«صبح صادق» رای نیاوردن اصلاح طلبان در دو انتخابات اخیر را نتیجه عملکرد مجلس و دولت قبل می داند و سهمی در رد قوا قائل نیست.
مجله صبح صادق متعلق به معاونت سیاسی سپاه در تازه ترین شماره خود از حضور اصلاح طلبان در انتخابات استقبال کرد. اما در عین حال، مانند شماره های قبلی این مجله که رویکردی مشابه داشت، این طیف سیاسی را به دلیل آنچه «عدم تمایز رسمی با براندازان» خوانده بود، مورد انتقاد قرار داد. صبح صادق در یادداشت خود می نویسد: «اخیراً اخباری مبنی بر آغاز فعالیت های جدید اردوگاه اصلاحات منتشر شده و «جبهه اصلاحات ایران» ترکیب 15 نفری خود را به رسمیت شناخته است. این افراد چهره های شناخته شده ای هستند که برخی از آنها از سال 1398 در این صف حضور دارند و برخی دیگر چهره های جوان تری هستند که به تازگی در سطح عضویت شورای مرکزی جبهه اصلاحات وارد کارزار سیاسی شده اند. این توافق جدید با هدف دو انتخاباتی است که در اسفندماه برگزار می شود و رقابت سیاسی در این دو انتخابات یکی از مهم ترین موضوعات جناح های سیاسی خواهد بود. بی شک این آرایش جدید یک اتفاق مثبت و آینده نگر در عرصه جریان های سیاسی کشور است که باید به فال نیک گرفت و به عنوان اقدامی برای نشاط بخشیدن به انتخابات تلقی شود.
بازار آشفته اصلاحات پس از انتخابات 88
اما در عین حال که از تبلیغات اصلاح طلبان استقبال می شود، این یادداشت می گوید آنها حاضر نیستند مرزها را با براندازان باز کنند.
صبح سده در ابتدای یادداشت خود آورده است که «اردوگاه اصلاح طلبان مدت زیادی است که ثبات ندارد». تا آخر صبح، صادق درباره اینکه چرا فکر می‌کرد اوضاع آشفته است، صحبت کرد. ابتدا به انتخابات ریاست جمهوری 2014 اشاره کرد که اصلاح طلبان در آن شکست خوردند. وی سپس به دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال 2018 راه یافت. به گفته نگارنده، در این انتخابات، آنچه او «طیف رادیکال این اردوگاه» نامید، بر خیمه اصلاح طلبان مسلط شد. با توجه به آن، نتیجه «طیف رادیکال» همان چیزی است که او آن را «شورش سبز» نامید. به عقیده نویسنده مجله سپه، حوادث انتخابات خرداد 88 «سایه هرج و مرج بر سر این اردوگاه افکند که نشانه های آن تا امروز قابل مشاهده است».
پیروزی سال 1992 نتیجه «درس آموزی» خشونت در صندوق های رأی بود
معاون سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ضمن بررسی عملکرد اصلاح طلبان در چند انتخابات اخیر، موفقیت انتخابات 1392 را محصول «عبرت آموزی از شکست سیاست تحریم رادیکال در انتخابات اسفند 93» و «آشتی» با انتخابات دانست. urn» که منجر به «همگرایی نسبی این اردوگاه» در حمایت از دولت یازدهم و دوازدهم شد. زمانی که انتخابات مجلس نهم از سوی بدنه اجتماعی اصلاح طلبان ممنوع شد و یکی از کمترین میزان مشارکت را داشت، محمد خاتمی در حوزه انتخابیه دماوند رای آورد. بولتن با برچسب “جمهوری اسلامی”. بسیاری این اقدام خاتمی را زمینه ساز پیروزی ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدال گرایان در سال 92 می دانند. چرا که اقدام نمادین خاتمی دلیل بر قطع نشدن بند ناف اصلاح طلبان توسط رهبر این جریان شد. این اقدام خاتمی و عملکرد دولت محمود احمدی نژاد می تواند زمینه ساز آشتی بدنه اجتماعی اصلاح طلبان با صندوق رای باشد. در کنار این موارد، رد صلاحیت غافلگیرکننده اکبر هاشمیرفسنجانی از شورای نگهبان نیز به کمک ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدال گرایان آمد. این اقدام باعث شد بسیاری از رای دهندگان به عنوان پاسخی به رد صلاحیت هاشمی روانسنجانی، شرکت در انتخابات را انتخاب کنند یا به عبارتی با رای منفی خود، حضور خود را در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم افزایش داده و به ائتلاف رای دهند. تجربه نشان می‌دهد که وقتی میزان مشارکت بالا باشد، اکثر اوقات طیف محافظه‌کار موفق به کسب اکثریت آرا نمی‌شود. با این حال طیف هایی هستند که هم علاقه مند به قطع ارتباط اصلاح طلبان با نظام هستند و هم برای این کار تلاش می کنند.
