هر چه بیشتر به ربات نظافتچی خیره شدم، رباتی که 24 ساعت در هفته کار خود را بدون خستگی و بدون زحمت انجام می داد، بیشتر متوجه شدم که به آینده ای خیره شده ام که تقریباً همه آن را انکار می کنند. آن آینده دنیایی است که به جای نیاز مبرم به کارگران بیشتر، به کارگران بسیار کمتری برای جبران نرخ پایین زاد و ولد، پیری جمعیت و مشکلات مرتبط نیاز خواهد داشت.
از بازدید از فرودگاه ها چیزهای زیادی می توان آموخت. به عنوان مثال، رفتن به فرودگاه استانستد در لندن به شما می‌آموزد که مکان واقعاً تاریکی برای یافتن فرودگاه است. در همین حال، فرودگاه جان اف کندی نیویورک به شما می آموزد که سفر به آمریکا برای گردشگران اروپایی بسیار گران است. با این حال، سفر اخیر به فرودگاه بانکوک، درس عمیق تری به شما می دهد.
خبرنگار روزنامه اسپکتیتور با اشاره به تجربه خود در فرودگاه بانکوک گفت: در حال خوردن یک سوپ خوشمزه لاکسا از سنگاپور بودم و چیز جالبی دیدم. یک ربات تمیزکننده مستقل برای تمام طبقات فرودگاه. Suvarnabhumi International در حال تمیز کردن و برق انداختن بانکوک بود. البته، این فناوری نیست که مرا شگفت زده می کند، این که می توانید جاروبرقی های داخلی و ماشین های تمیزکننده روباتیک را در آمازون بخرید، بلکه این واقعیت است که من این پیشرفت را دیدم، اگرچه در گذشته انتظار واضح بودن آن را نداشتم. در تمام بازدیدهای قبلی من از بانکوک، کار نظافت توسط تیم‌هایی از زنان انجام می‌شد که احتمالاً دستمزد پایینی داشتند، عمدتاً از میانمار یا کامبوج، کشورهایی که بسیاری از کارگران برای کارهای کم مهارت به تایلند مهاجرت کردند. آنها این کار را انجام می دهند. حالا ربات ها جای این زنان را گرفته اند. الان کجا رفته اند و شغلشان چیست؟ هر چه بیشتر به ربات نظافتچی خیره شدم، رباتی که 24 ساعت در هفته کار خود را بدون خستگی، بدون زحمت انجام می داد، بیشتر متوجه شدم که به آینده نگاه می کنم. از اینکه تقریباً همه آن را انکار می کنند شگفت زده می شوم. آن آینده دنیایی است که به جای نیاز مبرم به کارگران بیشتر، به کارگران بسیار کمتری برای جبران نرخ پایین زاد و ولد، پیری جمعیت و مشکلات مرتبط نیاز خواهد داشت. به طور کلی به افراد کمتری نیاز داریم و قطعاً به کارگران مهمان کمتری نیاز خواهیم داشت.
او می‌افزاید: «این فقط نظافتچی‌های سالن‌های خروج فرودگاه بانکوک نیستند که توسط روبات‌ها، اتوماسیون و رشد عمیق هوش مصنوعی تهدید می‌شوند. همانطور که برای سال ها بحث شده است، تقریباً هر نقش انسانی از پایین ترین سطح در معرض خطر روباتیک شدن تا بهترین حالت قرار دارد و بسیاری از مشاغل در خطر انقراض قریب الوقوع هستند به نظر می رسد وسایل نقلیه خودران ماشین هایی هستند که به درستی کار می کنند ماشین های خودران می توانند در اطراف سانفرانسیسکو و شهرهای مختلف در چین اتوبوس های خودران دیده می شوند اکنون در ژاپن و به زودی در ادینبورگ. کامیون‌ها و وانت‌ها در نهایت از این روند پیروی خواهند کرد. همه را کنار هم بگذارید و می بینید که رانندگان تاکسی کامیون، اتوبوس و اوبر بیکار هستند. پس از از دست دادن شغل خود چه خواهند کرد؟
او می نویسد: «وضعیت محدود به جاده نیست و حوزه ادبیات و هنر را در بر می گیرد. هوش مصنوعی جای نویسندگان را می گیرد. چت ربات هوشمند Chat GPT اکنون شعر مناسبی تولید می کند. علاوه بر این، هنرمندان، تصویرگران، عکاسان و طراحان گرافیک هوش مصنوعی نیز از طریق موتورهای تصویربرداری مانند Stable Diffusion و Dall-e مشاغل را پذیرفته اند. هوش مصنوعی برنده جایزه جهانی عکاسی سونی شد بدون اینکه داوران متوجه شوند که توسط هوش مصنوعی عکاسی شده است. ایجاد شده است. آینده حرفه وکالت کاملاً مشخص نیست. مقاله اخیر اشاره کرد که آخرین نسخه Chat GPT نه تنها می تواند در آزمون وکالت ایالات متحده قبول شود، بلکه بهتر از 90 درصد شرکت کنندگان انسانی است. مطالعات JPT قبلاً نشان داده است که آنها برنامه نویس بهتر، ویرایشگر فرعی بهتر و دستیار تحقیقاتی بهتری نسبت به هر انسانی هستند. از قضا، آینده برای دانشمندانی که این ماشین ها را ساخته اند چندان روشن نیست. یک مقاله اخیر در مورد قابلیت های علمی هوش مصنوعی به این نتیجه رسیده است: «این سیستم عامل هوشمند قادر به طراحی، برنامه ریزی و اجرای یک مجموعه مستقل است. آزمایش‌های علمی سیستم ما قابلیت‌های استدلال و آزمایش طراحی برجسته را نشان می‌دهد، به طور موثر مشکلات پیچیده را برطرف می‌کند و کد با کیفیت بالا تولید می‌کند.
