از مهاجرت ورزشکاران تا مهاجرت هنرمندان / سیاست های غیرشفاف در حمایت از هنرمند در جشنواره جهانی / مسئولان حتی از پیام تبریک خود دریغ کردند.


ساعت: 11:26
تاریخ انتشار: 1401/03/19
کد خبر: 1854652

«تاج دو سال است که کشور را اشغال کرده است و هیچ مسئول مربوطه نیامده است به ما بگوید چه خبر است. برای رسیدن به صنایع دست ما را ندارند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از گلستان ما ; مصطفی براتیان صنعتگری است که بیش از یک دهه است که در زمینه تراش سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی فعالیت می کند و موفق به ایجاد اولین موزه تخصصی سنگ ها و سنگ های قیمتی در شمال کشور شده است.

او در هفته های اخیر در جشنواره جهانی طلا و جواهرات در بین 400 شرکت کننده از 56 کشور در بخارا ازبکستان مقام سوم را کسب کرد.

نکته قابل توجه در مورد این جشنواره این بود که این هنرمندان به دلیل اینکه مجموعه ای از سنگ های آمیتیست و سنگ های قیمتی را در قالب یک شرکت در ازبکستان به ثبت رسانده بودند و موفق به کسب این رتبه شده بودند به صورت مستقیم به این جشنواره دعوت شدند.


* بلایا؛ او گنجینه هنری خود را از گلستان به ازبکستان منتقل کرد

با توجه به اینکه در آستانه روز صنایع دستی هستیم با این هنرمند برای احوالپرسی و شنیدن دغدغه هایش صحبت کردیم، براتیان می گوید: آن را ساختم و کم کم مجموعه ام را به این کشور منتقل می کنم.

این هنرمند گلستانی می گوید: دغدغه ما این است که هنرمندان دستی پاسخگو باشند، مشکلاتی که هر سال تکرار می شود و انجام نمی شود، بزرگترین دغدغه ما خود کارمندان است. متأسفانه، ما هر چیزی که فکرش را بکنید که توسط مسئولان روی زمین مانده بود را ردیابی کردیم، زیرا من حدود 5 سال برای گرفتن مجوز ساده دویدم و 6 سال را دنبال کردم تا یک نقاشی ساده را در موزه تخصصی سنگ و جواهرات نصب کنم. در روستا و با هزینه شخصی خود به مدت دو هفته نصب کردم که توسط شهرداری جمع آوری شد.

براتیان گفت: فقط یک نامه معرفی و همکاری برای این مجموعه بی نظیر زمین شناسی که چند سالی است شروع به کار کرده و بذر آن با هزینه شخصی ساخته شده و آماده بازدید برای کمک به هر نهادی در استان شده است. از شهرداری، میراث فرهنگی و هر نهادی که فکر می کنید به دلایلی حتی ناچیز به این موزه مرتبط است دعوت کرد.

او گفت: «در سالی که در ازبکستان بودم، احترامی را که از این گروه از افراد، مردم و فعالان آنها در ایران در طول این ۱۲ سال دیده‌ام ندیده‌ام، و این در حالی است که ما در مورد ازبکستان صحبت می‌کنیم، نه یک کشور درجه یک.» او گفت. اروپایی.


* بی خانمانی تنها موزه خصوصی شمال کشور است

این هنرمند گفت: بیش از دو سال برای تمدید مجوز ساده نوشتم و آن هم در حالی که تنها موزه خصوصی شمال کشور هستم و برای دریافت مجوز باید به تنهایی به تهران بروم.

«تاج دو سال است که کشور را اشغال کرده است و هیچ مسئول مربوطه نیامده است به ما بگوید چه خبر است. در ایام تاج و تخت چگونه هستید؟ بزرگترین دغدغه مسئولان مسکن، ازدواج و غذا، رسیدن به صنایع است.«دست ما را ندارند.

وی در خصوص آخرین وضعیت موزه تخصصی سنگ ها و سنگ های قیمتی استان افزود: سه سال است که تصمیم نگرفته ام و آن را با دندان و ناخن نگه می دارم. من چند هفته پیش از ازبکستان برگشتم و در حالی که سوم جهان بودم، حتی به میراث فرهنگی هم تبریک گفتم.» ما نگفتیم و هر کارمندی این پیام را دید و حتی خسته نباشید نگفت.


