کاربری به نام داوود در نقد حسن یزدانی نوشت: می گویند… دو برادر، یکی خدمت سلطان و دیگری به زور نان خورد. توانگر گفت: چرا برای رهایی از کار سخت خدمت نمی کنی؟ گفت: چرا برای رهایی از ذلت خدمت با دست آهن، خمیر سرخ کردنی جلوی امیر کار نمی کنی که به خدمت دو نفر پشت نکنی؟
)کاربری به نام حسن این استقبال را عادی جلوه داده است: استان مازندران تعدادی از مشاهیر خود را به استقبال رئیس جمهور آورد. خواننده محبوب سنتی مازندرانی اسحاقیه و حسن یزدانی قهرمان جهان. خادم هم قهرمان بود. هزار و یک نوع نقد از دوره های مختلف وجود دارد، اما او همچنان یک قهرمان است. چرا دوقطبی پوچ درست می کنید؟
کاربری به نام «سعید» نیز در نقدی کوتاه و دقیق نوشت:خدا را شکر از ریش نیست، بلکه از ریشه است!
البته کاربری به نام «رضا» در نظری خاص این اقدام یزدانی را بازی سیاسی خود دانسته است: حسن یزدانی امروز برای استقبال از رئیس جمهور به فرودگاه رفت… حالا سه ماه دیگر اگر آرون بروکس، آرتور نایفونوف یا دوران کوروگلیف او را در المپیک شکست دهند و عده ای خوشحال شوند، عده ای می گویند ورزش را سیاسی نکنید. پهلوی ها به آقا تهتی و رسول خادم می گویند نه این آقا.
کاربری به نام «حمید» حرکت یزدانی را با کشتی گیر دیگری مقایسه کرد: این حرکت یزدانی شبیه اهدای مدال حسن رنگرز به احمدی نژاد بود که باعث شد او از صحنه محو شود.
)کاربری به نام «حسین» اثر حسن یزدانی و رسول خادم را در همین دسته قرار داد: رسول خادم که عشق من است سال ها به عنوان یک اصولگرا در شورای شهر تهران حضور داشت و حتی به عنوان شهردار کنار قالیباف یکی از گزینه ها بود. الان رسول خادم چیه دوستان؟ راستش یادم رفت بگم حسن یزدانی جزو تیم کارهای خیر خادم هست.