160 دقیقه حضور در زمین، صفر گل، صفر پاس گل و تنها یک شوت حاصل عملکرد بازیکنی بود که باید ستاره پرسپولیس می شد. بعد از خروج مهاجمانی چون مهدی طارمی و علی علیپور از پرسپولیس همه از جوانی به نام مهدی عبدی صحبت می کردند. بازیکنی که باید پا جای این بازیکنان می گذاشت و مهاجم اول یحیی گل محمدی می شد. اما این اتفاق نیفتاد و حالا کار به جایی رسیده که شاید عبدی خیلی زود باید با پیراهن این تیم خداحافظی کند.
بعد از آمدن یورگن لوکادیا، کار برای مهدی عبدی و دیگر مهاجمان پرسپولیس تمام نشده بود. انتظار می رفت لوکادیا برای رسیدن به آمادگی جسمانی و زدن اولین گل خود به چند بازی نیاز داشته باشد. با این حال این مهاجم خیلی زودتر از حد انتظار خودش را ثابت کرد و با گل اول در دومین حضورش نشان داد که به راحتی از فرصت برای ورود به ترکیب اصلی نخواهد گذشت. با این حال لوکادیا بازیکن 90 دقیقه ای نیست و همین مشکل باعث شد تا مهدی عبدی در موقعیت تخصصی خود یعنی بازی به عنوان بازیکن تعویضی باز هم بدرخشد و خودش را ثابت کند.
آمدن شیخ دیاباته تقریباً آخرین امید را برای این مهاجم کشت و او باید بین نیمکت نشینی یا زودتر رفتن یکی را انتخاب کند. البته مهدی عبدی قبل از فصل قصد جدایی و رفتن به لیگ پرتغال را داشت که باشگاه و کادرفنی مانع این انتقال شدند. حالا با حضور بازیکنان و خروج عبدی از ذهن یحیی، ممکن است در صورت تمایل مشتری پرتغالی کمی دیرتر و در نیم فصل اتفاق بیفتد. نکته جالب و البته ناراحت کننده عبدی این است که پس از ورود لوکادیا تنها 3 دقیقه وقت بازی به دست آورد. یعنی این بازیکن حتی به عنوان بازیکن ذخیره هم نتوانست نظر مثبت کادر فنی را جلب کند.
آقای گل امیدهای تهرانی که پس از حضور قرضی در بادران، 24 گل برای پرسپولیس به ثمر رساند و 14 پاس گل داد، مشتریان متعددی در لیگ برتر داشت. حضور او در تیم بزرگسالان زیر نظر گابریل کالدرون اتفاق خوبی تلقی می شد. او البته با گل های پر سر و صدایی که به ثمر رساند، توانست خاطرات خوبی را در ذهن هواداران رقم بزند. اتفاقات چند بازی اخیر و گل نخوردن روزهایی که یحیی گل محمدی با کمبود مهاجم و بازیکن مواجه بود، شیرینی آن خاطرات را کمرنگ کرده است. سن کم مهدی عبدی اما این فرصت را به او می دهد که اگر در پرسپولیس بماند یا بعد از جدایی برگردد، بر این خاطرات شیرین بیفزاید و تلخی آن را کم کند.