آشنایی با شش پادشاه مدفون در شهر قم و سرنوشت آن‌ها

به گزارش خبرگزاری موج از استان قم

دفن شدن در اماکن متبرکه یکی از چیزهایی است که بسیاری از مردم صرف نظر از اینکه چگونه زندگی کرده اند و چه کار کرده اند، آرزوی آن را دارند و بودن در جوار مکان مقدس را یک امتیاز می دانند، اما این افتخار و یا باید به همه نمی رسد و دارای یک سرنوشت یا بزرگان، پادشاهان و شاهزادگان مختلف در اعصار مختلف از موقعیت خود برای رسیدن به این هدف استفاده کرده اند.

قم یکی از مکان هایی است که به دلیل وجودش مقدس است حضرت معصومه (سلام الله علیها) پادشاهان و بزرگان از او استقبال کردند تا دفن شود. در دوران صفویه که به شیعیان آزادی بیشتری داده شد، فرصتی برای توسعه اماکن متبرکه فراهم شد. در این دوره بود که چهار تن از پادشاهان سلسله صفویه در شهر قم به خاک سپرده شدند.

به گفته برخی، مسجد طباطبایی در واقع مقبره شاهان صفوی است.

همچنین در دوران معاصر دو پادشاه قاجار در جوار حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) مدفون هستند.

چهار پادشاه صفوی در قم دفن شدند

سام میزا یا شاه صفی اول که از نوادگان شاه عباس بود، ششمین پادشاهی بود که در سن 18 سالگی تاج صفوی را به دست گرفت و 14 سال سلطنت کرد.

در سال 1052 در حالی که برای بازپس گیری قندهار از اصفهان سفر می کرد، در سن 31 سالگی بر اثر بیماری درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.

این پادشاه صفوی مردی بود که در سال 1049 با عهدنامه ذهاب به جنگ با عثمانی ها پایان داد و مرزهای ایران و عثمانی را تا پایان دوره صفویه امن کرد، گامی قابل توجه.

پسر شاه صفی، شاه عباس دوم، مانند پدرش در شهر قم به خاک سپرده شد.

پس از مرگ شاه صفی، شاه عباس دوم در حالی که تنها 9 سال داشت بر تخت سلطنت نشست.

این پادشاه مدتی را در قزوین گذراند و سپس به اصفهان رفت. روابط خارجی مناسب و حضور سفرای کشورهای مختلف در زمان این پادشاه صفوی برقرار شد و صفویان در این دوره دوران باشکوهی داشتند.

در سال 1077 در حین بازگشت از خراسان در سن 33 سالگی در دامگان دار فانی را وداع گفت و چون در حرم حضرت معصومه (س) قبر مجللی برای خود ساخته بود به این بقعه منتقل شد. برای دفن

پسر شاه عباس اول پادشاه بعدی صفوی بود که در شهر قم به خاک سپرده شد.

پس از مرگ شاه عباس اول، پسر بزرگش صفی میرزا که 19 سال داشت و مادرش «چرسکی» بود، با رأی درباریان به عنوان پادشاه بعدی برگزیده شد و به شاه سلیمان شهرت یافت.

در زمان شاه سلیمان جایگاه صفویان از شکوه خود سقوط کرد، خود او نیز به بیماری های گوناگون مبتلا شد و این پادشاه صفوی علاقه ای به امور مملکت نداشت و همین امر ضعف این سلسله را دو چندان کرد و ازبک ها و قزاق ها را به حمله واداشت. کشور

با وجود مشکلاتی که در این سلطنت وجود داشت، شاه سلیمان 28 سال سلطنت کرد و در سال 1105 در سن 46 سالگی بر اثر زیاده خواهی در شهر اصفهان درگذشت و در قم به خاک سپرده شد.

سلطان حسین صفوی پادشاه بعدی بود که در قم به خاک سپرده شد.

سلطان حسین پس از مرگ پدرش به عنوان نهمین پادشاه صفوی بر تخت نشست و در طول 29 سال سلطنت خود کاری کرد که سلسله صفویه را از شکوه خود دور کرد و سرانجام تاج اشرف را به افغانستان نشاند.

سر این پادشاه صفوی در سال 1135 به دستور محمود افغان از بدنش جدا شد و جسد وی سپس در قم در کنار پدر و اجدادش به خاک سپرده شد.

به گفته برخی از مورخان تعداد زیادی از شاهزادگان صفوی که به دستور محمود افغان کشته شدند در قم به خاک سپرده شدند.

دو پادشاه قاجار در قم دفن شدند

در زمان حکومت قاجار دو پادشاه از جمله محمد شاه و فتحعلی شاه در قم به خاک سپرده شدند.

فتحعلی شاه قاجار دومین پادشاه قاجار بود که پس از آقا محمد خان به سلطنت رسید و پس از 37 سال سلطنت در سن 62 سالگی در اصفهان درگذشت و در قم و بخش غربی سن خان به خاک سپرده شد.

عهدنامه گلستان و ترکمانچه که باعث شد بخش هایی از کشور را از دست بدهیم در زمان این پادشاه قاجار امضا شد.

جنگ با روس ها، تسلط بر هرات و ارتباط با هند از دیگر رویدادهای سلطنت اوست.

محمد میرزا فرزند عباس میرزا سومین پادشاه قاجار بود که پس از فتحعلی شاه به سلطنت رسید، وی ۱۴ سال سلطنت کرد و در ۴۲ سالگی درگذشت.

حمله محمدشاه به هرات و محاصره آن، منجر به قطع روابط ایران با انگلیس، ممنوعیت برده داری ایران و تجارت برده بر پایه دریا و انعقاد دومین معاهده ارزروم بین ایران و امپراتوری عثمانی برای حل تنش های مرزی شد. بین دو کشور از وقایع مهم عصر محمد است

البته تعدادی از شاهزادگان و مقامات قاجار نیز در قم مدفون هستند.

تدفین شش پادشاه نامدار و تأثیرگذار تاریخ ایران در دو دوره مختلف در شهر قم فرصتی است که می توان از آن برای جذب گردشگران بیشتر استفاده کرد و افرادی که در این سفر به این سفر می آیند می توانند با بخشی از تاریخ کشور آشنا شوند. و همچنین سفر معنوی

این امر مستلزم برنامه ریزی و هدف گذاری است و می تواند نتایج خوبی را در میان مدت و بلند مدت ایجاد کند.