«مخاطبان عزیز سینمای ایران
سلام
نوشتن در مورد تعقیب قصیده گاو سفید کار آسانی نیست. نوشتن دو سال است که گلوی ما را می فشارد. از تحریم و توقیف فیلم و عدم صدور پروانه ساخت تا اکران برنامه ریزی شده آن، از اسکار تا قاچاقی که با گلوله در دست گرفته شد، تا پیکر بی جان فیلمی که 9 سال در آن سپری کردیم.
بله، قصیده گاو سفید قاچاق بود! خبر تلخ برای فیلمی که شهرت جهانی پیدا کرد اما در خانه سر بریده شد. جدا از دو سال بازداشت که هر روز با بیم و امید می گذشت، در هفته جهنمی که گذشت هر کاری از دستمان برمی آمد برای گرفتن پروانه ساخت و اکران فیلم انجام دادیم، اما نشد. یعنی نکردند.
ترجیح آنها تماشای مرگ این کودک نه ساله بود. چه احساسی برای یک گروه دیوانه!
با تشکر از همه شما که در این هفته با ما همدردی کردید و برای تماشای فیلم از ما اجازه خواستید و یا حتی شماره ای برای پرداخت پول ما خواستید.
جان عزیز
حضور ما در سینما برای کسب و کار و انباشت سرمایه نیست، بلکه عشق و شاید چند کلمه است. ما سال هاست که بدون پشتوانه، بدون سرمایه و با خون دل فیلم می سازیم، ما به عنوان گروه منافق با پول دولتی ادعای استقلال نداریم. واقعا از ما حمایت نمی شود و این از کار ما مشخص است. شما سرمایه ما هستید و چه سرمایه ای بالاتر از این.
براری پشتوانه تماشای فیلم «قصیده گاو سفید» در ایران و از هر جهت برای همگان است. ببینید و در صورت تمایل به دیگران توصیه کنید. اجازه ندهیم سیاهی سانسور با کمک ما بر سفیدی روحمان سایه افکند.
خداحافظ
مریم مقدم و بهتاش سنایی