در عین حال، این مقام سازمان ملل گفت: برای اثربخشی تحریم ها باید بخشی از یک راه حل سیاسی کلی باشد که همراه با گفتگوهای سیاسی، میانجیگری، حفظ صلح و ماموریت های سیاسی ویژه باشد.
معاون دبیرکل سازمان ملل در امور سیاسی و صلح گفت: شورای امنیت در حال حاضر 14 رژیم تحریمی دارد. آنها از حل و فصل درگیری ها در لیبی، مالی، سودان جنوبی و یمن حمایت می کنند. هدف آنها جلوگیری از تغییرات غیرقانونی در دولت گینه بیسائو است.
وی ادامه داد که تحریم های سازمان ملل دیگر ابزار برنده و موثر گذشته نیست. از دهه 1990، این تحریم ها دستخوش تغییرات قابل توجهی شده اند تا اثرات نامطلوب احتمالی بر غیرنظامیان و کشورهای ثالث را به حداقل برسانند.
دی کارلو افزود که شورای امنیت همچنین معافیت های بشردوستانه برای تحریم های سومالی و افغانستان و همچنین سیستم های امداد بشردوستانه را به صورت موردی در لیبی، یمن و کره شمالی وضع کرده است.
او استدلال می‌کند که تحریم‌های اعمال‌شده در دهه گذشته نشان داده است که تحریم‌ها می‌توانند تأثیر بیشتری نسبت به محدود کردن عرضه سلاح و مهمات یا تأمین مالی گروه‌های مسلح در موقعیت‌های نظامی داشته باشند.
معاون دبیرکل سازمان ملل افزود که تقریباً تمام رژیم‌های تحریمی که از حل مناقشه حمایت می‌کنند شامل تعریف یا فهرست کردن استانداردهایی هستند که برای حمایت از حقوق بشردوستانه بین‌المللی یا قوانین بین‌المللی حقوق بشر طراحی شده‌اند.
وی افزود: نکته حائز اهمیت این است که بیش از 50 شخص حقیقی و حقوقی به دلیل دست داشتن در خشونت های جنسی، استفاده از کودکان در درگیری های مسلحانه، قاچاق مهاجران، حمله به فعالان بشردوستانه و … مورد هدف این شورا یا کمیسیون های آن قرار گرفته اند. مسدود کردن کمک‌ها. «افراد بشردوستانه در لیست تحریم‌ها هستند.
دی کارلو خاطرنشان کرد که سیاست‌های ریسک‌پذیر و حمایت بیش از حد از تحریم‌ها شاید دو مورد از مهم‌ترین مسائل پیش روی فعالان بشردوستانه باشد. عوامل مالی و سایر ارائه دهندگان خدمات ممکن است شرایط اضافی را برای تحریم ها اعمال کنند، هزینه ارائه خدمات را افزایش دهند یا از ارائه کالاها و خدمات درخواستی خودداری کنند و این اقدامات ممکن است منجر به عدم ارسال کمک های بشردوستانه شود.
معاون دبیرکل سازمان ملل متحد گفت: این مشکلات زمانی تشدید شد که بازیگران مالی و سایر ارائه دهندگان خدمات ملزم به رعایت رژیم های تحریمی مختلف و همچنین مقررات ضد تروریسم و مبارزه با پولشویی در سراسر جهان شدند.
مارتین گریفیتس، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه و هماهنگ کننده فوریت ها نیز خواستار خویشتن داری در اعمال تحریم ها در زمانی شد که پیامدهای قابل توجهی برای دسترسی بشردوستانه وجود دارد.
فرستاده ویژه سازمان ملل در امور بشردوستانه گفت که استثنایی مانند افغانستان می تواند دسترسی بشردوستانه قابل توجهی را فراهم کند.
وی توصیه کرد که تحریم‌های اعمال شده بر مناطق جنگ‌زده نباید مانع دسترسی بشردوستانه شود و پیامدهای متعددی در پی داشته باشد.
او خواستار خویشتن داری در اعمال تحریم ها شد، زمانی که چنین اقداماتی پیامدهای قابل توجهی برای دسترسی بشردوستانه دارد.