با شنیدن همه اینها، ممکن است برخی افراد وسوسه شوند که از این پیشرفت استقبال کنند. این رویکرد در نگاه اول غیر منطقی نیست. به عنوان مثال، زمانی که کشاورزی مکانیزه شد و مردان داس را بی فایده کرد، نتیجه این بود که نقش‌های شهری جدید و سطح بالاتری ایجاد شد و مردم را بهره‌ورتر و در نهایت مرفه‌تر کرد. کارگران روستایی به شهر نقل مکان می کنند و در کارخانه های سودآور کار می کنند. سپس، زمانی که کارخانه‌ها خودکار شدند یا به خارج از کشور منتقل شدند، کارگران کارخانه به کار دانش روی آوردند و به مدیران، بانکداران، کارمندان، معلمان، حسابداران، پزشکان، پژوهشگران، بازیگران، مدیران تبلیغات تبدیل شدند. با این حال، تفاوت فعلی با انقلاب صنعتی قبلی این است که انقلاب رباتیک مبتنی بر فناوری هوش مصنوعی، هر شغلی را در هر سطحی به طور همزمان تهدید خواهد کرد. بنابراین، هیچ تغییری به سمت کارهای سازنده تر که فقط برای افراد با استعداد منحصر به فرد مناسب باشد، وجود نخواهد داشت. به این دلیل که واقعاً فکر کردن به چیزی غیر از رقص و مراقبت از سالمندان که ربات های پیشرفته و هوش مصنوعی قادر به انجام آن نیستند، سخت است. همه اینها مرا به فرودگاه بانکوک و ربات‌های نظافتچی که جایگزین نظافتچی‌های مهاجر شده بودند، بازمی‌گرداند. این تمام آینده ما خواهد بود: تماشای هوش مصنوعی که کار ما را انجام می دهد. با این حال، می توان استدلال کرد که هوش مصنوعی برای ما بریتانیایی ها نیز مزایایی به همراه خواهد داشت و از اصطکاک و استرس ناشی از مهاجرت انبوه جلوگیری می کند. با رهایی از نیاز به واردات مهاجر، آشکارا اعتراف می کنیم که به کارگران کمتری نیاز داریم و اجازه می دهیم جمعیت ما به آرامی کاهش یابد. حتی ممکن است متوجه شویم که محیط زیست تحت فشار کمتری است و رودخانه های ما تمیزتر و مسکن ما بسیار ارزان تر خواهد بود. سپس جوانان بریتانیایی می توانند خانه هایی را در مکان های زیبا بخرند. این یکی از جنبه‌های مثبت انقلاب رباتیک مبتنی بر هوش مصنوعی است، علی‌رغم تمام جنبه‌های منفی که پیش خواهد آمد و هنوز باید بررسی شود.»
او نوشت: “با این حال به نظر نمی رسد کسی در این مورد بحث کند.” در عوض، ما سالانه 500000 نفر مهاجرت خالص داریم و بحث دائمی در مورد چگونگی جذب دائم مردم داریم. از سوی دیگر، اگر نتوانیم این حقایق اساسی را درک کنیم، می‌توانیم ماشین‌ها را وادار کنیم درباره آن فکر کنند. آنها هم در این کار خوب هستند.”