* مسئولانی که در تهیه فضای متروکه تردید داشتند!

این هنرمند برجسته استان گلستان افزود: با هزینه شخصی به این جشنواره رفتم و حدود دو هزار و 500 دلار برای شرکت در این نمایشگاه هزینه کردم و در سال 97 با وجود اینکه برخی از نگین ها به عنوان ماده اولیه بود مورد حمایت قرار نگرفتم. که به کشور وارد کردیم بنا به دلایلی تعطیل شد و من از سال 1377 شروع به صادرات کردم و می خواستیم مجوز صادرات محصولاتم را بگیریم. یک ماه و نیم تا سه ماه طول کشید، فقط مکاتبه.

براتیان گفت: امسال از سوی مقام معظم رهبری سال علم و دانش اعلام شده است و هرچه بدتر بگوید بدتر عمل می کنند. نگرانی ما خیلی بیشتر از اینهاست. درخواست کرسی دولتی کردیم تا این موزه تخریب نشود و حتی مجانی نشود، گفت: ما نخواستیم و گفتیم هزینه آن را می دهیم و اگر آثار این موزه را بفروشم می توانم کارهای دیگری در این کار انجام دهم. کشور اما برای ما موزه 500 متری 50 میلیون تن در ماه درخواست کرده است در حالی که در ازبکستان ایجاد یک موزه 300 متری رایگان یک توافق اولیه است.

وی افزود: در حالی که فضای بلااستفاده زیادی در روستا داریم، سه سال وقت داشتم که درخواست موزه بوم شناسی و موزه خودم را بدهم که مورد تایید قرار نگرفت و 6 سال فضای پارک شهر خالی است و من گفت این مکان باید به مکانی تبدیل شود. «من آن را به یک فرهنگ مرکز شهر تبدیل کردم، اما آنها موافقت نکردند.


* شکایت از یک هنرمند

این هنرمند می گوید: زمانی هنر متعلق به ایرانیان بود و بس، امروز دنیا به هنر توجه دارد و اگر از آن چشم پوشی کنیم از دنیا عقب می مانیم.

براتیان گفت: موزه من سه سال است رتبه کشوری را کسب کرده ایم در دو سال اخیر رتبه برتر کشور را کسب کرده ایم به من سلام نکردند و چقدر می توانم بدوم تا به دردمان برسم. همچنین در زندان چون رفتم دکتر کشور و استاد دانشگاه هستم و برای گرفتن کارت بازرگانی باید به قوه قضائیه مراجعه کنم و بودجه مستقیم کشور را برای موزه ام به مدت 6 ماه پیگیری کنم و از 120 میلیون تن افزایش یافته است. به 30 میلیون تن، بودجه من دو سال بعد بر خلاف قانون برگردانده شد، اعتراض و شکایت کردم و به دلیل انتخابات ریاست جمهوری سال 96 به تعویق افتاد و سال بعد برگردانده شد.

وی افزود: بودجه مستقیمی به من نمی دهند، شهرداری و میراث موظف به نصب تابلوی موزه هستند و حتی با هزینه شخصی آن را نصب کردم. دو هفته بعد شهرداری او را به خانه برد و چگونه می توانم در این کشور کار کنم؟


* گرهی که نمایندگان می توانند باز کنند!

این صنعتگر به راه اندازی کارگاهی در زندان اشاره کرد و افزود: می توانستیم برای این 30 زندانی به صورت مستقیم شغل ایجاد کنیم اما با مشکلاتی مواجه شدیم. من بارها اعلام کرده ام که اگر گمرک در حالی که سه روز دیگر تمام دنیا آزاد است، در عرض دو هفته این کار را انجام دهد، می توانم برای 100 نفر به طور مستقیم اشتغال ایجاد کنم.

براتیان گفت: ما حتی این موضوعات را با نمایندگان مجلس نیز مطرح کرده ایم و آن هم در حالی است که یکی از نمایندگان مجلس که سابقه مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی را دارد می گوید: این سوالات را مطرح کنید تا ادامه دهیم و ما هستیم. مجبور شدم به شما بگویم. «ما پناهنده شده ایم و از نماینده انتظار داریم مشکلات را پیگیری کند.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید