پرسپولیس در هفته پنجم لیگ برتر به مصاف کپر رفسنجان رفت و با تساوی یک بر یک مقابل این تیم برای دومین هفته متوالی در لیگ برتر متوقف شد و برای سومین بار متوالی سه را از دست داد. امتیاز در یک مسابقه از بازی هفته سوم که پرسپولیس مقابل آلومینیوم اراک شکست خورد تا دیدار مقابل مس رفسنجان که با تساوی به پایان رسید، این تیم از سه بازی دو امتیاز کسب کرد و در این مدت سه بار و تنها دو بار به گل رسید. البته اعضای کادر فنی پرسپولیس به ویژه حمید مطهری، دستیار یحیی گل محمدی وقتی از بحران این تیم صحبت می کنند ناراحت می شوند و می گویند وقتی اختلاف سه امتیاز بالای جدول وجود دارد، چرا نام بحران بوجود می آیند . یحیی گل محمدی سرمربی پرسپولیس کم کم به این موضوع عادت می کند که همه و همه مقصر هستند به جز اعضای کادر فنی پرسپولیس. او حتی پس از ناکامی اخیر پرسپولیس در پیروزی، این بار اعضای سازمان لیگ را مقصر دانست و آنها را به عنوان یکی از مقصران ناکامی تیمش زیر سوال برد. البته یحیی گل محمدی هم گفته کسانی که پنجره نقل و انتقالات پرسپولیس را بستند باید الان پاسخگو باشند. بدیهی است یحیی گل محمدی زیر باری که تیمش در هفته های اخیر به دست آورده، نمی افتد. حالا اگر یحیی حقش را بگیرد و نقشش در آخرین نتایج پرسپولیس کم باشد، این بار نه به خاطر نتایجی که پرسپولیس گرفته، بلکه به خاطر سبکی که پرسپولیس از خود نشان می دهد و البته نقش این مربی نقل و انتقالاتی، مورد انتقاد قرار می گیرد.
طبق آمار پرسپولیس بهترین تیم ایران در پنج فصل اخیر است. البته کسب چندین عنوان قهرمانی نیز می تواند به این معنا باشد. حضور پرتعداد پرسپولیسی ها در تیم ملی نیز از دیگر نشانه های این موضوع است. اما این نتیجه را می توان با نگاهی به لژیونرهایی که به تازگی از ایران عبور کرده اند، مشاهده کرد. بازی پرسپولیس در چند فصل اخیر نه تنها از منظر قهرمانی، بلکه از نظر زیبایی نیز مورد توجه بوده است. واضح است که زیبایی بازی این تیم نه نمایشی است که بارسلونا یا دیگر تیم های معتبر اروپایی دارند، بلکه به انسجام و اعتماد به نفسی است که بازیکنان این تیم در زمین داشتند. کمتر پیش آمده بود که پرسپولیس توپ حریف را بگیرد، با بازیکن بد رفتار کند، دروازه بان را زیر توپ بزند یا مدافع تحت فشار، بخواهد مبتدی عمل کند. همه آنها مربوط به فصل های قبل بودند. برای پایان دادن به حال بد این روزهای پرسپولیس، دو تصویر آزاردهنده بازیکنان این تیم در دو دیدار سخت و آسان را به صورت تصویری بررسی کنید. اول دیدار با الهلال در لیگ قهرمانان آسیا. سیامک نعمتی مدافع پرسپولیس در یکی از صحنه ها گلایه کرد که حامد لاک دروازه بان پرسپولیس توپ را به او داد و با دست و لحن (!) به دروازه بان گفت که توپ را جلو بفرست; احتمالاً به خاطر خدا!
