شاهروک بیانی یکی از بازیکنان محبوب استقلال در دهه 60 بود. بازیکنی که هنگام ورود به ورزشگاه مورد تشویق هواداران قرار گرفت. بیانی به دلیل مشکلاتی مدتی از استقلال جدا شد و راهی پرسپولیس شد. اگرچه این جدایی زیاد طول نکشید، اما شاهرو بیانی در راس اخبار حاشیه ای اظهاراتی را مطرح کرده بود. گزیده هایی از این مصاحبه را در ادامه می خوانید:
اولین باری که برای استقلال بازی کردید را به خاطر دارید؟
آیا می توانم این روز به یاد ماندنی و بزرگ را فراموش کنم؟ 17 سال بیشتر نداشتم، در جام تخت جمشید به مصاف پرسپولیس رفتیم و یک بر صفر پیروز شدیم، تک گل ما را رضا نعلچگر زد.
دربی اول چطور؟
اولین دربی را در 16 سالگی تجربه کردم اما فرصت بازی به من داده نشد. استقلال در این دیدار با نتیجه 3 بر صفر پیروز شد.
اولین شانس بازی در کدام دربی را داشتی؟
در دربی جنجالی سال 79!
همان مسابقه ای که به مناسبت یادبود مرحوم علی دانایی فرد و کار نیمه تمام برگزار شد؟
بله، فکر می کنم در دقیقه 75 تماشاگران پرسپولیس وارد زمین شدند و بازی نیمه تمام به پایان رسید. سریع به سمت رختکن رفتیم.
فکر می کنی در دربی کشف شدی؟
زیاد.
صحبت از رفتن به پرسپولیس زیاد است. اینکه به خاطر اختلاف با بازیکن استقلال و سرمربی تیم و البته به خاطر قول های علی پروین به پرسپولیس رفتی. ما نمی‌خواهیم داستان پیراهن قرمزت را به تو بگوییم زیرا سال‌ها و بارها با هم صحبت کرده‌ای، اما این بار می‌خواهیم بپرسیم وقتی می‌خواستی در این بازی به میدان بروی چه احساسی داشتی؟ از اینکه مجبور شدید جلوی تیم مورد علاقه خود بازی کنید یا فقط به انتقام فکر کردید ناراحت هستید، لطفا حقیقت را بگویید.
من فقط می خواستم از دو نفر انتقام بگیرم. از بازیکنی که باعث شد من از استقلال جدا شوم و از مدیری که گفت استقلال به تو نیاز ندارد. وقتی وارد کشور شدم هواداران استقلال تشویقم کردند، انتظار چنین واکنشی را نداشتم، فریاد زدند «شاهرو بیا اینجا». دسته گلی در دستم بود و به طرف آنها پرت کردم. شاید جالب باشد بدانید روزهای قبل از بازی با کسی صحبت نمی کردم، همه می دانستند من استقلالی هستم، پرسپولیسی هستم اما علی پروین می دانست که من هنوز استقلالی هستم. ناصر محمدانی که با من در تیم جوانان بزرگ شد، این را می دانست. محمد پنجعلی و حمید درخشان هم همینطور! طرفداران پرونده او در تلاش هستند تا رونوشت واقعی این بیانیه را به صورت آنلاین در دسترس قرار دهند.
دو سال بعد به استقلال برگشتی.
من یک فصل دیگر در پرسپولیس نبودم، آنها به قول خود عمل نکردند و به قطر رفتم. کسانی که زمینه جدایی من از استقلال را فراهم کردند، رفتند. یک روز که از قطر به ایران آمدم، منصورخان پورحیدری از من درباره وضعیتم پرسید و گفت: «اگر می‌خواهی به استقلال برگردی»، پاسخ دادم: «اینجا خانه من است. من از 16 سالگی در استقلال هستم و باید این کار را کرده باشم.”