ساعت: 12:42
تاریخ انتشار: 06/05/1401
کد خبر: 1892837
پارک ورودی شهر مارگون به جای اینکه مکانی زیبا و بی آلایش برای مسافران و مردم این شهر باشد، به پارک خار رقصان تبدیل شده و بیشتر به پارک «خار» شباهت دارد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از صبح زاگرس ، همانطور که جنگل ها ریه های زمین هستند پارک ها و فضای سبز نیز ریه های شهرها هستند. یک شهر را نباید تنها در تعداد جمعیت خلاصه کرد. بر اساس نظریات نظریه پردازان و شهرسازان، یک شهر علاوه بر زیبایی بصری، دارای نوعی روح و زندگی شهری نیز می باشد.
شهر دارای نوع خاصی از زندگی قابل بحث و بررسی است که از فضای شهری، فضای سبز، فضای اقتصادی و فضای اجتماعی نشات می گیرد که طعم شهر را برای آن ایجاد می کند.
اما برای اینکه کمی از فضای شهری فاصله بگیریم، باید بدانیم که آیا طرح شهرسازی کاغذی برای روستاها، روستاها و نقاطی از این استان که به شهر تبدیل شده اند، خوب است یا طرح گسترده ای برای آنها؟
یکی از شهرهای تازه ایجاد شده در استان چهار چاسال که در مدت بسیار کوتاهی تبدیل به شهر شده است، شهر مارگون در ۷۶ کیلومتری شهر یاسوج مرکز استان در دل رشته کوه های زیبای زاگرس قرار دارد. که امروز هنوز چارچوب شهر پایدار را آنطور که ما دوست داریم به دست نیاورده است.
نبود جاده دسترسی مناسب، نبود زیرساخت های مهم گردشگری، عدم تعادل در فضای بصری شهری باعث شده این شهر تازه ایجاد شده با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کند.
مارگون که به الماس زاگرس نیز معروف است، در زیباترین مکان در میان کوه های زاگرس قرار دارد، اما کمبود معماری و نبود آینده نگری در زیبایی شهری آن، این شهر را بیشتر شبیه به یک روستا و همچنان خالی از سکنه کرده است. از بسیاری از زیرساخت ها
به عنوان مثال پارک ورودی شهر مارگون به جای اینکه مکانی زیبا و آلوده برای مسافران و مردم آن شهر باشد، به پارک خارهای رقصنده تبدیل شده و بیشتر شبیه پارک خار است تا پارکی مردم آن شهر
بله، پارک و خار، شاید امروز در شهرهای مختلف کوگیلویه و بایراحمد وجود دارد، اما خرج بیت المال و گذاشتن وسایل ورزشی بدون استفاده از آن در این فضای زیبا بسیار جای تاسف دارد که جای تامل دارد.
اگرچه بسیاری از شهرداران کمبود بودجه و عدم تخصیص اعتبار از سوی سازمان های بالادستی را دلیل کم کاری در شهرهای خود می دانند، اما باید دانست که وظیفه شهردار کار جهادی بدون وابستگی به سازمان ها و سازمان ها است. زن باید برای جذب اعتبار خارج از سازمان تلاش کند.
این مشکل کم کاری را نباید مختص یک شهر و منطقه خاص با توپوگرافی دانست، بلکه امروز باید دانست که همین یک کلمه کمبود بودجه باعث زیبایی بیشتر شهرهای کشور در چهار فصل شده است. ظاهر شدن
حال سوالی که باید از سوی مسئولان مطرح شود این است که چرا وقتی زیرساخت های توسعه شهری در این منطقه ساخته نمی شود، چرا کلیدواژه نام شهر را روی این مناطق می گذارند و اجازه گسترش و توسعه را نمی دهند؟
انتهای پیام/