روز گذشته یکی از اعضای شورای شهر تهران صراحتا مردانگی پارک ها را تایید کرد.
سید محمد آقامیری یکی از اعضای شورای شهر تهران در واکنش به انتشار بنر در ورودی پارکی در منطقه 14 تهران و برخی اخبار مبنی بر مردانه شدن و مردانه شدن پارک های تهران به دیده بان ایران گفت: در این طرح شهرداری تهران در نظر دارد چند پارک در تهران را در اختیار مادران و کودکان قرار دهد و به نوعی این پارک ها را به پارک خانوادگی تبدیل کند. «اجرای این طرح برای این است که مادر به راحتی با فرزندش به دور از چشم نامحرم بازی کند.
وی با تایید اجرای این طرح گفت: این طرح به مرحله اجرا رسیده و هم اکنون در اکثر پارک ها در حال اجراست و طی روزهای آینده در سایر پارک ها نیز اجرا خواهد شد.
آقامیری توپ مردانه شدن را در پارک های مردمی انداخت و بر خواسته مردم برای مردانه شدن پارک های تهران به رصدخانه ایرانیان تاکید کرد و گفت: جوانان مجرد و مجرد در پارک ها حضور دارند و به نفع بانوان نیست.
وی گفت: بیشتر پارک های ما باید خانوادگی باشد زیرا خانه ها کوچک هستند و آپارتمان ها و مادران نمی توانند با فرزندان خود بازی کنند. اما وقتی پارک هایی برای زنان داریم، مادران، کودکان و زنان به راحتی می توانند در آن پارک ها حضور یابند.»
به نظر می رسد تقسیم بندی زنان و مردان در پارک ها به تهران محدود نمی شود. چند روز پیش شهرداری و شورای شهر به طرز عجیبی شهر بجنور، پل بوستان و پارک گردشگری آفرینس را با دیوار بلندی مخصوص بانوان و آقایان جدا کردند. این اقدام اعتراض مردم و گردشگران را برانگیخت.
پیش بینی رقبای اصلی دیوار
در حالی که در دولت اصلی، مردان و زنان در پارک‌ها دیوار می‌ساختند، برخی از رقبای او پیش‌بینی می‌کردند که در صورت به قدرت رسیدن او، قبل و در طول مبارزات انتخاباتی، چنین تمایزاتی وجود داشته باشد. در جریان تبلیغات انتخاباتی برخی از رقبای رئیسی گفتند که اگر رئیسی به قدرت برسد، بین زن و مرد در خیابان ها و پیاده روها دیوار می کشد.
رئیسی سپس در پاسخ به این سخنان گفت: می گویند می خواهند در خیابان ها دیوار بکشند. چرا عقل مردم را دست کم می گیرید؟ «ما دیواری بین دزدان و حقوق بشر خواهیم ساخت.
با توجه به حصارکشی‌های اخیر در پارک‌های تهران و برخی شهرها، به نظر می‌رسد پیش‌بینی حسن روحانی، رئیس‌جمهور سابق درباره موانع جنسیتی در مکان‌های عمومی محقق شده است.
اقدامات برای پارک های زنانه بیشتر یادآور طالبان در کشور همسایه است. حدود دو هفته پیش، طالبان پارک‌های کابل را جستجو کردند. وزارت طالبان اعلام کرده است که زنان و مردان حق گردش با هم در پارک های کابل را ندارند و روزهای فراغت را برای زنان و مردان در نظر گرفته است. این وزارتخانه اعلام کرد که زنان می توانند در روزهای یکشنبه، دوشنبه و سه شنبه و مردان در روزهای چهارشنبه، پنجشنبه، جمعه و شنبه به شهربازی ها بروند.
جامعه نقاشی دیواری را قبول ندارد
یک فعال سیاسی و اجتماعی در جمع حمدلی پیامدهای این گونه تصمیمات (زنانه شدن و مردانه شدن فضای عمومی) را منفی خواند و گفت: در حال حاضر در جامعه ما تعریف رابطه زن و مرد کاملا متفاوت است، جامعه ما در این زمینه عقل جامعه دیگری است.
