آب سرد «بحرانی» بر خاطرات خوب مخاطبان/ «خط مقدم» شهریار را نگرفت!

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ مینی سریال «خط مقدم» به کارگردانی شهریار بحرانی و تهیه کنندگی مجید حقی در 4 قسمت به تازگی از شبکه اول سیما به پایان رسیده است. این سریال به بخشی از جنگ تحمیلی سال های 63 تا 65 می پردازد و به شهید حسن تهرانی مقدم می پردازد. شهید معروف به «پدر موشک ایران».

سریال «خط مقدم» که پیش از این با نام «خورشید نیمه‌شب» در قالب سینمایی تولید شده بود، به گفته تهیه‌کننده این مجموعه، به دلیل شرایط فعلی سینما و محدودیت‌های قلبی، با صلاحدید سرمایه‌گذار، مدیران سیمافیلم و شبکه کانال. یک کارگردان تصمیم گرفت این سریال را به یک مینی سریال با چند قسمت تبدیل کند. در مورد فیلم «روز بلوا» به کارگردانی بهروز شعیبی نیز همین اتفاق افتاد و این فیلم قبل از اکران در سینماها در قالب یک مینی سریال سه قسمتی در شبکه نمایش خانگی عرضه شد.

شهریار بحرانی سعی کرده بود در این سریال از بازیگران بی چهره استفاده کند و شاید یکی از دلایل عدم تماشای سریال آن طور که باید در بین مخاطبان تلویزیون باشد همین بوده است. حسین عارف، حسام حسنی، بهراد رحمانی، آفرین عبیسی، غزاله اکرمی، بهزاد خلج، عطولا سلمانیان و بسیاری از بازیگران بی چهره در این نمایش به ایفای نقش پرداخته اند.

یکی از انتقادات انتقادی به حسین عارف بازیگر نقش شهید تهرانی مقدم بود که خیلی ها می گفتند شباهت زیادی به این شهید ندارد. اما کارگردان خط مقدم منتقد در پاسخ به این اظهار نظر گفت: به نظر می رسد در انتخاب بازیگری که بتواند چنین نقش حساس و تاثیرگذاری را خلق کند، شباهت فرد در اولویت نیست، بلکه بازیگر باید در آن نقش آفرینی کند. راهی که روح او بتواند شخصیت فداکار و ایثارگر صحنه را بیان کند. این موضوع مهمی است که برخی از آن غافل هستند و با مقایسه بازیگران مختلف که در ذهن و اشراف مردم شناخته شده اند، تنها به دنبال فردی نزدیک به شخصیت هستند. در هر صورت هیچ وقت نمی توانید در بین بازیگران فردی را پیدا کنید که شبیه شخصیت اصلی شما باشد، البته از قیافه، قد، قیافه و صدای دقیق او هم استفاده نمی شود..

همه این تلاش ها در صورتی که بازیگر منتخب از شخصیت قهرمان داستان دور باشد به اعتبار داستان آسیب جدی وارد می کند. بنابراین، به نظر حقیر، انتخاب باید بر خصوصیات باطنی و روحیات فرد تأکید کند. روح فیلم بیش از هر چیز دیگری مهم و حیاتی است. این روح نباید کیلومترها از فضای داستان اصلی فاصله داشته باشد که در این صورت تخلف عمدی است و با پوسته ای بی معنی و کم عمق مواجه می شوید.. »

علاوه بر این که بازیگر نقش اول این سریال شباهتی به قهرمان داستان ندارد که با بازی قابل قبولی که متاسفانه این اتفاق نیفتاده می توان از آن چشم پوشی کرد، دیالوگ ها بازی های پیش پا افتاده، خام و ناپخته ای هستند. سریال .این درام، هیجان، شادی و غم، داستان این سریال را برای مخاطب کامل نمی کند تا پایان کار برای او خاطره انگیز و قابل توجه باشد. همه اینها این معما را در ذهن بیننده ایجاد می کند که اگر نام شهید تهرانی مقدم بر اثر الصاق نمی شد، خیلی ها از همان ابتدا از دیدن ادامه این سریال منصرف می شدند.

شاید مخاطب بیشتر از نام کارگردانی که خاطرات زیادی را هنگام تیتراژ این سریال برایش به ارمغان آورد تعجب کند. کارگردانی که نه اولین است و نه دور از فضای جنگ و قصه گویی. شخصی که «ملک سلیمان، مریم مقدس، حمله به H3» همه چیز در پرونده اوست. فیلم ها و سریال هایی که از نظر فیلمنامه، کارگردانی و بازیگری عملکرد درخشانی داشتند و حالا خط مقدم شهریار بحرانی شاید آب سردی بود برای تمام خاطرات خوشی که او در ذهن ما داشت.

انتهای پیام/