روز جدید : آبتین بکتاش; شاعر و عضو کانون نویسندگان ایران که در روزهای اخیر خبر ابتلای او به تاجگذاری در زندان منتشر شده بود، روز گذشته درگذشت.
بکتاش آبتین، متولد 1353، شاعر و کارگردان، شش سال حبس خود را در زندان اوین سپری می کند و تاکنون دو بار در زندان تاج گذاری کرده است. چندی پیش انتشار عکس هایی از پاهای زنجیر شده وی در تخت بیمارستان با انتقاد افکار عمومی روبه رو شد که رئیس سازمان زندان ها در واکنش به آن در توئیتر نوشت: در این زمینه ادامه دارد.
او از اواسط دهه 1970 در حوزه ادبیات فعالیت می کند. مجموعه شعر او شامل «مژه هایم چشمانم را می دوزند»، «و برای نوشتن به پاهایم باز می گردم»، «تنهایی»، «پتک» و «پدربزرگم در میمون خودم» است. او فعالیت سینمایی خود را از اوایل دهه 80 آغاز کرد و مستندهایی از زندگی هنرمندانی چون لوریس چکناواریان، آلیسیا مولوی، همایون هورام و … ساخت.
سعید باقری شاعر پیشکسوت به مرگ بکتاش آبتین در زندان به دلیل تاجگذاری واکنش نشان داد و در یادداشتی در روزنامه همدلی نوشت: «مگر عکس او را در بیمارستان ندیدیم که به زنجیر کشیده شد؟ هیچ هشداری در مورد خرابی وجود ندارد؟ فردی که در میان این همه امنیت تنگ نظرانه، بدون دیدن و خواندن کیفرخواست، به 6 سال حبس محکوم شده است، می تواند بفهمد که متهم به چه جنایاتی است. اگرچه در کیفرخواست عضویت در انجمن، تهیه کتاب تاریخچه انجمن، شرکت در مراسم سالگرد! جنجالی ترین کار حضور در مراسم سالگرد قربانیان قتل های زنجیره ای بود (که در بیانیه رسمی وزارت اطلاعات نیز کذب اعلام شد که به این معنی است که قربانیان مظلوم واقع شده اند و جانشان به ناحق گرفته شده است) و سپس شرکت در مراسم سالگرد قتل های زنجیره ای. کسانی که در جمهوری اسلامی کشته شدند، قتل آنها را ناپسند و ناعادلانه می داند، جرم محسوب می شود! بکتاش آبتین سرکوب شد و شیعیان امیرالمومنین نتوانستند آن را انکار کنند. «سخنان تلخ و شوخی و هر سه پیچ و تاب خود را برای فلان وزیر، فلان وکیل و فلان مدیر گذاشتیم.
رضا صائمی روزنامه نگار نوشت: با درگذشت بکتاش آبتین، تصویر او روی تخت بیمارستان مدام در ذهنم هجوم می آورد. تصویری که اگرچه حکایت از درد دارد، اما نشانه هایی از شفا را نیز نشان می دهد. تصویری که زندگی او را شکل می دهد … نویسنده و شاعری که قدرت زنجیر و زنجیر قدرت او را از خواندن باز نمی داشت، هرچند خودش دستگیر شد! این زنجیرها می توانند نماد بسیاری از موانع زندگی آگاهانه در زمان ما باشند. از زندگی روزمره که فرصت خواندن و تفکر را از ما می گیرد تا گرفتاری های زندگی که بهانه های همیشگی ما برای نخواندن است! جبر قدرت و معیشت از یک سو و غل و زنجیر کار و دوستی از سوی دیگر زنجیرهایی است که ما را از خواندن باز می دارد، از آگاهی و اراده به آگاهی… آبتین اما با روحی غمگین و جسمانی در بندگی. ، کتاب را ترک نکرد این تنها مقاومت رهایی بخش است … جوینده دانش که قدرت طلب است از آگاهی دست نمی کشد. به قول حافظ: من از اینکه کامم بیرون بیاید دست بر نمی دارم… یا به جانان برسم یا جان جان!
در پی انتشار خبر درگذشت این شاعر، اداره کل زندانهای استان تهران با صدور اطلاعیه ای … در این اطلاعیه آمده است: آبتین (مهدی) بکتاش که به اتهام تبلیغ علیه امنیت ملی در بازداشتگاه اوین در حال گذراندن دوران محکومیت پنج ساله خود بود. 14 آذرماه امسال با علائم سینوزیت به مرکز بهداشت مراجعه و داروهای مناسب را با نسخه دریافت کرد. خدمات درمانی و تکمیلی مذکور با مراجعه بعدی ایشان به مرکز بهداشت در روزهای پانزدهم و شانزدهم آن تاریخ ادامه یافت. اما برای درمان دقیق تر مراحل غربالگری و تشخیصی بیماری، تحت معاینه عروق کرونر نیز قرار گرفت که منفی بود.
وی بعداً به دلیل برخی علائم بعدی از جمله سرفه و تب برای ادامه درمان و تشخیص بیماری عروق کرونر قلب به بیمارستان طالقانی اعزام شد. پس از دو روز بستری شدن در بیمارستان اما حال عمومی وی نامساعد اعلام شد و به بخش مراقبت های ویژه منتقل شد. وی پس از دریافت و تمدید مرخصی با صلاحدید خانواده به بیمارستان خصوصی منتقل شد که متاسفانه علیرغم تلاش این پزشکان در مدت 35 روز پس از بستری فوت کرد.