در اواسط دهه 1990 عکاسی به نام کوین کارتر به همراه گروهی پنج نفره برای عکاسی از قربانیان قحطی سودان به این کشور سفر کرد.
حاصل این سفر تصاویر زیادی از جمله یک عکس بسیار معروف به نام «کودک و رفتگر» بود.
این عکس در تاریخ 26 مارس 94 در روزنامه نیویورک تایمز منتشر شد و سپس روزنامه های زیادی آن را تجدید چاپ کردند و به عبارتی این عکس جهانی شد و در نهایت برنده جایزه پولیتزر شد.
زمانی که نیویورک تایمز این عکس را منتشر کرد، خوانندگان بسیار مشتاق بودند تا بفهمند چه بر سر کودک آمده است و از سوی دیگر انتقادات تند از عکاس آغاز شد. منتقدان بر این باورند که عکاس به جای بیست دقیقه منتظر ماندن برای ثبت چنین لحظه ای، باید به کمک کودک گرسنه می آمد که طعمه کرکس می شد.
در واقع عکس او به سرعت به نمونه ای مهم تبدیل شد که چه زمانی عکاسان خبری باید در صحنه مقابلشان مداخله کنند.
البته تحقیقات بعدی نشان داد که کودک این عکس جان سالم به در برده اما 14 سال بعد بر اثر مالاریا جان خود را از دست داده است، اما در هر صورت کارتر مورد انتقاد بی رحمانه قرار گرفت.
با این حال، مدت کوتاهی پس از موفقیت جهانی عکس خود، کوین کارتر به دلیل افسردگی خودکشی کرد. برخی معتقدند فشار انتقادها او را به چنین انتخابی واداشت.