مهاجرت و بی خانمانی یا “عزیز شدن برای مردم” / هنرمند مشهور دوگانه و محبوب

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ مهاجرت مشاهیر ایرانی به کشورهای دیگر چیز جدیدی نیست. در حافظه تاریخی ما بازیگران ، ورزشکاران و افرادی هستند که در تلاش برای معروف شدن و احتمالاً ثروتمند شدن ، تمام پلهای پشت سر خود را خراب کرده اند و آماده اند در برابر هرگونه تحقیر در زمینه رسانه ای یک کشور خارجی و گاهی دشمن تسلیم شوند. سیستم و مردم. برای برآوردن نیازهای آنها.

معمولاً این افراد به بهانه فشار رسانه ها و فضای مجازی ، فقدان آزادی های فردی در جامعه ، از دست دادن حقوق و غیره ، مشتاق سفر و مهاجرت هستند و به محض رسیدن به کشور مقصد ، به قول خودشان شروع می کنند. به آنها می خواهند حقیقت جامعه ایران را برای همه فاش کنند.

اما با نگاهی گذرا به وضعیت هنری این افراد می توان وضعیت ناسالم آنها را به تصویر کشید؛ شرایطی که دیگر اولین نقش های فیلم ها و سریال هایی نیستند که در ایران بازی کرده اند و باید برای اطمینان از معیشت اولیه خود آنچه را که به آنها گفته می شود انجام دهند ، و گاهی اوقات پس از چندین سال بی خانمانی و شکست آینده آنها در خواب تصور می کردند که باز خواهند گشت. به کشور بیایند و با ابراز پشیمانی و پشیمانی فعالیت های هنری خود را آغاز کنند.

این افراد اغلب به یاد دارند که اگر در جامعه محبوب ، مورد احترام و احترام بودند ، به خاطر افرادی بود که احترام به هنرمند را در فرهنگ خود نهادینه کردند و از کودکی آموختند که به هنرمندان جامعه خود احترام بگذارند. از سوی دیگر ، مدیران در زمینه های مختلف مانند رادیو و تلویزیون ، ورزش و غیره که پایه های رشد و شکوفایی آنها را پایه گذاری کرده اند ، مراحل ارتقاء را برای آنها فراهم کرده اند تا استعدادهای آنها شکوفا شود و برخی ساده و یک شبه آنها را نادیده بگیرند. به این گذشته آینده هنری آنها را از بین می برد.

هفته گذشته کشتی گیران آزاد و آزاد کشور با قهرمانی های خود در جام جهانی قلب ملت را شاد کردند و همان افرادی که برای پیروزی خود در هر یک از مسابقات دعا کردند با دسته گل استقبال شدند و این قهرمانان وطن را بر دوش خود نهادند ؛ ملتی که برای قربانیان ، قهرمانی ها و هنرمندان خود ارزش قائل است و همیشه پایه و اساس آنها را گذاشته است.

برگزاری این مسابقات قهرمانی علاوه بر روحیه قهرمانی است که باعث می شود ورزشکار جامعه آقا تختی هنرمند بزرگان و بیماران شود. با عشق مردم و مردم است که این دوگانگی شکل می گیرد و همانطور که هنرمندان و ورزشکاران برای مردم و برای عشق مردم روی صحنه می آیند ، آنها را در حضور مردم دوست دارند و به آنها احترام می گذارند.

انتهای پیام /