انتقادها به حدی بود که مسعود درشی، مدیرعامل شرکت بهره برداری مترو تهران و هوم به تشریح این طرح ها پرداخت و گفت: نصب درب های راهبند برای جلوگیری از ورود مردان به واگن های زنانه مشمول طرح های مناسب، فرهنگی و تبلیغاتی است که با توجه به شرایط قابل اجرا است. تغییر این است این راهبندها شیشه ای هستند و همکاران ما برای تنوع و حال و هوای بهاری طرح گل و برچسب روی شیشه نصب کرده اند. هدف اصلی از نصب موانع شیشه ای جلوگیری از ورود مردان به کالسکه های زنانه است و طرحی که روی شیشه نصب می شود متغیر است.
میدان دیگر مربوط به تصاویر بیلبوردهای شهرداری تهران در شبکه های اجتماعی بود که در کنار کاریکاتوری از پینوکیو و چند چشم بند نوشته شده بود: «دروغگوها خیر نیست». این طرح که به گفته مسئولان شهری مربوط به سه سال پیش است و قدیمی است، به تازگی منتشر شده است.
شهرداری برای روشن شدن این تصویر گسترده گزارشی تصویری منتشر کرد که با این جمله آغاز می شود: شنیده اید اگر زمین را دور بریزید مالک آن را پس می گیرد و چرا وقتی دروغ می گویند سریع آن را می گیرند. …”
نیلوفر آقایی، کارشناس زنان و زایمان که پاییز گذشته در جریان اعتراضات در بیرون ساختمان نظام پزشکی مورد اصابت گلوله پینت بال قرار گرفت و چشم خود را از دست داد، به بیلبورد شهرداری تهران واکنش نشان می دهد. وی با سیلی زدن به پروتزی که به عنوان چشم مصنوعی روی صورتش گذاشته شده، جمله بیلبورد شهرداری را تکرار کرد و گفت: البته دروغگوها خیری ندارند.
گفته می شود برخی از قربانیان به شهرداری شکایت کرده اند. این رسانه به نقل از پیام درافشان، وکیل مدافع پنج تن از این قربانیان نوشت: مسئولان ذی ربط شهرداری باید پاسخگوی این بیلبورد توهین آمیز و کذب باشند و در قبال ایجاد و نصب این گونه ادعاها مسئولیت کیفری دارند.
سیدجعفر تشکری هاشمی، رئیس کمیته عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران این نوع رفتار در شهرداری را ناشی از بی تدبیری می داند.
وی درباره درب های جدید جداسازی واگن های مترو و برخی انتقادات به ایمنی مسافران در مواقع خطر و تخلیه مسافران می گوید: جداسازی واگن های مردانه و زنانه کاری است که قبلاً اتفاق افتاده و در بسیاری از متروهای دنیا انجام می شود، بنابراین اساسا مشکل جدی وجود ندارد؛ اما از نظر ایمنی، درهایی که وارد می‌کنند باید به گونه‌ای باشد که خطر تخلیه اضطراری نداشته باشد و مدیران متصدی مترو با در نظر گرفتن این نکته که باید تمام استانداردها را به‌ویژه در زمینه رعایت کنند. از نظر ایمنی، مطمئنم این ملاحظات را داشته اند، اما اگر نقصی وجود داشته باشد، قطعاً از شرکت مترو می خواهیم که ایمنی مسافران را در اولویت قرار دهد و این جداسازی را به گونه ای طراحی کند که برای تخلیه مسافران مشکلی پیش نیاید. شرایط اضطراری.”
با توجه به اینکه به نظر می رسد مدیران شهری بر خلاف ادعای خود عده ای به دنبال حاشیه نشینی هستند، خودشان می خواهند حاشیه سازی کنند، طرحی قدیمی در زمانی که ممکن است برداشت های متفاوتی وجود داشته باشد؛ اما این طرحی است که در این زمینه وجود دارد. او می‌گوید: «به‌جای اینکه به این نوع کار به‌عنوان کار حرفه‌ای نگاه کنیم و فکر کنیم کاری است که می‌توان با هدف حاشیه‌سازی و ایجاد حساسیت انجام داد، درهای سدهای قدیمی را تحت پوشش طراحی جدید محافظت یا بازسازی می‌کنند.» رنگ و بوی بی تدبیری دارد و شاید کسانی که چنین طرح هایی را اجرا می کنند به دنبال پیامدهای اجتماعی یا راهکارهایی هستند که حداقل واکنش های اجتماعی داشته باشد. مشکل ما در این بحث نیست بلکه در بسیاری از مسائل است که مردم گاهی کارهایی می کنند که هزینه های غیرضروری برای کشور ایجاد می کند و نباید این اتفاق بیفتد و باید به گونه ای عمل شود که احساسات و عواطف و خواسته های مردم محترم شمرده شود. اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را می توان با هم دید.”
و ادامه می دهد: اگر گاهی اوقات بی ذوقی در کار وجود داشته باشد که ناشی از بی تجربگی است، فایده ای جز این ندارد که برای دولت هزینه داشته باشد. هر تصمیمی به خصوص در کاری که با مردم مواجه است باید با برنامه ریزی، عقلانیت، درایت و تجربه به گونه ای باشد که موجب واکنش های اجتماعی و هزینه های غیرضروری برای جامعه نشود.