بعد از اتفاقات اخیر در تیم ملی، انواع و اقسام شایعات مطرح شده است. از اینکه ممکن است مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش دیگر به تیم ملی دعوت نشوند تا اینکه دراگان اسکوچیچ تصمیم به تغییر کاپیتان این تیم بگیرد. طبیعتا در فوتبال ایران که حتی ثانیه بعدی را هم نمی دانی تکلیف اسکوچیچ هم مشخص نیست چه برسد به اینکه بعدش چه خواهد کرد! با تمام این اوصاف، یک نکته در ماجرای شایعه تغییر کاپیتانی و پررنگ شدن نام سردار آزمون به عنوان گزینه اول به وضوح قابل مشاهده بود. که بسیاری از افکار عمومی موافق انتشار نوار محاکمه نیستند. سردار قطعا یکی از بهترین بازیکنان فوتبال ایران است و در حال حاضر تنها بازیکن ثابت کشورمان در 5 لیگ معتبر اروپایی است.
علاوه بر این او حدود یک دهه سابقه بازی در تیم ملی را دارد و در این مرحله از انتخابی گل های مهم زیادی برای تیم کشورمان به ثمر رساند. ضمن اینکه رابطه خوبی با سرمربی تیم ملی دارد که برای او امتیاز بزرگی است. پس سوال اینجاست که چرا قشر قابل توجهی از افکار عمومی سردار را به عنوان کاپیتان نمی پذیرند؟ پاسخ در رفتار این بازیکن نهفته است.
البته موشکافی امروز بسیار پخته تر از گذشته است و شرایط موجود در آن قابل مقایسه با 4 سال پیش نیست که در میان انتقادات از تیم ملی خداحافظی کرد. با این حال، شخصیت او به پختگی بیشتری نیاز دارد. آزمون هنوز ناپخته حرف می زند، زیاد لاف می زند و در هر جمله یک «من» هست. دلیلی وجود ندارد که این بازیکن وقیحانه بر سر چیزی دعوا کند یا هم تیمی هایش را نابود کند. حمله خشمگین او به رامین رضایان در آخرین مصاحبه تلویزیونی اش را به خاطر بسپارید. حمله ای که حتی اگر مستحق آن بود، نباید اینقدر آشکارا آزمایش می شد. در نتیجه مردم این را می بینند و سردار را طرد می کنند. حیف که او کم کم کاپیتان می شود اما هنوز جای خود را پیدا نکرده است. کاش آزمون کمی هوشیارتر از اینها کار می کرد.