ماده 5 ناتو همان ماده ای است که بیانگر دفاع سایر اعضای ناتو در برابر عضوی است که مورد حمله و حمله قرار گرفته است و آلبانی به عنوان یکی از اعضای ناتو ماه گذشته اعلام کرد که ماده 5 را با سایر شرکای ناتو بررسی خواهد کرد. حمله سایبری ایران بود
این اولین باری بود که یک کشور عضو ناتو از حمله سایبری برای استناد به ماده 5 استفاده کرد و خواستار بازنگری دفاع جمعی در ناتو شد. اما اکنون، هفته‌ها بعد، راما در دفتر نخست‌وزیر آلبانی اعلام کرد که این کشور در نهایت تصمیم گرفته است به جای خطر تشدید تنش، این اقدام را انجام ندهد.
راما گفت: “من برای دوستان و متحدانمان احترام زیادی قائلم و نمی توانم به آنها بگویم چه کار کنند.” ما همیشه بسیار مراقب هستیم که در برآوردهای خود بسیار متواضع باشیم.
بحث در دولت آلبانی و حتی بین اعضای ناتو در مورد فعال سازی ماده 5 در چند هفته گذشته محل اختلافات زیادی بوده است و برخی از اعضای ناتو استدلال کرده اند که حملات سایبری مربوط به فعال سازی ماده 5 نیست. از سوی دیگر، اگرچه طبق ماده 5، کشورهای عضو ناتو باید به کمک کشوری که به این ماده استناد می‌کند، بیایند، اما هر کشور عضو می‌تواند میزان واکنش خود را تعیین کند و مشارکت در این موضوع در بین همه اعضای ناتو یکسان نیست.
پیش از این دولت آلبانی درباره حملات سایبری علیه این کشور گفته بود: این حملات مانند بمب گذاری بود. نود و پنج درصد از خدمات دولتی آلبانی به صورت آنلاین ارائه می شود و حملات سایبری باعث تعطیلی این خدمات شده است.
آلبانی نیز پس از حملات سایبری در تصمیمی عجولانه، روابط دیپلماتیک خود را با ایران قطع کرد و تهران را بدون ارائه شواهد کافی مقصر دانست و این اولین باری است که یک کشور روابط دیپلماتیک خود را به دلیل حمله سایبری قطع می کند. با این حال، اکنون به نظر می رسد که راما تصمیم گرفته است که این موضوع را در نشست ناتو مطرح نکند، زیرا در حال حاضر اختلاف نظرهای زیادی در مورد این موضوع بین اعضای ناتو وجود دارد.