برخلاف گذشته ایران با برندهای معتبری چون آدیداس و پوما و برند خارجی آل اسپارت در جام جهانی حضور داشت، این دوره با یک برند ایرانی بازی خواهد کرد. پیش از این گفته شده بود که هیچ شرکت خارجی برای حضور در جام جهانی برای پیراهن تیم ملی اقدام نکرده است. این موضوع چندان بحث برانگیز نیست اما آنچه عجیب است اصرار بر برگزاری مراسم افتتاحیه است. مراسمی که ظاهرا فقط در ایران برای رونمایی از پیراهن تیم ملی برگزار می شود و اصرار عجیبی بر دعوت از مسئولان دولتی، فدراسیون، بازیکنان و پیشکسوتان فوتبال به آن وجود دارد.
با توجه به فضای حاکم بر جامعه، برگزاری چنین مراسمی به اندازه کافی جای سوال دارد، اما همین موضوع با مدیریت سوال برانگیز مواجه است چرا که بسیاری از مهمانان از حضور در این مراسم خودداری کرده اند. بازیکنان تیم ملی که به این مراسم دعوت شده بودند انگار به زور وارد برج میلاد شده بودند. آنها با چهره های غمگین و آشفته روی صندلی های خود می نشستند و نه دل داشتند و نه دماغی برای پیگیری و همراهی مراسم.
نکته عجیب اینجاست که زمانی که قرار بود مراسم اخراج برگزار شود، تنها وحید امیری به نمایندگی از بقیه بازیکنان حاضر شد تا به صورت نمادین از تیم ملی خداحافظی کند. حتی شور و شوق ساختگی که مجری مراسم سعی در ایجاد آن داشت، حال و هوای بخش زیادی از حاضران را تغییر نداد و ملی پوشان از تشویق ابتدایی این مراسم پرهیز کردند.
تنها جایی که به نظر می رسید مراسم به معنای واقعی کلمه زنده شد، زمانی بود که عکس علی دایی پخش شد. لحظه ای که با تشویق قابل توجه و البته معنادار حضار همراه شد. همه این اتفاقات در شرایطی رخ داد که مسئولان برگزاری انتظار داشتند مراسم باشکوهی برای تیم ملی برگزار شود، اما در روزهایی که بازیکنان تیم ملی ایران در رشته های مختلف حتی پس از قهرمانی هم خوشحال نبودند، برگزاری چنین مراسمی. مراسم مانند یک هدف خودجوش جدید بود. گلی که حاصل مدیریت ضعیف در آن لحظه بود.
در واقع مراسم رونمایی از پیراهن تیم ملی که به عقیده بسیاری می تواند بیانگر روحیه متفاوت بازیکنان فوتبال باشد، به موضوع جدیدی تبدیل شده است.