به همین دلیل تصمیم گرفتند خانه را دقیقاً مطابق با محل درختان و صخره های موجود در محیط بسازند. گویی خانه دقیقاً بخشی از این محیط طبیعی است. آنها این خانه را نوعی «معماری استتار» توصیف می کنند که به جای «تسلط» بر محیط، «آمیخته» می شود.
وینو دانیل، مدیر استودیو، می‌گوید: «مردم اغلب دوست دارند مناظر زیبایی از خانه‌شان ببینند، اما فکر نمی‌کنند که خود خانه می‌تواند به تصویری خسته‌کننده در وسط منظره تبدیل شود». ما اولین نفری بودیم که در این منظره بکر ساختیم، بنابراین می خواستیم تا آنجا که ممکن است آن را پنهان کنیم. ما می خواستیم این خانه در چشم انداز ناپدید شود. مثل مار که در یک روز گرم زیر صخره جمع شده است.
دیوارها و سقف این خانه کاملاً منحنی و پیچ خورده است و در نتیجه فضاهای متفاوتی را ایجاد می کند. نمای پشت بام خانه که از شیشه و ستونی پیچ خورده تشکیل شده است شبیه گرداب است و نام خانه نیز از همین جا گرفته شده است (چوجی در زبان محلی این منطقه به معنای گرداب است).
مصالح به کار رفته در ساخت این خانه نیز جالب است: از بطری های پلاستیکی گرفته تا سیمان، شیشه و البته کاه. طراحی داخلی خانه به سبک مینیمالیستی است که شامل یک اتاق نشیمن اصلی، دو اتاق خواب، آشپزخانه و حمام است.