عملکرد دولت و مجلس قبلی باعث شد مردم به اصولگرایان رای بدهند!
روزنامه سپه در ادامه نوشت: «عدم رضایت نسبی از عملکرد دولت اعتدال موجب شد تا انحرافات این جریان در انتخابات 1400 دوباره ظاهر شود و به شکست آنها منجر شود». نکته جالب اینجاست که در یادداشت دیگری که صبح صادق در همین صفحه منتشر کرده است، عدم مشارکت بدنه اجتماعی اصلاح طلبان که درصد بالایی از آنها تغییر موضع داده اند، به طور کامل مقصر عملکرد دولت دوازدهم و مجلس دهم است. . در این یادداشت آمده است که پس از تحویل دولت و مجلس به دست اصولگرایان یا اصولگرایان، «رسانه های جریان شکست خورده سیاسی بدون اشاره به مشکلات مجلس دهم و دولت دوازدهم منجر به روی گردانی مردم از آنها و تمایل مردم شد. برای پیوستن به جریان رقیب سعی کردند از این مشکل به عنوان نقطه ضعفی با عباراتی مانند «حکومت وحدت رویه»، «یکپارچگی حاکمیت»، «تطهیر» و… استفاده کنند.
فقط عملکرد دولت و مجلس قبل؟
قسمت اول گزاره مندرج در دو یادداشت صبح صادق ممکن است تا حد زیادی درست باشد; اما نباید رد صلاحیت‌های عجیب‌تر و شگفت‌انگیزتر از رد صلاحیت هاشمیرفسنجانی را فراموش کرد. در انتخابات 1400، شورای نگهبان علی لاریجانی، نماینده سابق رهبری در شورای عالی امنیت ملی، رئیس سابق سازمان صدا و سیمای تصمیم رهبری و رئیس سه دوره شورای اسلامی را تایید نکرد. از دیگر شگفتی های این شورا عدم تایید صلاحیت اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور بود. در حالی که 4 سال پیش جهانگیری اقتدار داشت! پس از این اتفاقات، رهبری در سخنانی در سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) فرمودند: «در دوران عدم احراز صلاحیت، عده‌ای که صلاحیت نداشتند تحت تعقیب و ظلم قرار گرفتند. شانس هایی به خودشان یا خانواده هایشان داده شد که درست نبود. خانواده های محترم و پاکدامن با چنین روابطی مواجه بودند. آلارم های کاذبی بود که بعدها معلوم شد کذب است اما در فضای مجازی پخش شد. وقتی می گوییم فضای مجازی آزادی است، منظورمان همین است. حفظ آبروی مردم یکی از بالاترین وظایف است. درخواست من از دستگاه ها جبران است. مطالبی در مورد خانواده و فرزند یک نفر داده شد که بعداً معلوم شد دروغ بوده است. بسیاری از حاضران این اظهارات را مربوط به شورای نگهبان دانستند و موضوع آن علی لاریجانی بود؛ اما یکی از اعضای رهبری ساعتی بعد در توییتر خود نوشت که منظورش رهبری شورای نگهبان نیست. به هر حال در انتخابات سال 1400 با رد صلاحیت های شگفت انگیز کمترین میزان مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ جمهوری اسلامی را به دست آورد و در واقع کنترل مجلس و دولت توسط محافظه کاران حاصل دو رکورد انتخاباتی در تاریخ جمهوری اسلامی بود. جمهوری، یعنی کمترین مشارکت در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری.
تمایز اصلاح طلبان و اصولگرایان بیشتر از تمایز براندازان است
نشریه سپاه در ادامه یادداشت خود آنچه در مورد اردوگاه اصلاح طلبان عنوان شد، «جنبش های سینوسی حاکم بر این اردوگاه» توصیف کرد که «دلایل متعددی برای آن می توان برشمرد». به گزارش مجله سپه، یکی از مهم ترین دلایل آن «عدم تمایز مشخص هویتی با براندازان و بیگانگان» است. این یادداشت در ادامه می‌افزاید که «این جنبش به دلایلی که از حوصله این مقاله خارج است، سال‌هاست که تمایلی به تعیین مرزهای رسمی، قاطع و واضح با غیراصلاح‌طلبان نداشته است». در عین حال، نوشته صبح صادق در مورد این تمایز بین اصلاح طلبان و اصولگرایان یا اصولگرایان بسیار جسورتر است. وی در پیگیری صبح صادق می نویسد: این امر باعث شد تا اقدامات مشکوک زیادی از آن طرف صورت گیرد که منجر به تقسیم و تقسیم قرارگاه شد.
