الکل را جوانان تشکیل می دهند و از دست دادن آنها برخلاف سیاست جوانان جمعیت است. تلاش اصلی این سیاست باید حفظ جوانان موجود و سوق دادن آنها به تشکیل خانواده باشد. حتی یک جوان را باید برای این سیاست بها داد و فقدان هر جوانی را برای او بسیار مهم و غم انگیز دانست.
در مورد مسمومیت با الکل، مصرف کنندگان به تنهایی مقصر نیستند. اینکه می گویند مصرف نمی کنند و این مشکلشان است، عین بی مسئولیتی و فرار از مقام پاسخگویی است. عاملان چنین اتفاقاتی را می توان مهمانی های مثلثی دانست که یک طرف آن مصرف کننده و طرف دیگر – سازنده است. در هیچ دوره تاریخی حتی جامعه ایران خالی از مصرف کننده و تولید کننده مشروبات الکلی نبوده است. تجربه این 42 سال نیز نشان داده است که با وجود ممنوعیت مصرف، میزان مصرف کاهش نیافته است. گزارش سازمان جهانی بهداشت نشان می دهد که ایران در بین 189 کشور جهان از نظر مصرف سرانه الکل در بین مصرف کنندگان عادی الکل در رتبه نهم قرار دارد. بر اساس این گزارش، هر ایرانی بالای 15 سال که «به طور منظم مشروبات الکلی مصرف می کند» در سال 2016 به طور متوسط 28.4 لیتر الکل خالص مصرف کرده است که این رقم در سال 2010 24.8 لیتر بوده است.
سومین جنبه و قاعده مصرف مشروبات الکلی جامعه است. به عبارت دیگر، در جامعه یک هنجار اجتماعی برای نوشیدن مشروبات الکلی وجود دارد و در میان برخی طبقات مذموم نیست; به خصوص در میان گروهی از جوانان که با میل به زندگی همراه هستند، هنجارشکنی می کنند و در جمع دوستان کم تحرک می شوند.
در وسط سه ضلع این مثلث دولت قرار دارد. تا زمانی که ممنوعیتی برای مصرف مشروبات الکلی و مبارزه با تولیدکنندگان و توزیع کنندگان آن اعمال نشود، دولت نمی تواند تعهد خود را کاهش دهد. دولت مسئول مصرف مشروبات الکلی است و در مقابل باید سیاستی را دنبال کند که کمترین آسیب را به جامعه و افراد وارد کند.
به نظر می رسد پس از سال ها تجربه و صرف هزینه های فراوان در این حوزه، نیاز به تأمل بیشتر در این حوزه و اتخاذ سیاست های جدید داریم تا جامعه با چنین بلاهایی مواجه نشود.