روز جدید آیا برخی از افرادی که حتی شکل کار در مورد چنین موضوع مهمی را رعایت نمی کنند و رفتارشان بیش از برنامه ریزی اولیه مورد انتقاد قرار گرفته است، آیا آنقدر عمق دارند که بخواهند وارد چنین تصمیم مهمی شوند که نزدیک به 80 میلیون ایرانی در آن شرکت دارند؟
به نظر می رسد ورود به موضوعات بسیار مهمی مانند فضای مجازی توجه و عقلانیت بیشتری را می طلبد.
اعضای کمیسیون مشترک بررسی طرحی تحت عنوان حمایت از مصرف کنندگان سایبری بعدازظهر امروز و در بین شیفت های صبح تا عصر مجلس شورای اسلامی در بحبوحه بررسی لایحه بودجه 1401 به طور غیرمنتظره ای تشکیل جلسه دادند و نسخه جدیدی از این طرح را تشریح کردند. به طرح نظام تنظیم فضای مجازی رای مثبت دادند. ژنرال ها با 18 رای موافق به تصویب رسیدند.
جزئیات این طرح نسبتاً مفصل را می توان به تفصیل مورد بحث قرار داد، اما مقصود از این مقاله چیزی فراتر از متن آن است و به تعدادی از نیازهای تقنینی نسبتاً بدیهی می پردازد.
اول: فرض کنید این طرح عموماً هیچ نقصی در متن و جزئیات ندارد و ایده پخته ای برای ساماندهی فضای مجازی است. با این حال، داشتن یکی از آنها هنوز از توان یک فرد عادی خارج است. درست یا غلط، همانطور که می توانید تصور کنید، تعداد قابل توجهی از مردم نسبت به این طرح شک دارند و معتقدند که ممکن است محدودیت های قابل توجهی برای آنها ایجاد کند. صاحبان مشاغل در برخی از این سیستم عامل ها نگران هستند، در حالی که دیگران احساس می کنند آزادی آنها محدود است. مهمتر اینکه این انتقادات حتی در بدنه مذهبی و انقلابی هم وجود دارد و نمی توان آن را به غیر انقلابی ها و امثال آن نسبت داد.
در چنین شرایطی، عقلانیت مستلزم ایجاد گفت‌وگو و گفت‌وگوی بیشتر با جامعه، توجه بیشتر به طرح و در نهایت مشارکت سیاسی چشمگیر در این گونه افکار است. اما مشکل اینجاست که به این ظرافت ها توجه نمی شود و برخی از اعضای کمیسیون به گونه ای رفتار می کنند که ممکن است این تصور ایجاد شود که به نظر می رسد مردم علاقه ای به آنها ندارند.
شما «نماینده» مردم هستید. علاوه بر توجه به حقیقت و مصلحت واقعی دولت، باید به متقاعد کردن مردم و رضایت آنها نیز توجه داشته باشید.
آیا برخی از افرادی که حتی شکل کار در مورد چنین موضوع مهمی را دنبال نمی کنند و رفتارشان بیش از برنامه ریزی اولیه مورد انتقاد قرار گرفته است، آیا آنقدر عمق دارند که بخواهند وارد چنین تصمیم مهمی شوند که نزدیک به 80 میلیون ایرانی در آن شرکت دارند؟
دوم: در جامعه زمان برای نوسانات قیمت دلار این طنز وجود داشت که وقتی نرخ ارز پرسیده شد، گفتند حالا؟ … یا الان؟ اکنون طرح موسوم به حفاظت که اکنون به نظر می رسد تغییر نام یافته است، در ماه های اخیر به قدری تغییر کرده است، هم از نظر محتوا و هم از نظر «نام» و عنوان، که وقتی نام و محتوای آن طرح می پرسد، الان باید بگیم؟ … یا الان؟
همین تغییرات و اصلاحات متعدد و پذیرش برخی از این نقدها از سوی نویسندگان – که از قضا نویسندگان و مشاوران هم یکی دو بار تغییر کرده اند – نشان می دهد که طراحی می تواند ایراداتی داشته باشد و تغییر آن کار عاقلانه ای نیست. پس وقتی چنین است چرا اینقدر غیراصولی رأی می دهید و این همه انتقاد و اتهام به کل مجلس را می پذیرید؟
یکی از سایت ها ظهر امروز با برخی از نمایندگان صحبت کرد و پرسید کدام نسخه از این طرح امروز در کمیسیون کل تصویب شده است. یکی می گفت طرحی که امروز تصویب شده همان نسخه ژانویه است و یکی می گفت نسخه مربوط به باخمن است! یعنی برخی از این نمایندگان حتی اشراف دقیقی به این موضوع ندارند.
بنابراین حتی در جریان این بحث ها در مورد موضوع اصلی و محتوای آن، نویسندگان و مجلس به این نتیجه می رسند که قیمت آن بیشتر از نبود آن است، اگر موضوع اصلی کنار گذاشته شود و نظریات در نظر گرفته شود، اشکالی ندارد. به نفع کشور است و شبهه زیادی در این مورد وجود ندارد.
ثالثاً، در هفته های اول اجرای چنین طرحی، برخی از منتقدان نکات قابل توجهی در این باره بیان کردند. خیلی حرف درستی بود که خیلی از ترس های برخی آقایان مثل تقویت پیام رسان ها یا بسترهای داخلی و امثال اینها الان نیازی به قانون ندارد. اگر فکر می‌کنید که می‌توان با برخی از کشورهای دیگر که مردمی هستند و مشکلات و دیکتاتوری‌های برخی از سکوهای فعلی را ندارند، سکوهای داخلی یا مشترک ساخت، این کار پیچیده‌ای نیست و نیازی به آسمان رشته‌ای ندارد. بیا و انجامش بده
چهارم: در نهایت به نظر می رسد ورود به موضوعات بسیار مهمی مانند فضای مجازی توجه و عقلانیت بیشتری را می طلبد. نمایندگان به دلیل شأن نمایندگی مردم نمی توانند نسبت به نظرات خود بی تفاوت باشند. بحث شیفتگی مردم نیست، بلکه لزوم توجه به دیدگاه های آنها در مورد حکومت داری – و در عین حال دنبال کردن منافع ملی بیشتر است.