حضور این افراد عظمت زندان را از بین می برد!

هر یکی دو سال به زندان می رفت و بعد از مدتی آزاد می شد. راستش وقتی به من گفتند که مثل اصغر تکواندو می‌شوی، من مشکلی با بخش خانه‌نشینی نداشتم، کار آسانی به نظر می‌رسید. درآمد او به نظر از درآمد خانواده ما بهتر است. در واقع، در آن زمان، من مفهوم سرمایه اجتماعی را که امروزه بسیاری فکر می کنند مقوله مهمی نیست، درک نمی کردم. حتی یک بار شنیدم یکی از همسایه ها به مادرم گفته جانت را می گیرم و در سرما و گرما به مشهد و زاهدان می روم، من با یکی دو سفر کاری در سال مشکلی نداشتم.

تنها مشکل در زندان بود. تحمل زندان سخت به نظر می رسد. مخصوصاً که یکی دو نفر از آن تکواندوکاران اصغر آدم تمیزی نبودند. فکر معاشرت با فردی مثل اصغر تکواندو یا مشتری های کثیفش مرا به لرزه درآورد. لب کشیدن و فحش دادن و اینجور چیزا من رو بدم میکرد.باله هاشون رو آویزون دیده بودم. البته تصور من از زندان فقط تکواندو نبود. در آن زمان یک برنامه تلویزیونی متحرک به نام دهکده حیوانات (معروف به میشا) وجود داشت که در آن یک خانواده حیوانات در زندان زندگی می کردند و کلانتر خوشحال وظیفه تهیه غذای آنها را بر عهده داشت! در دنیای کودکی زندان بد نبود! اما در نهایت تصویر ترسناک اصغر تکواندو مرا جلب کرد و تصمیم گرفتم برای فرار از زندان بیشتر مطالعه کنم.

همه اینها را نوشتم تا به ماجرای دستگیری عزیزان برسم. از هنگامه قاضیانی گرفته تا دیگر هنرمندان و چهره هایی که این روزها بین زندان و خانه رفت و آمد دارند. من زیاد با مسائل دادگاه آشنا نیستم، اما فکر می کنم محیط زندان باید بازدارنده سایر اقشار جامعه باشد. در دو سه ماه گذشته افراد زیادی که از شخصیت های مردمی بودند دستگیر شدند. از محمود شهریاری تا وریا غفوری و هنگامه قاضیانی. خوشبختانه آزاد شدند اما چهره های معروف دیگر همچنان در زندان هستند. اما حضور آنها در زندان اعتبار زندان را از بین می برد.

بازیگران، مجریان، فوتبالیست ها و … آنها طرفداران زیادی دارند بچه که بودم محمود شهریاری یا اون بازیگری که یادم رفته بود بکشم رو میخواستم. وقتی آنها در زندان هستند، چگونه بچه ها را متقاعد کنیم که به زندان نروند؟ حتی رفتن به زندان می تواند به افزایش سرمایه اجتماعی افراد کمک کند. مثلاً اگر حسین هدایتی، سجاد علیجانی و محمد امامی میلیاردها دلار خرج کنند تا با سلبریتی ها عکس بگیرند تا محبوبیت پیدا کنند، اگر سلبریتی ها به زندان بروند، این اتفاق برای بسیاری از زندانیان می افتد.

بر اساس آماری که یکی از روزنامه‌های دیروز منتشر کرد، سرانه مصرف گوشت ایرانی‌ها نسبت به اکثر کشورهای عربی و همسایه کمتر است و این بدان معناست که غذاهایی که در زندان‌ها سرو می‌شود کیفیت بالاتری نسبت به سفره کوچک بسیاری از مردم دارد. سرانه فضای خواب که در حال حاضر بهتر از سرانه سکونت در دهک های پایین است تا زمان تحویل چهار میلیون واحد مسکونی وعده داده شده از سوی دولت ریاست جمهوری.

چند روز پیش مجری تلویزیون گفت که چرا می گویید برای هنرمند و ورزشکار زندان جایی ندارد؟ این یکی از دلایل است. اگرچه من از مواضع سیاسی محمود شهریاری اطلاع چندانی ندارم، اما طعنه و بیان و حتی صدا و تصویر و چهره شهریاری بسیار جذابتر از همان مجری مدافع زندان سلبریتی بود. قبلاً نوشته ام که تماشای برخی مجریان تلویزیون عذاب روح انسان است. اما فکر می‌کنم امروزه متقاعد کردن کودکان خردسال در مورد خطرات زندان بسیار دشوار است.