آقا و خانم سفیر میدونستید؟ مشکل شما دقیقاً مشکل همان ژنرال آمریکایی است که سالها پس از جنگ ویتنام به خبرنگاری پاسخ داد که پرسید چگونه می تواند هزاران ویتنامی از جمله غیرنظامیان را در سرزمین خودشان بکشد. گفت: شوق زندگی نداشتند!
عصر ایران- سفرای اروپا در تهران به مناسبت اولین سالگرد تجاوز روسیه به اوکراین بیانیه مشترکی منتشر کردند.
این بیانیه حاوی نکات اساسی و صحیحی از جمله محکومیت نقض مرزها و تمامیت ارضی کشورها، محکومیت کشتار غیرنظامیان و تخریب زیرساخت ها، تاکید بر لزوم حمایت از پناهجویان و… است.
ما همچنین معتقدیم که آنچه روس ها انجام داده اند نقض آشکار قوانین و مقررات بین المللی است، صرف نظر از اینکه در دوره جدید حمله به یک کشور مستقل و الحاق بخشی از آن به خاک آن به طور فاجعه آمیزی خطرناک و مغایر با منشور سازمان ملل است. و روحیه همزیستی جمعی جهان.
سفرای اروپایی نیز در بیانیه مشترک خود نوشتند:
ما معتقدیم که هرگونه حمایت نظامی از جنگ تهاجمی و غیرقانونی روسیه علیه اوکراین غیرقابل قبول است. فروش سلاح و سایر موارد کمک یا کمک به کشوری که قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند، نقض قوانین بین‌المللی محسوب می‌شود. بی‌رویه روسیه علیه غیرنظامیان و زیرساخت‌های اوکراینی که منجر به رنج و ویرانی مضاعف شده است.»
در مورد این قسمت از بیانیه که احتمالاً هدف اصلی سفرای اروپایی مقیم تهران بوده است، از آنها دو سؤال می پرسیم و امیدواریم حداقل برای تاریخ پاسخ قانع کننده ای بدهند:
1- آیا جنگی که عراق در سال 1359 علیه ایران آغاز کرد مصداق نقض تمامیت ارضی یک کشور مستقل و نقض مقررات بین المللی بود یا خیر؟ این که سازمان ملل نیز عراق را به عنوان آغازگر جنگ معرفی کرد، قطعاً اشتباه بود.
اگر ارائه سلاح به کشوری که قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند، نقض قوانین بین‌المللی محسوب می‌شود، کمک‌های مستمر کشورهای اروپایی و آمریکا به رژیم متجاوز صدام در جنگ 8 ساله مصداق بارز نقض قوانین بین‌المللی است. قوانین مقرراتی که برای بمب های شیمیایی و انواع تانک ها و هواپیماها عادی بود در اختیار بغداد قرار گرفت تا با 8 سال کشتار مردم، اشغال شهرها و تخریب زیرساخت های ایران مقابله کند.
بر اساس این اظهارات آیا اروپایی ها به همکاری در تجاوز به ایران اعتراف می کنند و حاضرند سهم خود را برای جبران خسارات این جنگ به ایران بپردازند؟
2- مبتنی بر شعار و آرمان و غیره نیست که طبق قطعنامه های سازمان ملل متحد در حال حاضر بسیاری از مناطق فلسطین در اشغال اسرائیلی ها است و نیروهای متجاوز صهیونیستی دائماً به کشتار مردم فلسطین، تخریب خانه ها و اشغال سایر نقاط فلسطین می پردازند. وطن آنها هستند. چرا از سفرای اروچا در تل آویو نمی‌پرسید که در ماه گذشته چند کودک فلسطینی توسط سربازان اسرائیلی کشته شده‌اند؟
اگر کمک به متجاوز، همدستی در تجاوز است، چرا اروپایی ها به دولت متجاوز اسرائیل کمک می کنند؟
آیا حملات مکرر هواپیماها و پهپادهای اسرائیل به لبنان نقض تمامیت ارضی یک کشور نیست؟ آیا اروپایی ها طرف اسرائیل نیستند؟
آیا حمله دولت سعودی به یمن و بمباران مستمر شهرها، خانه ها و زیرساخت های این کشور فقیر و کشتار جمعی غیرنظامیان یمنی مصداق تجاوز و نقض مقررات بین المللی و جنایت است یا خیر؟ اگر چنین است – که هست – چرا اروپایی ها با کمک به ریاض در تجاوز شریک هستند؟
کسانی که برای دیگران تجویز می کنند که نباید در کنار متجاوزین باشند، بهتر است ابتدا از دوستان متجاوز خود دوری کنند و سپس به دنبال مشاوره حقوقی و بشردوستانه باشند.
تاکید می کنیم که هدف از این مقاله تبرئه تجاوز روس ها نیست. روسیه با تمام معیارها متجاوز و ناقض قوانین بین المللی است و کشتار مردم به ویژه غیرنظامیان جنایت علیه بشریت است. سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا قوانین بین المللی فقط برای حمایت از اروپایی ها ایجاد شده است و وقتی صحبت از مردم آسیا و آفریقا به میان می آید، آیا می توان در سکوت از آنها چشم پوشی کرد و حتی در کنار متخلفان قرار گرفت؟
سفرای محترم اروپا در تهران!
اگر به مرزهای اوکراین احترام گذاشته شود – مانند آنها – مرزهای ایران، فلسطین، لبنان، یمن و غیره رعایت می شود. اگر خون مردم اوکراین – که هست – به خون ایرانیانی که 8 سال با کمک شما بر زمین ریخته شد، محترم است، خون مردم دیگر هم محترم است.
آقا و خانم سفیر میدونستید؟ مشکل شما دقیقاً مشکل همان ژنرال آمریکایی است که سالها پس از جنگ ویتنام به خبرنگاری پاسخ داد که پرسید چگونه می تواند هزاران ویتنامی از جمله غیرنظامیان را در سرزمین خودشان بکشد. گفت: شوق زندگی نداشتند!
این واقعیت ساده را درک کنید: همه انسان ها تشنه زندگی هستند، از اوکراین و فرانسه و آمریکا گرفته تا ایران و یمن و فلسطین و هر جای دیگر.