به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از وبلاگ؛ یکی از مهم ترین ویژگی هایی که یک شهر پایدار را از سایر شهرها متمایز می کند و تأثیر بسزایی در منظر شهری و تسهیل در عبور و مرور شهروندان دارد، آسفالت صحیح معابر است.
اگر هر روز در خیابان های بابل قدم بزنید، قطعاً تفاوت سطوح، سوراخ ها و برجستگی های متعدد را در خیابان ها خواهید دید.
افزایش استفاده از تکنولوژی و خودروهای شخصی در شهر بابل در کنار وضعیت نامطلوب آسفالت خیابان های این شهر، نارضایتی و گلایه شهروندان را تشدید کرده است. به گفته محمدی شهروند بابلی وضعیت آسفالت خیابان های بابل از خیابان های آسفالت نشده این شهر بدتر است.
محمد کلانتری یکی از اهالی گل یاس بابل نیز گفت: در کنار بی کیفیتی آسفالت، با مشکل ناهمواری آسفالت و عدم گرفتن شیب برای برگشت آب باران به کوچه ها نیز مواجه هستیم.
وی افزود: عدم نظارت و عدم استفاده از امکانات مدرن چنان مشکلاتی را ایجاد می کند که علاوه بر صرف هزینه های کلان، نارضایتی و شکایت شهروندان را نیز به دنبال دارد.
محمد اسماعیلی یکی دیگر از ساکنان بابلی منطقه بهرام شرقی از تبعیض و بی عدالتی در انتخاب زمین و کیفیت آسفالت در نقاط مختلف شهر انتقاد کرد.
گربانژاد یکی دیگر از شهروندان بابلی با بیان اینکه متأسفانه حتی در صورت استفاده از آسفالت به دلیل کیفیت نامناسب ماندگاری کوتاهی دارد، گفت: این آسفالت به دلیل کیفیت بالای آسفالت بسیار کم است. وی بیان کرد: یکی از دلایل اصلی بی کیفیتی آسفالت معابر را می توان استفاده از مصالح نامناسب دانست، بنابراین این آسفالت ها در مدت زمان کوتاهی ته نشین می شوند و برای ترمیم آسفالت باید دوباره آستین بالا زد.
این شهروند ادامه داد: داستان آسفالت شهر بابل حکایت وصله زدن زخم هایی در خیابان هاست که هر از چند گاهی توسط مسئولان مربوطه شهری تخریب و یا خاکبرداری می شوند و دیگر به همان شکل سابق بر نمی گردند.
تاجاران یکی دیگر از شهروندان از وضعیت فعلی آسفالت خیابان های بابل انتقاد کرد. لازم نیست.
خانم توکلی یکی از اهالی منطقه مزیرج بابل گفت: نبود زیرساخت های لازم و همچنین پروژه فاضلاب شهری بهانه ای برای عدم ارائه خدمات مطلوب و مورد انتظار به ساکنان این منطقه شده است.
وی می گوید: شهروندانی که قادر به اجرای زیرساخت های لازم شهری نیستند، امیدوارند دستگاه مربوطه به جای اینکه بگوید برنامه ای برای ساماندهی وضعیت فعلی نداریم، با ایجاد زیرساخت های لازم، به فکر رفع مشکل باشد تا گامی رو به جلو برداریم. “
وی تاکید کرد: اگر مسئولان پیمانکاری بدانند که خسارات مالی ناشی از مناقصه کم با استفاده از مواد مصرفی کم ارزش جبران نمی شود. قطعا در نتیجه کار خود شاهد بهبود رفتار و عملکرد این شرکت ها خواهیم بود.
این هنرمند که نخواست نامش فاش شود. وی گفت: استفاده از قیر غیراستاندارد در روسازی و مصالح بی کیفیت در زیرسازی از تایید کارفرماست و باز هم نقش ناچیز نظارت در این امر کاملا مشهود است.
او اضافه کرد؛ نظارتی که نقش آن حتی در حوزه های سیاست گذاری کاملا مشخص است و پیش بینی می شود با توجه به بارندگی های شدید در استان مازندران، روسازی آسفالت به گونه ای پیش بینی شود که شاهد اجرای پروژه های آسفالت با تراکم قیر بالاتر باشیم. از آن به عنوان بهانه ای برای خلاص شدن از شر انتقاد استفاده نکنید.
وی افزود: قیر موجود در مخازن نگهداری کارگاه یا قیرهایی که برای تخلیه در مخازن وارد کارگاه می شود هرگز نباید در هنگام گرم شدن بیش از 175 درجه سانتیگراد حرارت داده شود و یا دود شود. با این حال، در برخی موارد دمای بالاتر از 210 درجه سانتیگراد مشاهده شده است که ممکن است بر کیفیت قیر تأثیر بگذارد. علاوه بر این، تغییر دما بر کیفیت کار در هنگام حمل قیر به محل آسفالت تأثیر می گذارد.
رئیس کمیسیون فنی و عمران شورای شهرداری بابل خاطرنشان کرد: به جرأت می توان گفت که پارامتر اصلی در بحث قیر و آسفالت نیروی کار است که متأسفانه در این حوزه از پایین ترین سطح نیروی کار نیاز است. ما به عنوان مهندس فنی و ناظر با کمبود نیروی کار ماهر مواجه هستیم و اکنون با همکاری دانشگاه نوشیروانی بابل به رفع این مشکل خواهیم پرداخت.
هاشمی افزود: یکی از عواملی که گاهی باعث می شود محله های کم برخوردار کمتر از نعمت آسفالت بهره مند شوند، نبود زیرساخت هایی مانند فاضلاب است که امیدواریم هر چه زودتر این مشکل برطرف شود.
وی ادامه داد: از جمله مشکلاتی که در بحث آسفالت با آن مواجه هستیم، مداخلاتی برای تسریع در کار آسفالت است که منجر به حذف اولویت ها از لیست می شود و این موضوع باعث نگرانی مردم و اعضای شورای شهرداری می شود.
رئیس کمیسیون فنی و عمران شورای شهرداری بابل گفت: معایب آسفالت بد، فرونشست، ترک خوردگی، واژگونی، تپش، روغن کاری قیری، جداسازی سنگدانه ها، قیر، آسفالت، چاله ها، سیلاب، ناهمواری معابر و مشکلاتی که وجود دارد. این کاستی ها منجر به از دست رفتن منابع ملی، استهلاک سریع وسایل نقلیه و ناوگان، خطرات و تصادفات جاده ای، تاخیر و افزایش تراکم ترافیک، افزایش هزینه های نگهداری و پردازش می شود که همگی در نتیجه چنین روشی هستند. اجرا و سهل انگاری در نظارت و انجام کار که البته تبعات اقتصادی و اجتماعی آن قابل محاسبه و جبران نیست.
انتهای پیام/