به ندرت بازیکنان پرسپولیس چنین روحیه ای داشتند. «نوحه پرسپولیس و یحیی» در بازی با مس رفسنجان که حریف بسیار ساده تری پرسپولیس است تکمیل شد. در این دیدار علاوه بر بازی مستقیم پرسپولیسی ها، فرشاد فرجی، مدافع این تیم در یکی دو صحنه به طرز ناشیانه ای توپ را به بازی گرفت و آن را از زمین مسابقه اخراج کرد! کسی یادش هست پرسپولیس چند بار در بازی مقابل یکی از هافبک ها در فصول اخیر این کار را کرده است؟ پرسپولیس جدا از بی نتیجه بودن طبیعت و فوتبالی را که این روزها شایسته باشگاه است ارائه نمی دهد. در همان بازی با رفسنجان کپر یک بازی طولانی در دستور کار مدافعان پرسپولیس قرار گرفت و همگی سعی کردند با یک پاس بلند توپ را به عیسی برسانند. با این حال، نتیجه همه این پاس‌ها مطلقاً «هیچ» بود. البته بازی مستقیم ایرادی ندارد، زیرا همانطور که مورینیو می گوید: “وقتی دروازه بانی مثل پتر چک دارید که عالی بازی می کند و مهاجمی مانند دروگبا که همه سرها را می زند، باید احمق باشید که مستقیم بازی نکنید. به صورت روزانه. ed. »
گل محمدی برای پنجره بسته پرسپولیس به کی حمله کرد؟
یحیی گل محمدی نیز حق تعیین سبک بازی تیمش را دارد. در این بین اما این سوال پیش می آید که کدام یک از مدافعان پرسپولیس با پای بی نظیر بازی کردند و عیسی چه زمانی اسلحه بزرگ نشان داد؟
یحیی فصل گذشته در تاکتیک های پرسپولیس «اسب» شده بود; تاکتیکی که توپ را بالای سر شهریار مقانلو فرستاد و او با قدرتی برنده توپ را به دیگر مهاجمان و هافبک های پرسپولیس داد. اما حالا که خبری از مهاجمی مثل شهریار مغانلو در پرسپولیس نیست، پرسپولیس پرسپولیسی بیهوشی که توپش اغلب در عرض و طول می چرخید و می چرخید چه نتیجه ای دارد؟
البته شاید نبود یک هافبک مناسب در این تیم باعث شده بود پرسپولیس بازی ذهنی همیشگی را فدای بازی مستقیم کند، اما اگر چنین است، مقصر دیگری جز یحیی گل محمدی است؟ یحیی می داند که این روزها پنجره پرسپولیس بسته است اما در باز بودن پنجره پرسپولیس خریدهای خوبی نداشت. اصرار عجیب به حضور رضا اسدی، بازیکنی که یکی از جنجالی ترین فوتبال های این روزها را بازی می کند یا خرید رضا دهگانی که تنها پس از 20 دقیقه بازی در پرسپولیس به تیم دیگری منتقل شد، نتیجه خریدهای یحیی را رقم می زند. درست در روزهایی که سروش رفیعی یکی از بهترین هافبک های ایران برای بازگشت به پرسپولیس بالا و پایین می پرید، چشمانش را بست تا زمینه را برای حضور رضا اسدی و رضا دهگانی به عنوان دو هافبک جدید پرسپولیس فراهم کند. اما چه اتفاقی افتاد؟
واضح است که یحیی حق دارد نظر اول و آخر را در مورد آرنج تیم بدهد، اما بدیهی است که نباید از کمبود بازیکن و بسته شدن پنجره نقل و انتقالات باشگاه “شکایت” کند، زیرا یکی دو تا بد داشت. انتخاب های زمانی که فرصت داشت.(تا الان) که این روزها احتمالا برخلاف نظر خودش و اعضای کادر فنی تاوان همان اشتباهات را می دهد. جدای از امتیاز، پرسپولیس این روزها کمی روحیه خود را از دست داده و شاید فقط شانس باعث شد تا این تیم هفتمی با سه امتیاز بالای جدول فرق کند. پس دغدغه یحیی این روزها پنجره بسته و سازمان لیگ و تیم ملی نیست، بلکه سبک بازی پرسپولیس است که به مرور زمان شیواتر و حدیثی تر می شود. نمایشی که با روحیه این تیم بیگانه است.