خاتمی کیا تکه هایی از روحش را برای «از کرخه تا راین» گذاشت/ مجبور شدم به جای امین تارخ در «سرب» بازی کنم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ در پی انتشار سلسله نشست های تاریخ شفاهی به مناسبت تولد علی دهکردی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، موزه سینمای ایران گزیده ای از گفتگو با این هنرمند را منتشر کرده است.

علی دهکردی با ادعای فارغ التحصیلی از شهرکرد در سال 63 گفت: از دبیرستان وارد گروه تئاتر شهرکرد شدم و این آغاز قطاری بود که من را تا به امروز به بازیگری به اینجا رساند. در همان سال در کنکور که اولین دوره بعد از انقلاب فرهنگی بود شرکت کردم و در رشته تئاتر در دانشگاه هنرهای زیبا پذیرفته شدم.

وی با بیان اینکه درس تئاتر خود را با همسفر شدن با حمید صمدریان آغاز کرده است، افزود: بی شک او تاثیرگذارترین معلم برای من و همه کسانی بود که با او کار کردند. همانطور که از چخوف و استانیسلاوسکی که برای ما افسانه هستند صحبت می کنیم، مطمئن هستم که روزی نسل های آینده نیز زنده یاد سامری ها را به یاد خواهند آورد و بزرگترین حسرتشان این خواهد بود که می خواهند شاگرد این هنرمند بزرگ باشند. .

بهرام دهگانی من را برای بازیگری کشف کرد

دکوردی با یادآوری فعالیت های تئاتری خود یادآور شد: به یاد دارم نمایشی به نام ریچارد سوم به کارگردانی زنده یاد داوید رشیدی را بازی کردم که یکی از مهم ترین اتفاقات زندگی من بود و افتخار این را داشتم که یکی از بازیگران این نمایش باشم. ضمن اینکه هر روز این فرصت را داشتم که بازی سعید پورصمیمی را از نزدیک ببینم و با او بازی کنم و این را اتفاق مهمی در زندگی کاری خود می دانم.

وی با بیان اینکه کار حرفه ای اش به معنای مطلق «مهر و ماه» بود، گفت: بهرام دهگانی سردبیر برجسته حمید لبهند دوست کشور بود که در دانشگاه از من تئاتر دید. در تئاتر و من برای این نقش انتخاب شدم. همیشه به بهرام دهگانی می گویم تو کاشف من در بازیگری هستی.

من “روز شیطان” را خیلی دوست دارم

دکوردی همچنین درباره ایفای نقش های تاریخی خود گفت: برای من فرصت بزرگی بود که در نقش شخصیت هایی که نمی شناختیم و نمی دیدیم، مانند شیخ مفید، شاه عباس، پدر مولانا یا شخصیت های معاصری چون شهید دوران و آیت الله طالقانی، بازی کنم. برای من و بسیاری از هم عصرانم یکی از محبوب ترین شخصیت های تاریخ معاصر بودند.

او اضافه کرد که همه شخصیت های بازی را دوست دارد. من در آن زمان شهید را نمی شناختم و فقط نامش را شنیده بودم، اما وقتی کتاب کارگردان شهید را خواندم یا با همرزمانش صحبت کردم، متوجه شدم که این شخصیت چقدر منحصر به فرد است و تنها بخش کوچکی از شخصیت پرواز اوست. در فیلم مورد بحث قرار می گیرد.

دهکردی یادآور شد: زمانی پای خاطرات اساتیدی چون علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، داود رشیدی و عزت الله انتصامی نشستم. آن‌ها این کار را کردند و امروز قدم به قدم آن را تجربه می‌کنم و معتقدم با هر کارگردانی که کار می‌کنیم، دنیای جدیدی پیش رویمان باز می‌شود و شروع به کسب تجربه می‌کنیم.

وی همچنین درباره همکاری خود با کیانوش عیاری گفت: آقای عیاری از معدود کارگردانانی است که شناخت بسیار خوبی از بازیگری دارد و معجزه عیاری این است که هر بازیگری در فیلم هایش بهترین بازی خود را ایفا کرده است، زیرا نقش درستی را ایفا کرده است. . معنای واقعی از بازیگر انتظار می رود.

دهکردی درباره نقش هایی که بازی کرده است، گفت: روز شیطان را خیلی دوست دارم. نقشم را در شاه عباس هم دوست دارم چون باعث شد به دانشگاهی به نام علی نصیریان سر بزنم و بیشتر کارهایم با او بود.

در سریال سرب باید نقش امین طرح را بازی می کردم.

وی با اشاره به اینکه قرار بود در فیلم «سرب» حضور داشته باشد، توضیح داد: در این فیلم باید نقش امین طرح را بازی می کردم اما در نهایت به جای یک بازیگر تازه کار باید یک بازیگر باتجربه حضور پیدا می کرد اما یک بار دیگر. . باید در فیلم «ضیافت» شرکت می کردم اما آن زمان به دلیل اینکه در کار دیگری بودم فرصت همکاری با مسعود کیمیایی را نداشتم.

دهکردی درباره حضورش در کارچه تا راین گفت: یکی از افرادی که در هنرهای زیبا با هم دوست شدیم و دوست شدیم بهرام عظیم پور بود که الان کارگردان خوبی به حساب می آید. او در ساخت فیلم دستیار ابراهیم خاتمی کیا بود که من و صادق صفایی از طریق او برای حضور در فیلم معرفی شدیم. من و صادق صفایی همکلاسی و هم اتاقی بودیم که بعد از جلسات و بحث و آزمون انتخاب شدیم و بعد وارد تمرین ها و صحبت های جدی تری شدیم.

وی در پاسخ به سوال مسعود نجفی درباره آشنایی با ابراهیم خاتمی کیا گفت: خاتمی کیا را می شناختم او در رشته هنرهای زیبا پذیرفته شد اما برای تحصیل در رشته سینما به دانشگاه هنر رفت. فیلم هایش را دیده بودم. «ساعت»، «مهاجر» و «نیکان وصل» را دوست داشتم.

دکوردی همچنین درباره همکاری خود با هما روستا در فیلم «از کارچه تا راین» گفت: من قبلاً تجربه همکاری با هما روستا در تئاتر را داشتم و او را می شناختم و معتقدم بهترین انتخاب در بین ما بود زیرا او فرهنگی و هنری است. شخصیت کشور: «او تجربه داشت و به زبان آلمانی مسلط بود و فرهنگ ایرانی را که در کشور دیگری زندگی می کرد، می شناخت.

به یاد دارم بارها برای طبیعی‌تر کردن نقشم در فیلم، عینک آفتابی زدم و زیر آن پارچه سفید گذاشتم و چند دقیقه مثل یک مرد نابینا راه رفتم و با چشمان بسته از ایستگاه اتوبوس تا خانه تمرین کردم.» او گفت.

دکوردی در نهایت گفت: در کرخه تا راین شاهد بودم که خاتمی کیا واقعاً از دل، جان و روح خود در ساخت فیلم گذاشت و به سیفلا یادآور شد که مهره مهم و بزرگ در یک فیلم زنده شکستن این بود که او موفق شد. کل پروژه را در آلمان بر عهده داشت و به دلیل اینکه انگلیسی صحبت می کرد، پروژه را به صورت میدانی مدیریت می کرد.

انتهای پیام/