زمان: 09:12
تاریخ انتشار: 14/07/1400
کد خبر: 1811300
طبق شواهد، آنچه امروزه در تنگه مهریان به چشم می خورد چیزی شبیه گردنه معروف حیران است که باعث رشد مداوم ویلاها و باغ های متعدد در این منطقه شده است.
منابع طبیعی جزئی از انفال عمومی است و حفظ آنها یک وظیفه عمومی است. این در حالی است که پدیده زمین خواری به دلیل ضعف قانون و بی توجهی مسئولان روز به روز در حال افزایش است.
در تعریف زمین خواری می توان گفت تصرف اراضی ملی اعم از دولتی و خصوصی توسط اشخاص یا مراجعی که از نفوذ و روابط خود در دستگاه های مختلف اداری استفاده می کنند و یا با شناسایی خلأهای قانونی و گاه با جعل اسناد و مدارک برای سوء استفاده می کنند. پول و مال بپردازد
امروزه زمین خواری در سرزمین چهارفصل و گاه یاسوج به عنوان پیش زمینه و مرکز استان ناشناخته نیست و همگان شاهد رشد روزافزون و بی رویه زمین خواری و ساخت و سازهای متعدد در اقلیم های مساعد یاسوج هستند.
اگر نگاهی کوتاه به سایت ها و خبرگزاری ها بیندازیم، می بینیم که روزی نیست که از ابعاد مختلف این ماجرا خبری نباشد. البته این پدیده در تمام نقاط کشور وجود دارد. ظهور این پدیده شوم به گفته کارشناسان، مسئولان و متولیان حوزه های مختلف، در درجه اول نیازمند شناسایی زمینه های وقوع آن است تا از این منظر راهکارهای مناسب برای پیشگیری از وقوع آن اندیشیده شود.
مناطقی که امروزه در مقیاس حجرهها قرار دارند و تصرف زمین در آنها بسیار دیده میشود، چشمههای تنگه مهریان و حتی تنگه گنجه است.
آنچه امروزه در این مناطق دیده می شود از زمین خواری فراتر رفته و به غذای کوهستانی و حتی رودخانه ای رسیده است.
حراج طبیعی در منطقه زیبای مهریان
منطقه بکر و زیبای تنگ مهریان در 5 کیلومتری شهر یاسوج مرکز کهگیلویه و استان بویراحمد قرار دارد و به دلیل آب فراوان و هوای مطبوع همه ساله پذیرای گردشگران و مسافران زیادی است.
زمین خواری در این منطقه خوش آب و هوا در حال گسترش است و حتی دیده می شود که ساخت و ساز، ویلاسازی، احداث باغ های تفریحی و حتی بیشمار اقامتگاه های گردشگری در این منطقه در سکوت خبری خودنمایی می کند.
در پشت صحنه این زمین خواری ها، عده ای دلالان با کاشت درختان سیب و گردو مثمر در میان درختان بلوط منطقه و ساخت باغ و ویلا با ضوابط قانونی سعی در تثبیت خود به عنوان مالک اراضی و اراضی ملی دارند.
تنگ مهریان که همگان به طبیعت بی نظیرش می بالند، بهشت گمشده سرمایه طبیعی ایران است و امروز درگیر این پدیده شوم و در آستانه انقراض است.
اکنون از قوه قضائیه، سازمان جنگل ها و منابع طبیعی به عنوان نهادهای ذیربط درخواست می کند که در این زمینه چاره ای بیندیشند و به دنبال حل این مشکل باشند.
اما سوال مهم مراجع ذی صلاح این است که با توجه به افزایش دو برابری راه دسترسی اگلید یاسوج به یزد در این منطقه که منجر به تخریب بسیاری از این باغ ها می شود، آیا این باغ ها با روند کارشناسی و مجوزهای لازم ساخته شده اند. ?
انتهای پیام/