تاریخچه شرط بندی
این اولین باری نیست که معاون سیاسی سپاه پاسداران از اصلاح طلبان به دلیل آنچه «نبود مرز با براندازان» می نامد انتقاد می کند. اما در گذشته جدای از انتقاد، تلویحا یا صریحاً شروطی را برای حضور اصلاح طلبان در انتخابات تعیین کرد. در یکی از آخرین شماره های این نشریه آمده است که «بخشی از جریان اصلاح طلب و حامیان جریان اعتدال که با هم در ائتلاف دولت یازدهم و دوازدهم حکومت کردند، خود را برای ورود به انتخابات اسفندماه آماده می کنند». . در این یادداشت همچنین خبری مبنی بر «علاقه بیشتر» این قشر از اصلاح طلبان و اعتدالیون به مجلس دوازدهم آمده بود: «این دو جریان عبور از رقیب قدیمی خود و تسلط بر مجلس دوازدهم را مقدمه ای برای موفقیت در سال 1404 می دانند. انتخابات و می خواهند دولت آقای رئیسی را یک دوره ای کنند!»
یک دوره ریاست جمهوری؛ “سودا بزرگ”!
پس از آنکه مجله سپاه پاسداران یک دوره ریاست جمهوری را برای اصلاح طلبان و اعتدال‌گرایان «معمولاً بزرگ» ارزیابی کرد، تأکید کرد که «اصلاح‌طلبان زمانی می‌توانند خط وسط خود را با رادیکال‌ها مشخص کنند و از افراط‌گرایی خرابکارانه‌شان عذرخواهی کنند» در ادامه به نقل از «جنبش مهسا» از سخنان عباس عبدی نوشت که این «جنبش» به دنبال «تضعیف و بازگرداندن پهلوی ها و قدرت بخشیدن به تجزیه طلبان» است و در این میان «اصلاح طلبان هرگز حاضر به موضع گیری مناسب در قبال این جنبش نشدند». تا مردم را از ماهیت خود آگاه کنند.» هفته نامه معاونت سیاسی سپاه پاسداران در شماره مذکور باز هم به آسیب شناسی اصلاح طلبان پرداخته و چالش های این طیف را برشمرد: «عدم انسجام داخلی و جناح بندی های متعدد، بحران هویت و ابهام در تعریف اصلاحات. رشد افکار رادیکال و براندازانه در مواجهه با حکومت و تصویب قانون اساسی، عدم وجود الگوی خاص حکومت داری. به هر حال صبح صادق به اصلاح طلبان «موفق» در انتخابات پیش رو توصیه کرده بود، «آنها باید بتوانند بر این چالش ها فائق آیند». صبح صادق در آخرین شماره سال گذشته با تذکر تند به اصلاح طلبان در این طیف نوشت که «نمی توان در کشور رفتار شبه اپوزیسیون و ضد ساختاری داشت و برای کسب قدرت سیاسی تلاش کرد. و در مناصب حضور داشته باشند.” این بند از تبصره فوق دو گزینه برای اصلاح طلبان باقی می گذاشت: «آنها باید تصمیم بگیرند که می خواهند به عنوان یک حزب سیاسی فعالیت کنند یا نقش یک گروه اپوزیسیون را بازی کنند».
به حضور همراه با شرطی سازی خوش آمدید!
نشریات کابینه سیاسی اگرچه از یک سو از حضور اصلاح طلبان در انتخابات آتی استقبال می کنند، اما از سوی دیگر آنها را مورد انتقاد قرار می دهند و برای حضور آنها شروطی را تعیین می کنند؛ اما از سوی دیگر، اصلاح طلبان را مورد انتقاد قرار می دهند. معلوم نیست از کدام موضع. اما آنچه بوده و هست این واقعیت است که کشور قانون اساسی دارد و هیچ نهاد و ارگانی نمی تواند وارد حوزه دیگری شود. زیرا طبق وصیت حضرت امام، نظامیان باید به هر نحوی از حضور در سیاست خودداری کنند.
وی در یادداشت دیگری که صبح صادق در همین صفحه منتشر کرده است، عدم مشارکت بدنه اجتماعی اصلاح طلبان را که درصد بالایی از آنها تغییر موضع داده اند، کاملاً ناشی از کار دولت دوازدهم و مجلس دهم دانسته است. در این یادداشت آمده است که پس از تحویل دولت و مجلس به دست اصولگرایان یا اصولگرایان، «رسانه های جریان شکست خورده سیاسی بدون اشاره به مشکلات مجلس دهم و دولت دوازدهم منجر به روی گردانی مردم از آنها و تمایل مردم شد. برای پیوستن به جریان رقیب سعی کردند از این مشکل به عنوان نقطه ضعفی با عباراتی مانند «حکومت وحدت رویه»، «یکپارچگی حاکمیت»، «تطهیر» و… استفاده کنند.