اگر به توییتر نگاه کنید، تعداد کاربرانی که از این خبر ابراز خوشحالی کرده اند، بیش از آن است که بتوان نادیده گرفت. مشکلات کنونی فوتبال جای تامل دارد.
بحث حذف استقلال و پرسپولیس از لیگ قهرمانان فصل آینده را می توان در چند سطر خلاصه کرد; هر دو باشگاه نتوانستند شرایط اداری و مالی برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا فصل 2022-2023 را برآورده کنند.
در واقع این دو باشگاه بزرگ ایرانی که از تنبلی و ناآگاهی سیستم اداری و مالی فوتبال ایران رنج می برند، به دلایل مختلف موفق به دریافت ایزو برای حضور در این مسابقات نشده اند که دو بخش مهم دارد:
* ساختار اداری دو باشگاه (اموال دولتی مشترک)
* بدهی زیاد به پیمانکاران
در بند اول – تکلیف دولت (وزارت ورزش) در مدیریت باشگاه و جلسات مشترک دو باشگاه با لطیف الحلی، چرا که واگذاری جلسات به دو وزارتخانه اقتصاد و صمت نمی تواند. حل شود. البته استقلال و پرسپولیس دشمن دیرینه یکدیگر هستند و هرگز در جایگاه منافع مشترک قرار نخواهند گرفت اما مالک مشترک به عنوان یک نقص بزرگ در راستی آزمایی اسناد شناسایی شده است.
در بند دوم، مشکل بزرگ‌تر و مشکل همیشگی کمیسیون‌های انضباطی و مسابقات کنفدراسیون فوتبال آسیا با این دو باشگاه ایرانی، افزایش گزارش‌ها و ایمیل‌های مربوط به تعهدات مالی به افراد و عدم تسویه حساب‌های مالی با پیمانکاران است. هر دو باشگاه در حال شفاف سازی هستند و در صورت نبود درآمد مشروع و طبیعی، هیچ مدیری نتوانسته این خلأ مالی را برای همیشه برطرف کند.
* خوشحال؛ آیا شما باید باشید
صحبت با جوانانی که از حذف دو باشگاه پخش از آسیا تا حدودی راضی هستند، جالب است که امیدوارند با محدودیت های مشابه، پیشرفت هایی صورت گیرد. آنها به مذاکرات طولانی بین مسئولان فوتبال برای حل و فصل برخی مسائل کلیدی مانند حق پخش تلویزیونی و حضور زنان در ورزشگاه ها اشاره می کنند و معتقدند تا زمانی که کار از بین نرود و شدت کار، عزم و انگیزه داخلی برای تغییر وجود نداشته باشد. تقابل خارجی کاهش نمی یابد.
متأسفانه این گفته بسیار به واقعیت نزدیک است و طبیعتا مسئولان ورزش ایران حداقل به صورت رسمی برای کاهش نارضایتی ها گام برخواهند داشت. جنبش هایی با عناوین مورد علاقه خود از جمله: تشکیل کارگروه آسیب شناسی و …
و البته، این می تواند موقتاً مفید باشد، زیرا اساساً “ایمن ترین فرودگاه در حال حاضر، جایی که اخیراً خرابکاری در آن رخ داده است!”
مثال جالب در این زمینه بحث تعلیق فوتبال ایران در سال 1386 و تصویب اساسنامه ای است که فدراسیون را به عنوان یک سازمان مردم نهاد معرفی می کند، چه بر سر او آمده و تاییدیه اش در کدام کشو گم شده است!
* استقلال و پرسپولیس و تمام فوتبال
پیش از این در سال های 2017 و 2018 کمیته حرفه ای سازی فوتبال عربستان حضور سه باشگاه عربستانی در رقابت های آسیایی را ممنوع کرده بود و در سال دوم مانند امسال در ایران، عربستان تنها با دو تیم رقابت می کند. بعد از این دوره بود که الهلال دو فصل قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شد. کسانی که در ورزشگاه زیبا و زیبای خود میزبان حریفان هستند، نمونه ای از یک باشگاه قدرتمند با استانداردهای بالا در آسیا هستند. در دسترس نیست، اما شکل مدیریت متفاوت آنها برای ما کاملا مشخص است. البته پشیمانی از امکانات و پول کشورهای عربی یکی از داستان های قدیمی فوتبال ماست و عجیب است که این روند تحقیرآمیز هیچ گاه پایان نیافته است، در حالی که توان انسانی و حتی مالی فوتبال ایران با کشورهایی از جمله رقابت و ایجاد امکانات مشابه. مانند عربستان سعودی، قطر و امارات. (اگرچه امروز قطر به دلیل میزبانی جام جهانی شرایط خاصی دارد و حتی در دنیا کشوری بی نظیر است).
عربستان سعودی با تغییراتی که حدود 5 سال پیش برای آن به ارمغان آورد، اکنون به قدرت ملی و باشگاهی سابق خود بازگشته و با افول عجیب خود فاصله دارد. آنها به عنوان رقیب در مناطق بزرگ ایران از قبل سرمایه انسانی خوبی دارند و این هشداری برای ما است که ما نیز خواهان حل مشکلاتی مانند پخش VER یا پخش رنگی مناسب برای مسابقات با کیفیت تلویزیون هستیم.
* زیبایی فوتبال ایران
فوتبال ایران برای تبدیل شدن به چیزی که همیشه انتظارش را داریم به دانش، دانش، منابع ثابت و چشم‌اندازی در حال تکامل نیاز دارد و خوشبختانه مسیر خوشبختی قبلاً آزمایش شده است و تحقیقات بسیار واقعی در این زمینه وجود دارد. راهی که دیگران با تجربه و هزینه های فراوان آن را طی کرده اند و در ایران نمی توان آن را اعمال کرد. چه بسا با انجام اقداماتی مانند حل مسئله حق پخش تلویزیونی، کیفیت تغییرات کیفی فوتبال شگفت انگیز باشد.
ایجاد ثروت واقعی در فوتبال ما به چیزی بیش از برنامه های کاربردی بانکی نیاز دارد. آیا این امر منجر به بهبود بیشتر می شود که می تواند منجر به توسعه زیرساخت ها و امکانات اولیه و افزایش علاقه و افزایش ارزش سهام در ورزش شود.
فوتبال ایران مشتاق روش های زیبایی، حسابی و البته سخت گیرانه برای رسیدن به استاندارد است که آرزوی همه ماست.
راه خوشبختی هزاران بار پیموده شده و میانبری وجود ندارد. بپذیریم!