در خانواده ها، حتی در خانواده های مذهبی، وضعیت پسر، دختر، زن و مرد به کلی تغییر کرده و تعادل بسیار بیشتری برقرار شده است. بنابراین در جامعه چنین پذیرشی وجود ندارد، البته نمی‌توان انکار کرد که بخش‌هایی از جامعه اینطور فکر می‌کنند، نظرشان محترم است، اما نمی‌توانند نظر خود را نسبت به کل جامعه ایران که همزیستی، همکاری و همزیستی را پذیرفته‌اند، بپذیرند. دوستی بین زن و مرد ، لازم بود. نمونه های این همزیستی و همکاری را در همه جا می توان دید، از محیط خانواده گرفته تا محل کار، ورزشگاه، رسانه ها و…».
مرضیه ازرافزا افزود: “این گونه تصمیمات مشکوک است و من با شک به آنها نگاه می کنم. این تصمیم عاقلانه ای نیست. چنین تصمیماتی از جاهایی گرفته می شود که فکر می کنم به دنبال ایجاد بحران در کشور هستند.”
وی در پاسخ به این سوال که آیا این تصمیم بر حضور زنان در جامعه تاثیر می گذارد و آنها را از جامعه بیرون می کند، گفت: فکر نمی کنم این تصمیم باعث اخراج زنان از جامعه شود، قدرت زنان در ایران به حدی است که هیچ عاملی نمی تواند آنها را بازگرداند. . در دهه‌های اخیر، حتی تحت حاکمیت دینی، جامعه ما راه درازی را در کشاندن زنان به صحنه طی کرده است. در این شرایط کدام موج، کدام نیرو و نیرویی می تواند آنها را دفع کند؟
آنها به دنبال بحران هستند
این فعال سیاسی ادامه داد: طراحی این گونه ایده ها و طرح آن قابل اجرا نیست و نتیجه ای نخواهد داشت، زیرا واقعیت های جامعه و فضایی که اکنون با آن مواجه هستیم، این تصمیم را در نظر نمی گیرد، بنابراین تاثیری در دافعه زنان ندارد، اما در ایجاد شکاف‌های اجتماعی تأثیر می‌گذارد، جامعه را بی‌ثبات می‌کند، دولت و مردم را بیگانه می‌کند و امنیت جامعه را به خطر می‌اندازد. «از این منظر خطرناک به نظر می رسد وگرنه تأثیری در بازگشت زنان به جامعه نخواهد داشت.
عزرافزا گفت: چنین تصمیماتی از مراکزی است که عمدتا به دنبال ایجاد بحران در جامعه ایران هستند. به نظر می رسد یک جریان مرموز و مشکوک در جامعه شکل گرفته است، تصمیم می گیرند و در رسانه ها اعلام می کنند و اعلام می کنند – مثل اتفاقات مشهد و خشونت علیه زنان فوتبالدوست – به نظر من این تصمیمات تصمیم دولتی نیست. محور این تصمیمات اتخاذ و اجرا می شود که تنها هدف آنها ایجاد بحران در کشور است. هیچ تعریفی جز بحران نمی توان ابداع کرد.»
وی ادامه داد: جامعه از این مشکلات عبور می کند و انجام نمی دهد، فقط این گونه حرکت ها مایه شرمساری است، مشروعیت زدایی از دولت مایه شرمساری است و یک جریان مشکوک دنبال آن است. دولتی که در چهار دهه به خصوص در دهه های اول که انقلاب بزرگی رخ داد، حتی به گفته مخالفانش، توانست سطح تحصیلات عالی زنان را بالا ببرد، مشارکت سیاسی زنان را افزایش دهد، کارهای زیربنایی برای مشارکت زنان انجام دهد، اکنون کل شهرت با زنانی که در پارک قدم می زنند معامله می کند؟ «نباید آنها را جدی گرفت زیرا جریان های سیاسی مشکوک و کثیفی هستند.