سیل امامزاده داود; عکس پس زمینه مقامات

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ در یکی دو روز گذشته برخی از مسئولان کشور به منطقه سیل زده امامزاده داود (ع) رفتند. یعنی حوزه ای که به وضوح ابعاد مذهبی داشت و دارد. جالب اینجاست که این افراد که نام و هویت آنها در این مطلب ذکر نشده است، به جای بررسی میزان حادثه و ارزیابی خسارت، با فرورفتن در گل و لای موجود، عکسی به یادگار گرفتند که موجی از این حادثه را به وجود آورد. انتقادات و واکنش ها این امر باعث ایجاد منفی در فضای مجازی و حتی رسانه ها شد که چنین حضوری به جای سودمندی تبدیل به رفتاری لفاظی و تخریبی شد که حضور واقعی و باورپذیر برخی مسئولان که حضور در صحنه را یاد گرفتند. بحران از روزهای جبهه و جنگ و در نتیجه بی دلیل تحت الشعاع این حرکت خنثی و تحت الشعاع قرار می گیرد!

***

او در کتابی نوشته است که اولین شاعری که چهره زیبا را به «ماه» و مهتاب توصیف کرد، آفریننده بود و شاعران پس از او که زیبایی را این گونه در اشعار خود توصیف کردند، مقلد بودند.

حال اگر این معادله را برای حضور مسئولان در عرصه حوادث غیرمترقبه در چند ماه اخیر اعمال کنیم. به خصوص پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم به جایی خواهیم رسید که تعداد قابل توجهی از مسئولان با حضور در صحنه در مناطق حادثه خیز مانند متروپل، سیل سیستان و بلوچستان و سیل اخیر استهبان، فیروزکو و امامزاده. داود (م.ن.) تقلید داشت

حضور حاج قاسم سلیمانی در حادثه سیل خوزنان – سال 1377.

به گونه ای که تصویر برخی از مسئولان در چند روز اخیر که به منظور بازدید و حضور روی زمین در مناطق حادثه خیز و سیل به این مکان ها سفر کرده بودند، بازتاب عجیب و البته معکوس در شبکه های اجتماعی داشت. . یعنی بیشتر بهانه ای برای نابودی بود تا ستایش; چرا که چنین حضوری در پس زمینه عکس یادگاری مسئولان خانواده های داغدار و خانه های ویران دیده می شود. ماجرای سپردن شمشیر به دست زنگی مست و دیگر هیچ!

در این مقطع زمانی که دشمن فضای مجازی را به عبادتگاه تبدیل کرده و با قدرت اهریمنی خود در عرصه ترفندهای سایبری و قدرت بالای سفسطه، تمامی اقدامات مثبت دولت را تحت الشعاع قرار داده است. عاقبت این نوع کنش ها که خودش داستان «اس بیا مرا بگیر» چیست!

اما اگر برخی از مسئولان ما به جای خدمت صادقانه به مردم رنج دیده از «تصویر» او لذت ببرند چه باید کرد! و در این گذر خواسته یا ناخواسته گازک را به دست دشمن و بهانه ای کوتاه برای دفاع از خود در برابر آنان می سپارند!

بیشتر بخوانید:

رانش زمین در منطقه امامزاده داود تهران/ هفت نفر مجروح شدند

مرهم درد خوزستان; مردی که از جنگ تا سیل در میدان بود

سرداری که در سیل عشق تمرین کرد

همه به یاد داریم که در اولین ساعات فروریختن ساختمان کلانشهر آبادان در روز دوم خرداد 1401، سردار احمد واحدی وزیر کشور با ایمان و ایمان بی نظیر خود و دل به آشوب ناشی از آن عازم آبادان شد. این حادثه تلخ در میدان برپا شد و با مردم ماند.

این رفتار ممکن است برای اولین بار در کشور رخ داده باشد. اگرچه پیش از این حوادثی مانند فروپاشی پلاسکو شاهد حضور مقامات زیادی در صحنه بود. اما حضور آنها حضور در زمین نبود. تمیزتر برگشتند و در میانه راه چند عکس یادگاری گرفتند و با چند دوربین تلویزیون خوش و بش کردند و رفتند. اما مسلم بود که نیامده بودند تا درد رنج را کم کنند. بلکه آمده بودند تا از قافله جا نمانند و افعال منفی بعد از نامشان در تیتر رسانه ها نیاید.

اما حضور به دلیل وظیفه و دغدغه نوعی دیگر است و نیازی به ارائه نیست. مانند حضور سردار سلیمانی در سیل 2018 خوزستان؛ او در میدان حضور داشت و از نوع خودش بود. حضوری که برخلاف شرح وظایفش، او را تا آخرین روز روی صحنه نگه داشت. او تا آخرین روز دلگرم ماند و پس از جنگ تا قیامت در دل مردم رنج دیده خوزستان ماند. همچنین حضور وزیر کشور در حادثه کلانشهر و سیل اسفند ماه در تهران و شهرستان ها که حضورش حکایت آن خالقی است که در ابتدا از او گفتیم، چهره زیبای ماه را توصیف می کند و هر آنچه پس از آن اتفاق افتاد تقلید و کپی از رفتار منحصر به فرد است. زیرا اساساً اگر چیزی از دل برنمی آید و تقلیدی بیش نیست، نه تنها ثواب ندارد، بلکه مایه رنج همیشگی خواهد بود.

در عین حال، خود تصاویر حقایقی غیرقابل انکار را بیان می کنند. اما مسئولانی که در تصاویر یادگاری خود در امامزاده داوود علیه السلام تا زانو در گل فرو رفته اند، می دانستند برای جهاد به کدام میدان می روند. میدان جنگ، شهرها و روستاهای سیل زده بود که حتی برای بازدید از خانه ها و کوچه های پر از گل و لای، حداقل به کفش و کلاه و دمپایی مناسب نیاز است تا بتوان با چابکی به هر گوشه ای رفت و میزان خسارت را ارزیابی کرد. ارزیابی، به عنوان استاندار تهران که ابتدا چکمه های خود را به عنوان همراه خود درآورد. اما همانطور که شواهد نشان می دهد، دوستان مورد نظر فقط برای من عکسی به یادگار آوردند و شاید نذر کردند که روی پاچه های مبارک گلی بیاورند. با این حال او فرصت داشت خاکی بودن آنها را نشان دهد!

اخرین حرف

غیر از مسئولان اجرایی که بنا به وظیفه خود باید در مناطق سیل زده حضور می یافتند، عمدتاً حضور برخی دیگر از مسئولان که عکس های یادگاری آنها بازتاب گسترده ای در فضای مجازی داشت (هر چند منفی) باید حضور داشتند؟ جدای از پهنای بدنه و در نهایت عکس گرفتن برای خاطره در باران! عملی که نه تنها دردی را التیام نداد، بلکه به دردی انباشته بر دیگر دردها تبدیل شد. اقدامی که «ارزش ها» را بدون اینکه متوجه شده باشد به «ضد ارزشی» تبدیل کرده است و اگر تلاشی برای خدمت به مردم باشد، دسته بندی هایی در پس زمینه این پدرخوانده ها وجود دارد که می توان آن را حرکتی شعاری و نامحتمل دانست و در راهی که برای مردم پسندیده است برخی از مردم ایمان بیاورند و آب متزلزل نشود. اما چگونه می توان انتظار داشت که کار با عزم ملی و تلاش جمعی انجام شود؟